Οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι της διεθνούς διπλωματίας που αλλάζουν την θέση των παικτών στη γεωπολιτική σκακιέρα.
Ένα νέο τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής διαμορφώνει η απευθείας εμπλοκή της Ρωσίας στη συριακή κρίση με την έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων που για την ώρα περιορίζονται σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς θέσεων της ISIS- των αντικαθεστωτικών όπως υποστηρίζουν αμερικανικές υπηρεσίες. Παράλληλα πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι το Ιράν σχεδιάζει χερσαία επιχείρηση στη Συρία. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Reuters εκατοντάδες ιρανοί στρατιώτες έφθασαν στη Συρία πριν από δέκα ημέρες με όπλα προκειμένου να λάβουν μέρος σε χερσαίες επιχειρήσεις σε περιοχές υπό τον έλεγχο των ανταρτών στη βόρεια Συρία και η λιβανική οργάνωση Χεζμπολάχ ετοιμάζεται να ενταχθεί στην επιχείρηση.
Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο και για επέκταση των ρωσικών αεροπορικών επιχειρήσεων και στο Ιράκ με βομβαρδισμούς θέσεων κατά των τζιχαντιστών της ISIS.
Επιχειρησιακά το σκηνικό φαίνεται να ξεκαθαρίζει. Οι Ρώσοι έχουν αναλάβει τις επιθέσεις από αέρος ενώ ο πανίσχυρος ιρανικός στρατός ετοιμάζεται να αποτελέσει την «στρατιωτική μπότα» που θα πατήσει στο συριακό έδαφος για να δώσει την τελική λύση… Ποια θα είναι αυτή; Το ερώτημα καλείται να απαντήσει η διπλωματία.
Παρά τις δημόσιες αντιπαραθέσεις με δηλώσεις Ρώσων, Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων και τα «παγωμένα» πρόσωπα στις κατ ιδίαν συναντήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Μπαράκ Ομπάμα αλλά και τους ευρωπαίους ηγέτες χθες στο Παρίσι, είναι σχεδόν πεποίθηση όλων ότι οι ρωσικές επιχειρήσεις και προφανώς και οι ιρανικές είναι απόρροια ενός μεγάλου, ευρύτερου deal στο τρίγωνο Ουάσιγκτον-Μόσχας-Τεχεράνης. Μια συμφωνία με «οφέλη» και για τις δύο πλευρές. Η μεν Ουάσιγκτον χωρίς να πρέπει να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος- πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν αλλά και τις αποτυχημένες επιχειρήσεις στη Λιβύη- έχει στο πλευρό της δύο πανίσχυρους «εταίρους» που θα βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Η Ρωσία και το Ιράν από την πλευρά τους θα διασφαλίσουν αφενός μια διάδοχη κατάσταση στη Συρία που θα εξυπηρετεί-με τον Ασαντ να παραμένει παίκτης έστω και προσωρινά στην επόμενη μέρα- και το σημαντικότερο, να διασφαλίσουν ότι θα τερματιστεί η προσπάθεια απομόνωσης στο διεθνές περιβάλλον: το ρωσικό εμπάργκο αλλά και η ολική επαναφορά του Ιράν στις διεθνείς αγορές πετρελαίου μετά και την πρόσφατη συμφωνία για τα πυρηνικά.
Τι σχεδιάζει ο Πούτιν;
Αυτή φαίνεται να είναι μια πρώτη ανάγνωση της κατάστασης που διαμορφώνεται που όμως δεν απαντά ένα βασικό ερώτημα. Τι πραγματικά σχεδιάζει ο Πούτιν στη Συρία. 14 «Πουτινολόγοι» μίλησαν στο POLITICO και παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους όλοι φαίνεται να συμφωνούν σε ένα: Η αλεπού πήγε στο παζάρι… και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θέλει να αγοράσει. Όπως αναφέρει ο Γιουτζίν Ρούμερ, διευθυντής του Russia and Eurasia program στο Carnegie ο Πούτιν δεν γνωρίζει ακόμα τις επόμενες κινήσεις του ακριβώς επειδή ο ίδιος συνήθως αλλάζει τακτική ανάλογα με το τι αντιμετωπίζει…
Πιο χαρακτηριστική όλων η ανάλυση του Εντουαρντ Λούκας, αντιπροέδρου του Center for European Policy Analysis και αρθρογράφου του Economist. Ο ίδιος μιλά για μια άνευ προηγουμένου ήττα της Δύσης που δεν συνειδητοποιεί τους κινδύνους της ρωσικής εμπλοκής. Ο πρώτος στόχος σε όλα αυτά είναι η ρωσική κοινή γνώμη. Η σαπουνόπερα στην Ουκρανία τελείωσε σχολιάζει ο Λούκας και το νέο ψυχαγωγικό και συναρπαστικό έπος είναι η Συρία. Μια ειρηνευτική συμφωνία στη Συρία είναι δυνατή, αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να μεσολαβήσει. Κεντρικό στοιχείο μιας τέτοιας συμφωνίας θα ήταν ένα deal με τους Σουνίτες. Κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν την υποστήριξη του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, τη συνεργασία της Τουρκίας και του Ιράν. Η μόνη χώρα που θα μπορούσε πιθανώς να πετύχει μια συμφωνία είναι οι ΗΠΑ. Ο δεύτερος στόχος του Πούτιν επιτυγχάνεται πολύ εύκολα.
Η Ρωσία καθιερώνεται εκ νέου ως μια απαραίτητη δύναμη, με την οποία η Δύση πρέπει να ασχοληθεί-και σύμφωνα με τους όρους της Ρωσίας. Τα λάθη της Δύσης στη Συρία ήταν τόσο μεγάλα, ώστε Πούτιν μοιάζει τώρα με τον υπεύθυνο πολιτικό που μπορεί να βοηθήσει. Το πιο συγκλονιστικό όμως, σχολιάζει ο Λούκας, είναι ότι η Δύση δείχνει να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει.
Πολλοί ειδικοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η περιπέτεια του Πούτιν στη Συρία είναι ένα τρομερό λάθος, ένα άλλο Αφγανιστάν. Πιστεύουν ότι οι κυρώσεις τον έχουν πλήξει, ότι έχει χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, και τώρα αναζητά την επιστροφή στην ομαλότητα. Όμως δεν σκέφτεται έτσι ο Πούτιν. Δεν ανησυχεί για την μακροπρόθεσμη οικονομική ευημερία της Ρωσίας. Βλέπει την πολιτική ως ένα αδίστακτο παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος στο οποίο η νίκη πηγαίνει στον παίκτη με τα πιο γερά νεύρα και τις πιο γρήγορες κινήσεις.
Oμπάμα: Θα συνεργαστώ με τον Πούτιν
Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι διατεθειμένες να συνεργαστούν με τη Ρωσία εάν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν μπορεί να διαμεσολαβήσει και να επιτύχει μια πολιτική μετάβαση στη Συρία αποσπώντας τη συναίνεση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και του Ιράν, δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες Παρασκευή. «Είπα στον κ. Πούτιν ότι θα ήμουν διατεθειμένος να συνεργαστώ μαζί του εάν προτίθεται να επιτύχει σε συνεννόηση με τους εταίρους του, τον κ. Άσαντ και το Ιράν, μια πολιτική μετάβαση, εάν μπορεί να προσφέρει στην υπόλοιπη διεθνή κοινότητα μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων», είπε ο Ομπάμα.
Συνάντηση Κέρι-Ζαρίφ
Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζον Κέρι και ο Ιρανός ομόλογός του Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ συναντήθηκαν χθες για να συζητήσουν σχετικά με την εφαρμογή της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Ένα νέο τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής διαμορφώνει η απευθείας εμπλοκή της Ρωσίας στη συριακή κρίση με την έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων που για την ώρα περιορίζονται σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς θέσεων της ISIS- των αντικαθεστωτικών όπως υποστηρίζουν αμερικανικές υπηρεσίες. Παράλληλα πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι το Ιράν σχεδιάζει χερσαία επιχείρηση στη Συρία. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Reuters εκατοντάδες ιρανοί στρατιώτες έφθασαν στη Συρία πριν από δέκα ημέρες με όπλα προκειμένου να λάβουν μέρος σε χερσαίες επιχειρήσεις σε περιοχές υπό τον έλεγχο των ανταρτών στη βόρεια Συρία και η λιβανική οργάνωση Χεζμπολάχ ετοιμάζεται να ενταχθεί στην επιχείρηση.
Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο και για επέκταση των ρωσικών αεροπορικών επιχειρήσεων και στο Ιράκ με βομβαρδισμούς θέσεων κατά των τζιχαντιστών της ISIS.
Επιχειρησιακά το σκηνικό φαίνεται να ξεκαθαρίζει. Οι Ρώσοι έχουν αναλάβει τις επιθέσεις από αέρος ενώ ο πανίσχυρος ιρανικός στρατός ετοιμάζεται να αποτελέσει την «στρατιωτική μπότα» που θα πατήσει στο συριακό έδαφος για να δώσει την τελική λύση… Ποια θα είναι αυτή; Το ερώτημα καλείται να απαντήσει η διπλωματία.
Παρά τις δημόσιες αντιπαραθέσεις με δηλώσεις Ρώσων, Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων και τα «παγωμένα» πρόσωπα στις κατ ιδίαν συναντήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Μπαράκ Ομπάμα αλλά και τους ευρωπαίους ηγέτες χθες στο Παρίσι, είναι σχεδόν πεποίθηση όλων ότι οι ρωσικές επιχειρήσεις και προφανώς και οι ιρανικές είναι απόρροια ενός μεγάλου, ευρύτερου deal στο τρίγωνο Ουάσιγκτον-Μόσχας-Τεχεράνης. Μια συμφωνία με «οφέλη» και για τις δύο πλευρές. Η μεν Ουάσιγκτον χωρίς να πρέπει να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος- πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν αλλά και τις αποτυχημένες επιχειρήσεις στη Λιβύη- έχει στο πλευρό της δύο πανίσχυρους «εταίρους» που θα βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Η Ρωσία και το Ιράν από την πλευρά τους θα διασφαλίσουν αφενός μια διάδοχη κατάσταση στη Συρία που θα εξυπηρετεί-με τον Ασαντ να παραμένει παίκτης έστω και προσωρινά στην επόμενη μέρα- και το σημαντικότερο, να διασφαλίσουν ότι θα τερματιστεί η προσπάθεια απομόνωσης στο διεθνές περιβάλλον: το ρωσικό εμπάργκο αλλά και η ολική επαναφορά του Ιράν στις διεθνείς αγορές πετρελαίου μετά και την πρόσφατη συμφωνία για τα πυρηνικά.
Τι σχεδιάζει ο Πούτιν;
Αυτή φαίνεται να είναι μια πρώτη ανάγνωση της κατάστασης που διαμορφώνεται που όμως δεν απαντά ένα βασικό ερώτημα. Τι πραγματικά σχεδιάζει ο Πούτιν στη Συρία. 14 «Πουτινολόγοι» μίλησαν στο POLITICO και παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους όλοι φαίνεται να συμφωνούν σε ένα: Η αλεπού πήγε στο παζάρι… και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θέλει να αγοράσει. Όπως αναφέρει ο Γιουτζίν Ρούμερ, διευθυντής του Russia and Eurasia program στο Carnegie ο Πούτιν δεν γνωρίζει ακόμα τις επόμενες κινήσεις του ακριβώς επειδή ο ίδιος συνήθως αλλάζει τακτική ανάλογα με το τι αντιμετωπίζει…
Πιο χαρακτηριστική όλων η ανάλυση του Εντουαρντ Λούκας, αντιπροέδρου του Center for European Policy Analysis και αρθρογράφου του Economist. Ο ίδιος μιλά για μια άνευ προηγουμένου ήττα της Δύσης που δεν συνειδητοποιεί τους κινδύνους της ρωσικής εμπλοκής. Ο πρώτος στόχος σε όλα αυτά είναι η ρωσική κοινή γνώμη. Η σαπουνόπερα στην Ουκρανία τελείωσε σχολιάζει ο Λούκας και το νέο ψυχαγωγικό και συναρπαστικό έπος είναι η Συρία. Μια ειρηνευτική συμφωνία στη Συρία είναι δυνατή, αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να μεσολαβήσει. Κεντρικό στοιχείο μιας τέτοιας συμφωνίας θα ήταν ένα deal με τους Σουνίτες. Κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν την υποστήριξη του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, τη συνεργασία της Τουρκίας και του Ιράν. Η μόνη χώρα που θα μπορούσε πιθανώς να πετύχει μια συμφωνία είναι οι ΗΠΑ. Ο δεύτερος στόχος του Πούτιν επιτυγχάνεται πολύ εύκολα.
Η Ρωσία καθιερώνεται εκ νέου ως μια απαραίτητη δύναμη, με την οποία η Δύση πρέπει να ασχοληθεί-και σύμφωνα με τους όρους της Ρωσίας. Τα λάθη της Δύσης στη Συρία ήταν τόσο μεγάλα, ώστε Πούτιν μοιάζει τώρα με τον υπεύθυνο πολιτικό που μπορεί να βοηθήσει. Το πιο συγκλονιστικό όμως, σχολιάζει ο Λούκας, είναι ότι η Δύση δείχνει να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει.
Πολλοί ειδικοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η περιπέτεια του Πούτιν στη Συρία είναι ένα τρομερό λάθος, ένα άλλο Αφγανιστάν. Πιστεύουν ότι οι κυρώσεις τον έχουν πλήξει, ότι έχει χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, και τώρα αναζητά την επιστροφή στην ομαλότητα. Όμως δεν σκέφτεται έτσι ο Πούτιν. Δεν ανησυχεί για την μακροπρόθεσμη οικονομική ευημερία της Ρωσίας. Βλέπει την πολιτική ως ένα αδίστακτο παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος στο οποίο η νίκη πηγαίνει στον παίκτη με τα πιο γερά νεύρα και τις πιο γρήγορες κινήσεις.
Oμπάμα: Θα συνεργαστώ με τον Πούτιν
Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι διατεθειμένες να συνεργαστούν με τη Ρωσία εάν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν μπορεί να διαμεσολαβήσει και να επιτύχει μια πολιτική μετάβαση στη Συρία αποσπώντας τη συναίνεση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και του Ιράν, δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες Παρασκευή. «Είπα στον κ. Πούτιν ότι θα ήμουν διατεθειμένος να συνεργαστώ μαζί του εάν προτίθεται να επιτύχει σε συνεννόηση με τους εταίρους του, τον κ. Άσαντ και το Ιράν, μια πολιτική μετάβαση, εάν μπορεί να προσφέρει στην υπόλοιπη διεθνή κοινότητα μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων», είπε ο Ομπάμα.
Συνάντηση Κέρι-Ζαρίφ
Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζον Κέρι και ο Ιρανός ομόλογός του Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ συναντήθηκαν χθες για να συζητήσουν σχετικά με την εφαρμογή της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
from The Secret Real Truth http://ift.tt/1OeNVQO
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου