Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Δεν μπορείς να βάζεις Τουρκία και Ελλάδα στην ίδια ζυγαριά – Οι 40.000 στρατού στο νησί είναι τουρκικός, δεν είναι ελληνικός στρατός


Να ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα, τέλος πάντων…

Σενέρ Λεβέντ

Δεν μπορείς να βάζεις την Τουρκία και την Ελλάδα στην ίδια ζυγαριά και να τις ζυγίζεις. Οι σαράντα χιλιάδες στρατού στο νησί είναι τουρκικός.

Έχεις δίκαιο αγαπητέ φίλε Νιαζί. Υπάρχει ο κίνδυνος «ντε φάκτο διπλής ένωσης» στην Κύπρο. Είναι αλήθεια πως υπάρχει ένας μεγαλύτερος κίνδυνος απ' αυτόν, αλλά πρώτα ας τον δούμε αυτόν. Τι προτείνεις για παρεμπόδιση του κινδύνου της διπλής ένωσης; Η πρότασή σου είναι η εξής: «Σε αυτό το στάδιο υπάρχει μόνο μία διέξοδος: Οι ηγέτες να επιστρέψουν στην αρχή και να αναζητήσουν τη λύση του προβλήματος στην Κύπρο, μεταφέροντας στο δικό τους γήπεδο την μπάλα που άφησαν να τους πάρουν η Τουρκία και η Ελλάδα. Οι Ακιντζί και Αναστασιάδης πρέπει να συμφωνήσουν μιαν ώρα αρχύτερα σε όλα τα κεφάλαια για λύση που νομιμοποιείται πρωταρχικά από τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων και να εμφανίσουν ένα προσχέδιο λύσης. Μόνο μετά από ένα τέτοιο κείμενο λύσης και τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας πρέπει να χτυπήσουν την πόρτα της Άγκυρας και της Αθήνας».

Αποκαλούν εμένα «ρομαντικό σοσιαλιστή», «ουτοπιστή» κ.λπ., αλλά νομίζω πως εσύ είσαι πιο ουτοπιστής από εμένα. Βεβαίως και βρίσκω δικαιολογημένη την πρότασή σου και συμφωνώ, αλλά είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Ο Μουσταφά Ακιντζί θα πάρει στο δικό του γήπεδο την μπάλα που έχασε από την Τουρκία, θα καθίσει με τον Αναστασιάδη και θα ετοιμάσει ένα προσχέδιο λύσης, αφήνοντας εκτός την Άγκυρα και αφού το εγκρίνει η διεθνής κοινότητα θα πάει στην Άγκυρα και θα πει το εξής: «Κύριοι, εμείς ως τουρκική και ελληνική πλευρά αποδεχτήκαμε αυτή τη λύση. Την αποδέχτηκε και η διεθνής κοινότητα. Αποδεχτείτε την και εσείς». Αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς, αγαπητέ μου φίλε.

Μήπως εσύ είδες τον Ακιντζί να έχει τέτοια απόδοση που θα μπορούσε να πάρει την μπάλα από τα πόδια της Άγκυρας και να της βάλει γκολ; Να ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα που έβαλε γκολ στους Άγγλους με το χέρι, τέλος πάντων… «Αυτό είναι το χέρι του Θεού», θα έλεγε και θα τη γλίτωνε. Αλλά εκείνος ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο δικός μας είναι ο Μουσταφά Ακιντζί. Πρώτον, δεν μπορεί να πάρει την μπάλα από τα πόδια της Άγκυρας, δεν έχει μια τέτοια ικανότητα. Δεύτερον, έστω και αν πάρει την μπάλα, δεν μπορεί να βάλει γκολ στην Άγκυρα. Είτε θα βγει οφσάιντ είτε θα βγάλει έξω την μπάλα. Δεν μπορεί να βάλει γκολ στην Άγκυρα ακόμα και αν η εστία της Άγκυρας είναι κενή. Θα την βγάλει έξω. Ακόμα δεν βγήκε στην κοινότητά μας ο ηγέτης ο οποίος θα μπορούσε να πάρει την μπάλα από τα πόδια της Άγκυρας. Αν υπάρχει κάποιος, πες μου το. Να τον μάθω και εγώ.

Δεν μπορείς να βάζεις την Τουρκία και την Ελλάδα στην ίδια ζυγαριά και να τις ζυγίζεις. Οι σαράντα χιλιάδες στρατού στο νησί είναι τουρκικός. Δεν είναι ελληνικός στρατός. Οι στόχοι τους δεν είναι οι ίδιοι. Δεν νομίζω ότι ο Αναστασιάδης βιώνει τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα με εκείνα που αντιμετωπίζει ο Ακιντζί με την Τουρκία. Το βόρειο τμήμα της Κύπρου βρίσκεται πολιτικά και οικονομικά στα χέρια της Τουρκίας.

Το μέρος τούτο είναι υποτελής διοίκηση (της Τουρκίας), δηλαδή η βουλή του είναι βουλή μαριονέτα, η κυβέρνησή του είναι κυβέρνηση μαριονέτα. Γι' αυτό και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρεί υπεύθυνη την Τουρκία για όσα συμβαίνουν στον βορρά. Μήπως ο νότος είναι έτσι; Εκεί υπάρχει ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος.

Ούτε η βουλή του, ούτε η κυβέρνησή του είναι μαριονέτες. Σε μια τέτοια περίπτωση, μήπως ο Αναστασιάδης μπορεί να έχει μια εξάρτηση από την Αθήνα όπως εκείνη του Ακιντζί από την Άγκυρα; Στον βορρά κοιτάω αυτά που λέει ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου και όχι ο Ακιντζί, αλλά στον νότο κοιτάω αυτά που λέει ο Αναστασιάδης και όχι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Κοτζιάς. Όσοι θυμώνουν με τον Κοτζιά, νομίζουν ότι ο Αναστασιάδης σκέφτεται διαφορετικά από αυτόν; Αν σκέφτεται διαφορετικά, ας μας δείξει τη διαφορά του. Δεν πιστεύω ότι ο Αναστασιάδης φοβάται τον Κοτζιά όσο ο Ακιντζί φοβάται την Άγκυρα.

Η ελληνοκυπριακή πλευρά μπορεί να αποφασίζει ανεξάρτητα από την Ελλάδα με τη δική της πολιτική βούληση, αλλά η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν μπορεί ποτέ να το κάνει αυτό ανεξάρτητα από την Τουρκία. Επομένως, το ουσιαστικό πρόβλημα είναι ανάμεσα σε εμάς και την Τουρκία. Για να συμφωνήσουμε με τους Ελληνοκύπριους, πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε με την Τουρκία. Χωρίς μια τέτοια συμφωνία, δεν μπορεί να ετοιμαστεί κανένα προσχέδιο λύσης με τον Αναστασιάδη. Ο Ακιντζί δεν μας είπε ότι έχει οποιανδήποτε διαφωνία με την Τουρκία μέχρι σήμερα. Αν με ρωτήσετε «πού διαφωνούν», δεν ξέρω. Σε μια τέτοια περίπτωση, η μπάλα μπορεί να βρίσκεται στο γήπεδο της Άγκυρας, όπως είπε και ο αγαπητός μου φίλος, αλλά παίζει και ο Ακιντζί στην ίδια ομάδα με την Εθνική Τουρκίας. Στο ίδιο γήπεδο παίζουν μπάλα. Δεν έχει κάποιο πρόβλημα όπως η μεταφορά της μπάλας στο γήπεδο της Κύπρου.

Είπαμε ότι υπάρχει κάτι άλλο πιο επικίνδυνο από τη διπλή ένωση. Τι είναι αυτό; Ο πόλεμος! Στην Τουρκία δεν υπάρχει μια σώφρονα κυβέρνηση! Δεν θα εκπλαγώ ό,τι και αν κάνει…



Πηγή: Εφημερίδα Πολίτης


infognomonpolitics

from The Secret Real Truth http://ift.tt/2kqb5Na
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου