Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Ένα Φως μέσα στο σκοτάδι...


Γεράσιμος Γερολυμάτος

Νομίζω, ότι τα Χριστούγεννα τα νιώθει κανείς με βάση τις εμπειρίες που είχε ως παιδί και από τις εικόνες που έχει καταγράψει βαθιά στο υποσυνείδητο του. Ούτε οι εμπειρίες όμως, ούτε οι εικόνες είναι ίδιες για όλους. Ο καθένας έχει καταγράψει εκείνες τις ιδιαίτερες στιγμές στη μνήμη του με ένα ιδιότυπο συνδυασμό συναισθήματος και εικόνας, που μπορούν να αφυπνιστούν από ερεθίσματα και να ανασυρθούν στην επιφάνεια, όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν. Όπως τώρα τα Χριστούγεννα, που η ατμόσφαιρα των άγιων ημερών, τα έθιμα και οι στολισμοί, ανασύρουν στον καθένα εικόνες και συναισθήματα. Πρόκειται για μια αφύπνιση της χαμένης παιδικότητας, που στο πρόσωπο του Ιησού νιογέννητου βρέφους, αναβλύζει κάθε χρόνο την τρυφερότητα και ανανεώνει τη νιότη της μέσα από τη μνήμη.
Τα δικά μου Χριστούγεννα ανασύρουν από το παρελθόν μεταξύ άλλων και δύο εικόνες-συναισθήματα-μνήμες, που μου έκαναν τόση εντύπωση που τις αποτύπωσα. Η πρώτη είναι, να ταξιδεύει κανείς νύχτα πάνω στο βουνό, στα δάση, και ξάφνου στην επόμενη στροφή να βλέπεις στην κοιλάδα, μέσα στην απόλυτη μαυρίλα ένα μοναχικό σπίτι στολισμένο με φωτάκια και παρακάτω άλλο ένα, σα μικρές πυγολαμπίδες χαράς, ή σαν φάροι σωτηρίας μέσα στο σκοτεινό πέλαγος.
Παρόμοια και η εικόνα του να περπατάς στις γειτονιές και να βλέπεις τα στολισμένα δεντράκια με τα φωτάκια τους που αναβοσβήνουν πίσω από κάθε παράθυρο και πίσω από τη θολή πάχνη από το κρύο έξω, που έχει καλύψει τα τζάμια. Φαντάζεσαι εκεί μέσα τη ζεστασιά και την θαλπωρή της ανθρώπινης παρουσίας που εορτάζει. Υποθέτεις επίσης ότι υπάρχουν κουραμπιέδες και μελομακάρονα.
Για αυτό και προκειμένου να ξαναγίνουμε παιδιά αυτές τις ημέρες, είναι αναγκαίο να ξυπνήσουμε τις μνήμες εκείνης της πρώτης και άδολης πίστης και να τις αφήσουμε να μας ταξιδέψουν μέχρι την φάτνη...Σε ένα Φως μέσα στο σκοτάδι....

from The Secret Real Truth http://bit.ly/2BHjrqo
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου