Σ' αυτό το άρθρο δεν θα αναφερθούμε στην κατάσταση των δρόμων ή στην ελλιπή οδηγική εκπαίδευση στην Ελλάδα, αλλά σε δύο άλλους παράγοντες, εξίσου σημαντικούς, και στους οποίους δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ κανένας.
Ο πρώτος παράγοντας είναι η ασυνείδητη οδήγηση. Δηλαδή, το να οδηγεί κανείς ενώ η προσοχή του είναι απορροφημένη από τον νου: να ανατρέχει σε αναμνήσεις του παρελθόντος, σε σενάρια για το μέλλον, σε ερμηνείες παρελθοντικών καταστάσεων, σε παλιούς διαλόγους και συζητήσεις, σε μελλοντικά σχέδια, κ.ο.κ.
Όταν η προσοχή αποσπάται από τον νου (και δεν χρειάζεται καν να υπάρχει κάποιο άλλο εξωτερικό ερέθισμα - π.χ. μουσική ή κινητό), είναι θέμα χρόνου να εμφανιστούν οι συνθήκες όπου ο νους θα δώσει λανθασμένη εντολή στο σώμα και θα αντιδράσει με τρόπο που να προκληθεί ατύχημα ή δυστύχημα.
Οδηγώ συνειδητά σημαίνει έχω επίγνωση των λειτουργιών του σώματος και του νου που αφορούν την οδήγηση. Μερικά παραδείγματα είναι τα παρακάτω:
- έχω επίγνωση ότι υπάρχει φανάρι ή σήμανση (όραση),
- έχω επίγνωση της κατάστασης της μηχανής του αυτοκινήτου από τον ήχο που κάνει ή τις ενδείξεις στο κοντέρ (ακοή και όραση),
- έχω επίγνωση της απόστασης από το προπορευόμενο όχημα (όραση),
- έχω επίγνωση της στάσης του σώματος και των χεριών στο τιμόνι (αισθήσεις στο σώμα),
- έχω επίγνωση των οχημάτων γύρω από το αυτοκίνητο κάνοντας τακτική χρήση των καθρεφτών (όραση), κ.ά.
Όταν κάποιος οδηγεί συνειδητά, οι πιθανότητες να προκαλέσει ατύχημα ή δυστύχημα, ή ακόμα και να βρεθεί στη θέση του θύματος, μειώνονται πολύ. Όταν είσαι σε επαφή με το σώμα σου, τον νου σου, το αυτοκίνητο και το περιβάλλον, ο νους μπορεί να δίνει τις σωστές εντολές ανά πάσα στιγμή ώστε να αποφευχθεί και να προβλεφθεί μια επικίνδυνη κατάσταση.
Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας είναι το Εγώ. "Εγώ είμαι πιο γρήγορος και καλύτερος οδηγός", "εγώ δεν έχω πρόβλημα με το αλκοόλ, μάλιστα οδηγώ καλύτερα όταν είμαι λίγο μεθυσμένος" (κάποιοι το λένε και αυτό), "ποιος είσαι εσύ που θα με προσπεράσεις; για να αξίζω και να μη νιώθω σαν σκουπίδι πρέπει να σε προσπεράσω εγώ", κ.ά.
Το Εγώ, που πολλές φορές πάει χέρι-χέρι με τη μαγκιά και τη μεγαλομανία (διαταραχές είναι και οι δύο), ευθύνεται για πολύ περισσότερα ατυχήματα και δυστυχήματα απ' ό,τι νομίζουμε. Και φυσικά, Εγώ σημαίνει ανασφάλεια. Μόνο όταν επικρατεί μια αυτοεικόνα που προέρχεται από τη σύγκριση και το τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι για μας, τότε εμφανίζεται η ανάγκη να διογκωθεί το Εγώ μέσα από κάθε ευκαιρία που θα του δοθεί, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να θέσει κανείς σε κίνδυνο τη ζωή του, τη ζωή των επιβατών ή των άλλων οδηγών και πεζών.
Η οδήγηση από μόνη της είναι μια αρκετά πολύπλοκη λειτουργία που απαιτεί καλή εκπαίδευση, εξάσκηση, εμπειρία και συντονισμό σώματος και νου σε υψηλό επίπεδο εγρήγορσης. Φαινόμενα όπως: γονείς που οδηγούν και παίρνουν τα παιδιά τους αγκαλιά ή τα βάζουν στη θέση του συνοδηγού (με ή χωρίς ζώνη), η μη χρήση του κράνους για τους μοτοσικλετιστές, η αλλαγή λωρίδας χωρίς τη χρήση του φλας, η επιδεικτική οδήγηση και άλλα πολλά, αποτελούν όλα φαινόμενα ασυνειδησίας και εγωικής συμπεριφοράς.
Αν εντάξουμε στην οδήγηση την επίγνωση και την αυτογνωσία, θα είμαστε όλοι πολύ πιο ασφαλείς στους δρόμους. Ή καλύτερα ακόμα: αν εντάξουμε την επίγνωση και την αυτογνωσία στη ζωή μας, η οδήγηση (όπως και οι άλλες λειτουργίες του σώματος και του νου) αυτομάτως θα γίνεται πιο συνειδητά.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής
aytepignosi.com
from The Secret Real Truth https://ift.tt/2OpOJrb
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου