Από τον
Δημήτρη Παπαγεωργίου*
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), αποφασισμένο να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη, έκρινε ότι η απάντηση ήταν ο έλεγχος του πληθυσμού. Κι έτσι επέβαλε την «πολιτική του ενός παιδιού», σύμφωνα με την οποία κάθε ζευγάρι μπορούσε να έχει μόνον ένα παιδί και η οποία είχε ως αποτέλεσμα εκατομμύρια εκτρώσεις και βρεφοκτονίες. Λίγα χρόνια νωρίτερα ο Νικολάι Τσαουσέσκου δήλωνε ότι «το έμβρυο είναι η σοσιαλιστική ιδιοκτησία ολόκληρης της κοινωνίας», προκειμένου να εφαρμόσει ένα γενικευμένο πρόγραμμα, καθώς ο ίδιος θεωρούσε ότι η χώρα του χρειαζόταν περισσότερο πληθυσμό.
Αλλά και σήμερα στη Νορβηγία, μία από τις σκανδιναβικές χώρες που αποτελούν τα ινδάλματα για τους σύγχρονους σοσιαλιστές, η «υπηρεσία προστασίας παιδιών» Barnevernet έχει επανειλημμένα έλθει στο επίκεντρο της δημοσιότητας λόγω της επιλογής της να παίρνει παιδιά από τους γονείς τους για λόγους όπως «έλλειψη γονεϊκών ικανοτήτων», που φτάνουν μέχρι και στην υπόθεση μιας μητέρας που «τάιζε με το ζόρι» τα παιδιά της, υπόθεση που προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ινδίας και Νορβηγίας, καθώς η μητέρα ήταν Ινδή.
Αλλες καταγγελίες μιλούν ακόμη και για περιπτώσεις παιδιών που απομακρύνθηκαν από τις οικογένειές τους γιατί «πειθαρχήθηκαν σωματικά», κάτι το οποίο στη Νορβηγία απαγορεύεται. Ναι, ακόμη και για «χαστούκι» πήραν παιδιά από την οικογένειά τους. Για τη συγκεκριμένη υπηρεσία του νορβηγικού κράτους έχουν γραφεί πολλά, ενώ έχουν γίνει μέχρι και διαδηλώσεις, καθώς ουσιαστικά κατηγορείται για «απαγωγές» παιδιών. Ενώ χιλιάδες (2.637) παιδιά που απομακρύνθηκαν από τις οικογένειές τους, όταν έγιναν ενήλικοι, προέβησαν σε μηνύσεις κατά της υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να έχουν δοθεί αποζημιώσεις ύψους 220.000.000 ευρώ (από τον Νορβηγό φορολογούμενο φυσικά).
Με βάση τα παραπάνω, όσα ο κ. Καρανίκας είπε για την περίπτωση του νεαρού άνδρα που κρατούσε αγκαλιά την κόρη του ενώ αποδοκίμαζε τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Μπουτάρη, ότι δηλαδή θα πρέπει να σκεφτούμε εάν μπορεί να ανατρέφει το παιδί του, δεν θα πρέπει να τα πάρουμε με καθόλου ελαφρότητα. Δεν ήταν λογοπαίγνιο, δεν ήταν μια υπερβολή. Ηταν μάλλον ιδεολογική συνέπεια από πλευράς του κ. Καρανίκα, ο οποίος δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι υπάρχουν ίσως παιδιά, τα οποία δεν μεγαλώνουν με τις αρχές του «σοσιαλισμού», με τις αρχές που αυτός και οι φίλοι του προσπαθούν να εφαρμόσουν στη χώρα. Μαζί του συντάχθηκαν και διάφοροι άλλοι τύποι, αριστεριστές και «λίμπεραλς», που πιστεύουν ότι το κράτος και τα «ιδρύματα» είναι καλύτεροι γονείς από κάποιον, ο οποίος τολμά να αποδοκιμάζει έναν δήμαρχο. Και πού σταματά αυτή η λογική; Μήπως κάποιος γονέας, ο οποίος τολμά να μαθαίνει στα παιδιά του πράγματα αντίθετα με αυτά που η παρέα του κ. Καρανίκα έχει βάλει στα σχολεία, όπως η θεωρία των φύλων, μήπως θα θεωρηθεί και αυτός ακατάλληλος; Μήπως όποιος μεταδίδει τα δικά του θρησκευτικά πιστεύω, που ίσως είναι ενάντια με κομμάτια της πολιτικής ορθότητας, είναι και αυτός υποψήφιος να μπει «στο κάδρο» από τον κ. Καρανίκα, για να του πάρουν το παιδί;
*Δημοσιογράφος
Πηγή: Δημοκρατία
from The Secret Real Truth https://ift.tt/2kxNtom
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου