ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Ας κάνουμε, έστω μια φορά, τη δοκιμή μήπως δούμε προκοπή: να αισιοδοξήσουμε δρώντας, αντί να γκρινιάζουμε αδρανώντας

Από τον
Παναγιώτη Λιάκο

Eνα από τα αγαπημένα σπορ της εποχής είναι η γκρίνια, η απαισιοδοξία, η κατήφεια, η καντήφλα. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τον ακόλουθο διάλογο: «Καλημέρα! Τι γίνεται; Πώς πας;» «Πώς να τα πάω; Aσ' τα, χάλια… Κάθε πέρσι και καλύτερα. Και μη χειρότερα».

Η συνέχεια του διαλόγου είθισται να πάλλεται στις συχνότητες της απαντήσεως εκείνου που περνά «χάλια». Συνήθως, αυτοί που λένε για τα «χάλια» τους στις καθημερινές συζητήσεις και «στην πολλή συνάφεια του κόσμου και μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες», που λέει κι ο μέγας Αλεξανδρινός ποιητής, στέκονται στα πόδια τους, βρίσκονται εκτός νοσοκομείου, εκτός φυλακής και εκτός νεκροταφείου (θα ήταν έκπληξη αν συνέβαινε κάτι διαφορετικό από το τελευταίο), έχουν πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό και ηλεκτρισμό, στέγη πάνω από την κεφαλή τους, κλίνη για να αποθέσουν το κουρασμένο κορμί τους και φαγητό για να γεμίσουν τα στομάχια τους.

Εδώ που τα λέμε, ένας υγιής άνθρωπος με υγιή οικογένεια και όλα τα προαναφερθέντα αγαθά είναι τερατωδώς αχάριστος προς τον Κύριο, αν περιφρονεί όσα έχει και αυτοοικτίρεται για τις «κακουχίες» που περνά. Η αχαριστία του λογίζεται διπλή και μπορεί να θεωρηθεί περίπου ασυγχώρητη, όταν δεν κάνει τίποτε άλλο για να μεταβάλει την κατάσταση στην οποία βρίσκονται ο ίδιος και η «άτιμη η κοινωνία» στην οποία ζει. Τέτοιου είδους προσωπικότητες θέλουν την «επανάσταση» αρκεί να την κάνουν οι άλλοι, να ρισκάρουν οι άλλοι, να πληρώσουν (σε χρήμα, αγωνία, κόπους, αλλά και αίμα) οι άλλοι και εκείνοι να έρθουν τελευταίοι στο σκηνικό, θριαμβευτές και άνετοι, και να δρέψουν τους καρπούς των κόπων των άλλων! «Μα, εγώ έχω γυναίκα και παιδιά και οικογένεια» απαντούν, όποτε τους ζητείται να δώσουν το παραμικρό σε μεγάλο ή μικρό αγώνα - λες και οι αγωνιστές του '21, οι Μαραθωνομάχοι και οι ήρωες του '40 ήταν μπάκουροι δισεκατομμυριούχοι χωρίς υποχρεώσεις και δεσμεύσεις.

Τη διαφορά δεν την κάνουν οι γκρινιάρηδες, αλλά οι ενεργοί και εκείνοι που δεν πολλαπλασιάζουν θλίψη, αλλά μεταδίδουν αισιοδοξία και δύναμη.



ΠΗΓΗ

from The Secret Real Truth http://bit.ly/2RltkDJ
via IFTTT