Το ρωσικό αεροπλανοφόρο Ναύαρχος Κουζνέτσοφ και ο Ρωσικός Στόλος που το συνοδεύει εισήλθαν στη Μεσόγειο στις 26 Οκτωβρίου 2016.
Το ταξίδι του Ρωσικού Στόλου από τη Βόρεια Θάλασσα στη Μεσόγειο έχει αντιμετωπιστεί με υστερικές έως ανόητες αντιδράσεις κυρίως από βρετανικά Μέσα, που μετά το Brexit μοιάζουν να αποζητούν κι έναν «Ψυχρό Πόλεμο» για να βρουν νόημα στη νησιωτική μοναξιά τους.
Το Ναύαρχος Κουζνέτσοφ, για το ποίο γίνεται τόση φασαρία, είναι αφενός μεν το μοναδικό αεροπλανοφόρο του Ρωσικού Στόλου και αφετέρου πρόκειται για ένα απομεινάρι της σοβιετικής πολεμικής μηχανής. Εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό το 1985 αλλά πλήρως επιχειρησιακό έγινε το 1995.
Έχει μηχανές ντίζελ που κατασκευάστηκαν για τα παγωμένα νερά των βόρειων θαλασσών και χρειάζεται συχνά ανεφοδιασμό σε καύσιμα και προμήθειες. Ως πολεμικό πλοίο δεν έχει ποτέ δοκιμαστεί σε στρατιωτική επιχείριση.
Η οποιαδήποτε συνεισφορά του σε ρωσικές επιχειρήσεις στη Συρία θεωρείται ότι θα είναι από μικρή έως ελάχιστη και περισσότερο κάνει το ταξίδι στην ανατολική Μεσόγειο ως σύμβολο ισχύος του Κρεμλίνου παρά ως ένα όπλο που μπορεί να κάνει κάποια διαφορά στον πόλεμο στη Συρία.
Τα αεροπλάνα που μεταφέρει επίσης δεν προσθέτουν τίποτα στην ήδη υπεροχή της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας πάνω από τη Συρία.
Τα πολεμικά τζετ Su-33 και Mig-29 που μεταφέρει το αεροπλανοφόρο είναι τροποποιημένα για ναυτικές επιχειρήσεις και δεν έχουν ικανή εμβέλεια πτήσεων.
Η Ρωσία έχει ήδη αναπτύξει στη Συρία, εκτός από πολεμικά αεροπλάνα, και συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων S-300 και S-400. Αυτό σημαίνει ότι οι Ρώσοι εκτός από αεροπορική υπεροχή έχουν και πανίσχυρη αεράμυνα. Τα ρωσικά πλοία που συνοδεύουν το αεροπλανοφόρο δεν έχουν τόσο ισχυρούς πυραύλους.
Πρόκειται δηλαδή για μια ναυτική δύναμη που δεν προσθέτει κάτι ουσιώδες στη στρατιωτική ισχύ που έχει ήδη αναπτύξει ο Πούτιν στο έδαφος της Συρίας.
Τα ρωσικά πλοία έχουν παλιά τεχνολογία. Τα πληρώματά τους και ο εξοπλισμός τους δεν έχουν κριθεί σε επιχειρήσεις μακριά από τα λιμάνια τους.
Εάν οι ΗΠΑ, σε περίπτωση που εκλεγεί η Χίλαρι Κλίντον, αποφασίσουν να επιβάλλουν ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία, ο Ρωσικός Στόλος θα είναι στην κυριολεξία «ακίνητοι στόχοι», εύκολοι να καταστραφούν.
Τι επιδιώκει λοιπόν ο Πούτιν με την αρμάδα που πλέει προς τις ακτές της Συρίας;
Τα αεροπλανοφόρα, όπως και τα πυρηνικά όπλα, είναι σύμβολα μιας υπερδύναμης. Δεν είναι αναγκαίο να τα χρησιμοποιήσει κάποιος σε πόλεμο. Αρκεί να τα έχει για να προκαλεί δέος.
Στέλνοντας ο Πούτιν το μοναδικό του αεροπλανοφόρο στη Μεσόγειο είναι σαν να λέει σε όλο τον κόσμο, αλλά πρώτα στους συμπατριώτες του, ότι η Ρωσία είναι ξανά υπερδύναμη.
Είναι πολλοί στη Ρωσία που θεωρούν τα αεροπλανοφόρα περιττά.
Ο Ρωσικός Στόλος παραδοσιακά είχε αμυντικό ρόλο. Δεν επεδίωξε ποτέ ναυτικές εκστρατείες που θα έκαναν απαραίτητο ένα αεροπλανοφόρο.
Στέλνοντας ο Πούτιν τον «Ναύαρχο» στη Μεσόγειο του βρίσκει κι ένα ρόλο απέναντι σε όσους ζητάνε να παροπλιστεί.
Το αεροπλανοφόρο είναι εξαιρετικά πολυέξοδο καράβι. Μετά από κάθε ταξίδι χρειάζεται μήνες επισκευών.
Χρειάζεται επίσης χιλιάδες έμπειρους και εκπαιδευμένους ναύτες και πιλότους για να το λειτουργήσουν.
Η μόνη χώρα που πραγματικά έχει τη δυνατότητα να στείλει ένα αεροπλανοφόρο οπουδήποτε στον πλανήτη και αυτό να είναι ικανό να πολεμήσει είναι οι ΗΠΑ.
