Ειιιι εσύ, εσύ που τώρα στέκεσαι τρομοκρατημένος, ψάχνοντας κάποιον να σε σώσει… . εσύ που τώρα είσαι σε πανικό κ νομίζεις πως όλα τέλειωσαν, ο αέρας, η ζωή, οι άνθρωποι, εσύ που τώρα πονάς, εσύ που δε μπορείς να σταματήσεις αν δεν έρθει κάποιος που εμπιστεύεσαι να σε σώσει… Εδώ αλήθεια γελάω, γελάω δυνατά, με ακούς; γελάω, όχι, όχι μαζί σου, με την κατάσταση… . «Ψάχνεις κάποιον να σε σώσει, κάποιον που εμπιστεύεσαι… . »Αυτό θα μπορούσε να είναι το τέλος του άρθρου αυτού… . πάμε λίγο στην αρχή; Γεννήθηκες, οι γονείς σου πλημμύρισαν από ευτυχία, απέκτησαν προσδοκίες κ προσπάθησαν να χτίσουν το μέλλον σου σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια κ ανάγκες, έτσι συνηθίζεται… . κ εσύ ίσως δε χρειάστηκε ποτέ να αποφασίσεις, να πάρεις πρωτοβουλίες, να ακούσεις μπράβο… . γεννήθηκες σε έναν έτοιμο κόσμο που απλά σε χρησιμοποίεισαι για να ικανοποιήσει τον δικό του εγωισμό… . Γεννήθηκες κ απλά κάθε φορά που δεν ικανοποιούσες τις προσδοκίες αυτών που εμπιστευόσουν σε κατηγορούσαν ότι φταις… ότι αποτυγχάνεις, ότι δεν μπορείς… . Γεννήθηκες κ έζησες τα πρώτα σου χρόνια, με φόβο, ντροπή, απομόνωση κ τιμωρία… . Γεννήθηκες κ νόμιζες πως όλα αυτά σου άξιζαν γιατί δε μπορούσες πάντα να κάνεις αυτούς που εμπιστευόσουν ευτυχισμένους… .
Κ βρέθηκες μόνος μια μέρα, με την απαίτηση της ίδιας πλέον της ζωής να επιλέξεις τι θέλεις να κάνεις… που να πας, τι να σπουδάσεις, ποιους να κάνεις φίλους, κ φυσικά να δουλέψεις, να γίνεις ενήλικας σε έναν κόσμο στον οποίο που ξαναγεννήθηκες… στον άγνωστο κόσμο που τα βήματα πλέον απαιτείται να είναι δικά σου, κ πάλι από την αρχή θα μπουσουλήσεις, θα μιλήσεις, θα περπατήσεις… . κ εδώ γελάω πάλι κ πιο δυνατά ακόμη… Σε αυτό τον κόσμο που οι άλλοι κατάφεραν να μεγαλώσουν, να ενηλικιωθούν πιστεύεις θα βρεις πολλούς να σου δώσουν το χρόνο κ την ευκαιρία να μεγαλώσεις; ΟΧΙ
Κ τότε θα αρχίσεις να τρομάζεις με τις ευθύνες, τις αποτυχίες, την εκμετάλλευση, την αδικία, την μοναξιά, οι κρίσεις θα διαδέχονται η μία την άλλη, οι αϋπνίες, οι πόνοι, ο τρόμος, τα συμπτώματα που θα ελέγχουν το σώμα σου κ εσύ πάντα θα γυρίζεις πίσω, πάντα σε εκείνους που εμπιστεύεσαι… σε εκείνους που άθελά τους δεν κατάφεραν να σου ανοίξουν το δρόμο της ωριμότητας, σε εκείνους που πάντα δικαιολογείς, αλλά δεν έμαθες να κάνεις το ίδιο στον εαυτό σου, σε εκείνους που πάντα συγχωρείς, αλλά δεν έμαθες να συγχωρείς τον εαυτό σου, σε εκείνους που τώρα πρέπει να είναι πάντα εκεί δίπλα σου για να μπορείς να υπάρχεις…
¨Όχι δε φταις εσύ, συγχώρεσε τώρα τον εαυτό σου, όπως κ εκείνους… . δε φταις εσύ που έγινες ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου… . που δεν έμαθες να τον εμπιστεύεσαι, αλλά να τον υποτιμάς, δεν έμαθες να τον νοιάζεσαι, αλλά να τον χτυπάς, δεν έμαθες να τον ακούς, αλλά να τον περιφερείς στην παιδική χαρά, στο δικό σου Λούνα παρκ, που γέμισε την ζωή σου με επικίνδυνα βήματα σε τρενάκια του τρόμου κ ασκήσεις αδρεναλίνης … δε φταις εσύ που ζεις με τις κρίσεις πανικού, δε φταις εσύ που νιώθεις άδειος κ μόνος, φταις γιατί συνεχίζεις να είσαι ο εχθρός του εαυτού σου… . Συνεχίζεις να ζεις για όλους, εκτός από εσένα, φοβάσαι τα φτερά, ενώ θέλεις κ μπορείς να πετάξεις… .
Ειιιιι εσύ που τώρα με διαβάσεις, εμείς οι δύο μοιάζουμε, προσπαθούμε να μεγαλώσουμε σε έναν κόσμο που άλλοι έφτιαξαν για εμάς… . κ μοιάζουμε κ με άλλους πολλούς… σταμάτα να ζητάς βοήθεια κ επιβεβαίωση κάθε φορά που κάνεις ένα βήμα μπροστά… . Θα το κάνεις ότι κ να γίνει, γιατί γεννήθηκες για να πετάξεις έξω από το χρυσό κλουβί… Καλό ταξίδι … να προσέχεις τον εαυτό σου… ΕΣΥ. ΜΠΟΡΕΙΣ Μπορείς να εμπιστευτείς ΕΣΕΝΑ κ να πάψεις για πάντα να είσαι εχθρός του εαυτού σου…
Ελευθερία Γκουσμπασανιώτη /Συμβουλευτική Ψυχολόγος Δημιουργός της μεθόδου Χορού κ ψυχολογίας Dance And Release Your Soul
ihappy.gr
from The Secret Real Truth http://ift.tt/1MoNbE4
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου