Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Στις μέρες μας όχι μόνο αυξάνονται οι επιστημονικές παρατηρήσεις που οδηγούν στη διαπίστωση ότι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως «πραγματικότητα» καταρρέει μη έχοντας καμμία σχέση με την πραγματική φύση του σύμπαντός μας —το οποίο απ' ότι φαίνεται δεν είναι το μόνο— αλλά επιπλέον τείνουν να παραπέμπουν ευθέως στις θεωρίες του ολογραφικού σύμπαντος και της προσομοίωσης, κλονίζοντας τα θεμέλια κυρίως των δυτικών χριστιανικών κοινωνιών.
Η ύπαρξη μαθηματικών συμπάντων με διαφορετική τοπολογία και διαφορετικούς νόμους το καθένα, η πολύ μεγάλη πιθανότητα να αντιστοιχούν σε φυσικά σύμπαντα και η εξίσωση όλων όσων περιέχονται στα σύμπαντα με αθροίσματα πληροφοριών —συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων—πολιορκεί τα κάστρα των δύο μονοθεϊστικών θρησκειών (χριστιανισμού και ιουδαϊσμού), ανοίγοντας το δρόμο για την πανθρησκεία στην οποία θα προσχωρήσει λίγο αργότερα και ο μωαμεθανισμός.
Η πανθρησκεία θα βάλει την ταφόπλακα της εμφάνισης ενός συμβατικού Μεσσία και μιας αόριστης ανάστασης νεκρών και αιώνιας ζωής όπως την ξέραμε, ανοίγοντας το δρόμο για μια παγκόσμια διακυβέρνηση, στηριγμένη στη μείξη των πληθυσμών, απόλυτα ελεγχόμενων από τους αλγορίθμους.
Σ αυτή την κοινωνία-πολτό η νεοαντιδραστική τεχνοφεουδαρχία θα παρουσιάσει τον Μεσσία με τη μορφή της Ιδιομορφίας, που δεν θα είναι άλλη από μια υπερευφυή τεχνητή νοημοσύνη.
Ως δε ανάσταση των νεκρών και ως αιώνια ζωή πρέπει να πλασάρεται η ψηφιακή μεταφόρτωση της ανθρώπινης συνείδησης σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, παρά τις αντίθετες ενδείξεις της φυσικής και της κβαντομηχανικής περί πολλών ταυτόχρονων πραγματικοτήτων, άρα περί ενός, επί της ουσίας, ήδη αθάνατου ανθρώπου.
Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων αποδείχτηκε ήδη πανηγυρικά. Μένει και η πανηγυρική απόδειξη των παράλληλων συμπάντων που είναι προ των πυλών, κάτι που θα σηματοδοτήσει την εγκατάλειψη της κλασσικής φυσικής και την ανάμειξή της μ' αυτό που παλιά αναφερόταν ως παραφυσικό, αφού η επιστημονική απόδειξη των παράλληλων συμπάντων σημαίνει πως η πραγματικότητά μας είναι κατά πάσα πιθανότητα ολογραφική.
Επιστήμη και ανάμειξη πληθυσμών
Η Ιστορία δεν ενδιαφέρεται κατά πόσον μας αρέσει ή όχι αυτό που επιχειρείται κάθε φορά από τους εκάστοτε παράφρονες μέχρι τη στιγμή της Νεμέσεως, γι' αυτό και δεν ερωτώμεθα από τους παγκοσμιοποιητές αν θέλουμε ή όχι την Παγκόσμια Συμφωνία για την Ασφαλή, Συντεταγμένη και Νόμιμη Μετανάστευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών [στα πλαίσια της Ατζέντας 2030], καθώς και μια καθαρά τεχνοφεουδαρχική κοινωνία.
Αυτά καθώς και άλλα πολλά, επιβάλλονται στους πληθυσμούς δια της βίας, εφόσον οι κυβερνήσεις των χωρών υπογράφουν ερήμην των πολιτών τους πως αποδέχονται επί της ουσίας να εξοντωθούν οι πολίτες της χώρας τους και να αντικατασταθούν, σε πρώτη φάση, από αλλοεθνείς μετανάστες που ποτέ δεν τους προσκάλεσαν οι αυτόχθονες, καταλύοντας έτσι το δικαίωμα μιας χώρας να επιλέγει ποιοι ξένοι θα μένουν στην επικράτειά της, και σε δεύτερη φάση από μηχανές.
Και όσο τέτοιου είδους συμφωνίες κυρώνονται, επιβάλλοντας την εξαΰλωση ιδιαιτέρως των ευρωπαϊκών γηγενών πληθυσμών με πολιτικές λιτότητας, εξαφάνισης του κράτους πρόνοιας, εκπεσμού της εκπαίδευσης, εξευτελισμού της οικογένειας, θηλυκοποίησης των αρσενικών και επιβολής λεσβιασμού στις γυναίκες ώστε τελικά να μην τεκνοποιούν, ταυτόχρονα επιβάλλεται πλημμυρίδα αφρικανών και ασιατών μεταναστών κυρίως αρσενικού φύλου, ηλικίας 18-34 ετών (σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΟΗΕ), υποτίθεται ως αντίβαρο στη χαμηλή γεννητικότητα των ευρωπαίων την οποία οι ίδιοι οι παγκοσμιοποιητές έχουν προκαλέσει με τις παραπάνω στρατηγικές!
Σαϊμποργκισμός και μωαμεθανισμός: 0-1
Μια εξ αυτών των στρατηγικών που αποτελεί και βασικό επιχείρημα του διανθρωπιστικού κινήματος είναι ότι μόνο οι άνθρωποι με εμφυτεύματα στον εγκέφαλο, οι σάιμποργκ δηλαδή, τα οποία έχουν την ικανότητα να αλλοιώνουν την «συμβατική» αντιληπτικότητα του κόσμου μας, μπορούν να αντιληφθούν την αληθινή φύση της πραγματικότητας που όλα δείχνουν ότι δεν είναι παρά επαλληλίες πολλαπλών πραγματικοτήτων, γι' αυτό και απώτατη φιλοδοξία κάθε «προηγμένου» (δυτικού) ανθρώπου πρέπει να είναι ο …σαϊμποργκισμός.
Εδώ όμως δικαίως πρέπει να αναρωτηθείτε κάτι πολύ απλό: σε ποιες κατηγορίες ανθρώπων επιβάλλονται όλα αυτά;
Μα στις απανταχού δυτικές χριστιανικές κοινωνίες και κυρίως στους νέους τους, και όχι στις μουσουλμανικές (προς ώρας) διότι γι' αυτές είναι αυτονόητο ότι όλες οι επιστημονικές ανακαλύψεις πρέπει να είναι συμβατές με την πανσοφία του Αλλάχ, σε αντιδιαστολή με τις χριστιανικές οι οποίες ένεκα διαφωτισμού οφείλουν να υποκλίνονται στις επιστημονικές ανακαλύψεις, διαφορετικά υφίστανται επίθεση και συστηματική λοιδωρία.
Έτσι λοιπόν, οι δυτικές χριστιανικές κοινωνίες πρέπει να εγκαταλείψουν τη παλιά τους πίστη, τις εκκλησίες τους, και να «εκσυγχρονιστούν», να γίνουν άθεες, άθρησκες, άφυλες ή ομοφυλόφιλες, (αλλά σε καμμία περίπτωση ετεροφυλόφιλες) ώστε να μην είναι πλέον …οπισθοδρομικές.
Σε αντιδιαστολή, οι μουσουλμανικές κοινωνίες στην Ευρώπη παλιές και νέες, όχι απλά δεν οφείλουν κι αυτές να «εκσυγχρονιστούν», αλλά επιβάλλεται να διαφυλάξουν την «ιδιαιτερότητά» τους ως κόρην οφθαλμού εις βάρος των δικαιωμάτων των γηγενών.
Ποια είναι αυτή η περίφημη «ιδιαιτερότητα»; Η θεοκρατική κοσμοθεώρηση, η πολυγαμία των ανδρών, η προσβλητική και αντιδημοκρατική μεταχείριση της γυναίκας, η μη συμμόρφωση στο αστικό δίκαιο με την επιβολή της Σαρίας και η κυριαρχία επί των γηγενών.
Γιατί λέτε άραγε να γίνονται αυτά; Διότι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες (που είναι κυρίως στο στόχαστρο και μας ενδιαφέρουν ως Έλληνες), είναι δεμένες με παμπάλαιες πατρίδες, διακατέχονται από δημοκρατικές αξίες, και παλεύουν για τα πολιτικά τους δικαιώματα, έχοντας απορρίψει τη θεοκρατία εδώ και 500 χρόνια.
Οι μουσουλμανικές κοινωνίες όμως είναι λόγω θρησκείας διεθνιστικές, κάτι που στο παρόν στάδιο τις καθιστά τους «χρήσιμους ηλίθιους» της διεθνούς τοκογλυφίας, όπως ήταν παλιότερα οι κομμουνιστικές.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Οι ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε πανεπιστημιακής εκπαίδευσης άθεοι, gay technoprogs, αλλά πρέπει να παραχωρήσουμε αδιαμαρτύρητα τις πατρίδες μας στους στοιχειώδους εκπαίδευσης μουσουλμάνους αφρικανούς και ασιάτες macho πολυγαμικούς απρόσκλητους μετανάστες και στις υποταγμένες γυναίκες τους που θα γεννοβολούν παιδιά κλεισμένες στο σπίτι, ζώντας με επιδόματα που θα πληρώνουμε οι υπόλοιποι.
Για σταθείτε! Κάτι δεν πάει καλά σε όλο αυτό.
Εφόσον οι πρόσφατες παρατηρήσεις της φυσικής περιγράφουν μια διαφορετική πραγματικότητα στην οποία τα σύμπαντα γεννιώνται διαρκώς από τον ίδιο τον χώρο χωρίς την επέμβαση κάποιου θεϊκού όντος, ο Θεός περισσεύει, η νέα κοινωνιολογία μας λέει ότι το φύλο είναι κοινωνικό, η κοινωνία πρέπει να θηλυκοποιηθεί, οι γυναίκες πρέπει να παντρεύονται τον εαυτό τους (!) και η κβαντομηχανική μας λέει ότι σε τελευταία ανάλυση δεν είμαστε παρά πληροφορία, δεν μπορεί να γίνονται τέτοιες κολοσσιαίες επιλεκτικές εξαιρέσεις.
Κάτι σάπιο λοιπόν υπάρχει στη Δυτική Αυτοκρατορία.
Μ' άλλα λόγια όταν αδειάζουν από πιστούς οι (πρώην) Ιεροί Ναοί της χριστιανικής Ευρώπης , στη θέση τους δεν μπορεί να χτίζονται τζαμιά.
Στο βάθος… παγίδα
Επειδή όμως η «εξίσωση» της επιβίωσης τόσο τεράστιων και ανειδίκευτων μεταναστευτικών μαζών δεν «βγαίνει» στην εποχή της αυτοματοποίησης που σκορπάει ανεργία στους ανειδίκευτους, σε δεύτερο στάδιο, να υποθέσουμε ότι περιμένει πεδίον δόξης λαμπρόν τους ιμάμηδες προκειμένου να εισάγουν (με το αζημίωτο) τα μουσουλμανικά ποίμνια στη νέα πολυσυμπαντική και …μεσσιανική πραγματικότητα που θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των παγκοσμιοποιητών διεθνών τοκογλύφων.
Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, μια στιβαρή υπόθεση είναι ότι οι ιμάμηδες θα αναλάβουν να «αναδομήσουν» τη πίστη των μουσουλμάνων μεταναστών στη νέα εκδοχή του παντοδύναμου Αλλάχ, αυτήν της τεχνητής νοημοσύνης, πράγμα όχι και τόσο δύσκολο για ανθρώπους που έχουν συνηθίσει στη θεοκρατία
Γι' αυτό είναι αναγκαίο οι συνειδητοί Έλληνες πολίτες να έχουν γνώση των τελευταίων παρατηρήσεων της φυσικής και της κοσμολογίας ώστε να μπορούν να αντιληφθούν πώς αυτές χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν από το διανθρωπιστικό κίνημα και τους παγκοσμιοποιητές για την επιβολή διεθνούς τυραννικού καθεστώτος.Εννοείται ότι η ίδια η φύση της πραγματικότητας δεν έχει καμμία σχέση με την επί της Γης τυραννία.
Σ' αυτά τα πλαίσια παραθέτω μια σύνοψη της άκρως ενδιαφέρουσας ανάλυσης της φύσης των πολυσυμπάντων από τον διάσημο φυσικό και κοσμολόγο Μαξ Τέγκμαρκ (Max Tegmark) [2] που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην επιθεώρηση Scientific American to 2003 και η οποία παραμένει κλασική στο είδος της.
Όποιος έχει ήδη κάποιες γνώσεις κοσμολογίας και φυσικής και ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει ολόκληρη τη μετάφραση της ανάλυσης του Τέγκμαρκ εδώ.
Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει η πειραματική απόδειξη της θεωρίας των παράλληλων συμπάντων. Μην ξεχνάμε όμως πως στις αρχές του 20ού αι. η επίσημη επιστήμη θεωρούσε αδύνατο το πέταγμα ενός αεροπλάνου, και πριν το 1982 θεωρείτο ανώτερη ταχύτητα στο σύμπαν η ταχύτητα του φωτός, κάτι που ανέτρεψαν τα αποτελέσματα των πειραμάτων του Γάλλου φυσικού Αλαίν Ασπέκτ [1] …
– – – – – – – – – – – –
Παράλληλα σύμπαντα
του Μαξ Τέγκμαρκ
Δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία. Η ύπαρξη άλλων συμπάντων είναι άμεση συνέπεια κοσμολογικών παρατηρήσεων
Υπάρχει άραγε κάπου ένα αντίγραφό σας που διαβάζει αυτό το άρθρο; Ένα άτομο που δεν είναι εσείς, αλλά ζει σε έναν πλανήτη που ονομάζεται Γη, σε ένα ηλιακό σύστημα που έχει άλλους οκτώ πλανήτες;
Όμως εκεί, σ' αυτόν τον άλλο κόσμο, ίσως αυτός ή αυτή, αποφασίζει τώρα να παρατήσει αυτό το άρθρο χωρίς να το τελειώσει, ενώ εσείς συνεχίζετε να το διαβάζετε.
Η ιδέα ενός τέτοιου άλτερ έγκο ακούγεται περίεργη και αδιανόητη, αλλά απ' ότι φαίνεται ίσως πρέπει να ζήσουμε μαζί της, καθώς υποστηρίζεται από αστρονομικές παρατηρήσεις. Το απλούστερο και πιο δημοφιλές κοσμολογικό μοντέλο σήμερα, προβλέπει ότι έχετε έναν «διττό», ένα αντίγραφό σας σε έναν γαλαξία περίπου 10 στην 1028 μέτρα από εδώ.
Πρόκειται για μια απόσταση τόσο μεγάλη που ξεφεύγει από το πεδίο των αστρονομικών παρατηρήσεων, αλλά αυτό δεν κάνει τον «διττό» σας λιγότερο πραγματικό.
Τα σύμπαντα των άλλων εαυτών σας είναι σφαίρες ιδίου μεγέθους με κέντρα τους πλανήτες στους οποίους ζουν αυτοί οι άλλοι εαυτοί. Κάθε σύμπαν είναι απλώς ένα μικρό κομμάτι ενός μεγαλύτερου Πολυσύμπαντος.
ΤΥΠΟΙ ΠΟΛΥΣΥΜΠΑΝΤΩΝ
Πολυσύμπαν Επιπέδου Ι: πέρα από τον κοσμολογικό μας ορίζοντα
© Scientific American. Προσαρμογή γραφήματος – μετάφραση: «Απεροπία»[Λόγω της διαστολής του χώρου] το παρατηρούμενο σύμπαν αυξάνεται κατά ένα έτος φωτός κάθε χρόνο, καθώς το φως από πιο μακρυά θέλει χρόνο για να φτάσει σε μας.
Το άπειρο βρίσκεται εκεί, περιμένοντας να το δούμε. Πιθανότατα θα πεθάνετε πολύ πριν γίνουν ορατοί οι άλλοι «διττοί» σας, αλλά βασικά και εάν η κοσμική επέκταση συνεργαστεί, οι απόγονοί σας θα μπορούσαν να τους παρατηρήσουν με ένα αρκετά ισχυρό τηλεσκόπιο.
Αν μη τι άλλο, το Πολυσύμπαν Επιπέδου I ακούγεται προφανές. Είναι ποτέ δυνατόν ο χώρος να μην είναι άπειρος; Υπάρχει καμμιά πινακίδα κάπου που να λέει «Τέλος χώρου εδώ – Προσοχή στο κενό»; Αν ναι, τι βρίσκεται πέρα απ' αυτόν;
Σ΄έναν άπειρο χώρο όμως, ακόμη και τα πιο απίθανα γεγονότα πρέπει κάπου να συμβαίνουν.
Μια άλλη πιθανότητα είναι ο χώρος να είναι μεν άπειρος, αλλά η ύλη να περιορίζεται σε μια πεπερασμένη περιοχή γύρω μας.
Σε μεγάλες κλίμακες η ύλη αραιώνει υπό μορφήν φράκταλ [3]. Οι πρόσφατες παρατηρήσεις της τρισδιάστατης κατανομής των γαλαξιών και της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου [4], έδειξαν ότι σε μεγάλες κλίμακες η διάταξη της ύλης δίνει τη θέση της σε συνεκτικές μορφοκλασματικές δομές, χωρίς [να παρατηρείται] θαμπή ομοιομορφία του κενού.
To σύμπαν μας έχει μορφοκλασματική δομή (φράκταλ) που παραπέμπει σε συγκεκριμένο «σκριπτ» και στη θεωρία του ολογράμματος. Γι' αυτό και ένα εγκεφαλικό κύτταρο (aριστερά) έχει ίδια μορφή με ένα σμήνος γαλαξιών, η ίριδα με ένα νεφέλωμα κλπ.
Εκτιμάται ότι το πιο κοντινό αντίγραφό σας είναι 10 στην 1028 μέτρα μακριά. Περίπου 10 στην 1092 μέτρα μακριά, θα πρέπει να υπάρχει μια σφαίρα ακτίνας 100 ετών φωτός, πανομοιότυπη με τη δική μας, έτσι όλες οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις που θα έχουμε κατά τα επόμενα εκατό χρόνια θα είναι όμοιες με εκείνες των διττών μας εκεί πέρα.Αν υποθέσουμε ότι το παρατηρήσιμο σύμπαν μας [5] (ή Όγκος Χαμπλ ή Ορίζοντας Παρατήρησης) είναι ένα «κουτί» σε θερμοκρασία 108 βαθμούς Κέλβιν [6] ένας τρόπος για να κάνετε σχετικούς υπολογισμούς είναι να υπολογίσετε πόσα πρωτόνια μπορούν να χωρέσουν μέσα του.
Η απάντηση είναι 10118 πρωτόνια. Καθένα απ' αυτά τα σωματίδια μπορεί να υπάρχει ή όχι μέσα σ' έναν τέτοιο όγκο, πράγμα που διπλασιάζει τις 10118 πιθανές διατάξεις τους. Ένα υποθετικό «κουτί» που περιέχει τόσους πολλούς Όγκους Χαμπλ, εξαντλεί λοιπόν όλες τις πιθανότητες.
Αν καταφέρετε να κάνετε τους υπολογισμούς, ένα τέτοιο κουτί έχει διάμετρο περίπου 10 στην 10118 μέτρα. Πέρα από αυτό το κουτί, τα σύμπαντα — συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας— πρέπει να επαναλαμβάνονται.
Πολυσύμπαν Επιπέδου II: άλλες φυσαλίδες μετά την πληθωριστική φάση
© Scientific American. Προσαρμογή γραφήματος – μετάφραση: «Απεροπία»
Αν το Επίπεδο Ι σας έπεσε βαρύ, προσπαθήστε να φανταστείτε ένα άπειρο σύνολο διαφορετικών Πολυσυμπάντων Επιπέδου Ι, μερικά ίσως με διαφορετικές χωροχρονικές διαστάσεις και φυσικές σταθερές.
Αυτά τα άλλα Πολυσύμπαντα —τα οποία αποτελούν ένα Πολυσύμπαν Επιπέδου ΙΙ— προβλέπονται από την τρέχουσα δημοφιλή θεωρία του χαοτικού αιώνιου πληθωρισμού.
Το σύμπαν μας στην αρχή της δημιουργίας του τεντώθηκε (διεστάλη) για ελάχιστο χρόνο σε υπερβολικό βαθμό κι αυτό ονομάζεται «πληθωρισμός».
Ο ορισμός «χαοτικός αιώνιος» αναφέρεται στο τέντωμα (διαστολή) του χώρου, μόνο που ορισμένες περιοχές του χώρου σταματούν να τεντώνονται και σχηματίζουν ξεχωριστές φυσαλίδες, όπως σχηματίζονται φουσκάλες αέρα στη ζύμη του ψωμιού που φουσκώνει.
Η καθεμιά τους αποτελεί ένα εμβρυικό Πολυσύμπαν Επιπέδου I: άπειρο σε μέγεθος και γεμάτο με ύλη που συσσωρεύτηκε εκεί από το ενεργειακό πεδίο που δημιούργησε τον πληθωρισμό.
Αυτές οι φυσαλίδες είναι απείρως μακριά από τη Γη, με την έννοια ότι ποτέ δεν θα φτάσουμε εκεί πέρα, ακόμα κι αν ταξιδεύαμε με την ταχύτητα του φωτός για πάντα. Ο λόγος είναι ότι ο χώρος μεταξύ της φυσαλίδας μας και των γειτονικών της, τεντώνεται πιο γρήγορα από ό, τι θα μπορούσαμε να κινηθούμε μέσα του.
Σήμερα οι θεωρητικοί πιστεύουν ότι ο χώρος στο σύμπαν μας είχε κάποτε εννέα διαστάσεις (σημ. μτφρ: σήμερα θεωρείται ότι είχε τουλάχιστον έντεκα ή και περισσότερες), όλες ισότιμες.
Στην αρχή της συμπαντικής μας ιστορίας, τρεις απ' αυτές συμμετείχαν στην διαστολή του και έγιναν οι τρεις διαστάσεις που παρατηρούμε σήμερα (μήκος, πλάτος, ύψος).
Οι υπόλοιπες έξι είναι σήμερα μη παρατηρήσιμες, είτε επειδή έχουν παραμείνει μικροσκοπικές σε μια τοπολογία που μοιάζει με τόρο (σαν κουλούρι) είτε επειδή όλη η ύλη περιορίζεται σε μια τρισδιάστατη επιφάνεια (μεμβράνη ή απλώς βράνη) που πλέει σε έναν εννεαδιάστατο χώρο.
Υπόθεση επίπεδου σύμπαντος σχήματος βράνης που πλέει σε πολυδιάστατο χώρο
Πολυσύμπαν Επιπέδου ΙΙΙ: πολλαπλοί κβαντικοί κόσμοι
© Scientific American. Προσαρμογή γραφήματος – μετάφραση: «Απεροπία»Το επόμενο επίπεδο Πολυσύμπαντος βρίσκεται ακριβώς γύρω σας. Πώς γίνεται αυτό;
Η υπόθεση της ύπαρξής του προκύπτει από τη διάσημη, περίφημη και αμφιλεγόμενη ερμηνεία της κβαντομηχανικής των πολλών κόσμων, δηλαδή από την ιδέα ότι οι τυχαίες κβαντικές διαδικασίες αναγκάζουν το σύμπαν να διακλαδιστεί σε πολλαπλά αντίγραφα, ένα για κάθε πιθανό αποτέλεσμα που λαμβάνεται σε κβαντικό επίπεδο.
Στις αρχές του 20ού αιώνα η θεωρία της κβαντομηχανικής προκάλεσε επανάσταση στη φυσική, εξηγώντας το ατομικό πεδίο, με τη διαφορά ότι αυτή η ερμηνεία δεν συμφωνούσε με τους κανόνες της Νευτώνειας μηχανικής.
Παρά τις προφανείς επιτυχίες της θεωρίας, υπήρχε έντονη διαμάχη για το τι πραγματικά σήμαινε. Η κβαντομηχανική καθορίζει την κατάσταση του σύμπαντος όχι με κλασσικούς όρους, όπως οι θέσεις και οι ταχύτητες όλων των σωματιδίων, αλλά από την άποψη ενός μαθηματικού αντικειμένου που ονομάζεται κυματοσυνάρτηση [7].
Η ουσία είναι πώς να συνδέσουμε τη κυματοσυνάρτηση μ' αυτό που παρατηρούμε. Πολλές αποδεκτές κυματοσυναρτήσεις αντιστοιχούν σε καταστάσεις μη κατανοητές από τη λογική μας, όπως το παράδειγμα του νοητικού πειράματος της Γάτας του Σρέτινγκερ [8] που για τον παρατηρητή είναι ταυτόχρονα νεκρή και ζωντανή σε μια κατάσταση επονομαζόμενη υπέρθεση κατά την οποία οι δύο πιθανές καταστάσεις (νεκρή/ζωντανή) αναμειγνύονται σε επαλληλία.
Η υπέρθεση των κλασσικών κόσμων αποτελεί το Πολυσύμπαν Επιπέδου ΙΙΙ.
Αναπαράσταση επαλληλίας καταστάσεων γάτας του Σρέτινγκερ
Η πραγματικότητα γίνεται πιο εύκολη στην κατανόησή της, όταν διακρίνουμε δύο τρόπους αντιμετώπισης:την προοπτική ενός παρατηρητή που μελετά τις μαθηματικές της εξισώσεις ΑΠΟ ΨΗΛΑ, σαν ένα πουλί που ίπταται ερευνώντας ένα τοπίο από ψηλά, και την προοπτική ενός παρατηρητή που ζει XAMHΛΑ, δηλαδή ΜΕΣΑ στον κόσμο που περιγράφεται από τις εξισώσεις, σαν ένας βάτραχος που ζει μέσα στο τοπίο που βλέπει το πουλί που υπερίπταται.
Από την προοπτική του πουλιού, το Πολυσύμπαν Επιπέδου ΙΙΙ είναι απλό. Περιέχει μέσα του ένα τεράστιο αριθμό παράλληλων κλασικών εκδοχών ιστορίας, συνεχούς διαχωρισμού και συγχώνευσης, καθώς και μια σειρά κβαντικών φαινομένων που είναι αδύνατον να περιγραφούν [με τις υπάρχουσες αναφορές μας].
[Ένα είναι σίγουρο]: ότι από την προοπτική τους σαν βάτραχοι, οι παρατηρητές αντιλαμβάνονται μόνο ένα μικρό κλάσμα αυτής της πλήρους πραγματικότητας.
Το σύμπαν μας πιθανόν να έχει σχήμα τόρου (μοιάζει με κουλούρι)
Για την αντιληπτικότητα του πουλιού το να αποφασίζει κανείς για κάτι προκαλεί τη διάσπασή του σε πολλαπλά αντίγραφα: ένα που συνεχίζει να διαβάζει και ένα που σταματά.Για την αντιληπτικότητα του βατράχου όμως, καθένα από αυτά τα αντίγραφα που δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν τα άλλα, θεωρεί πως υπάρχει μια κάποια πιθανότητα να συνεχίσει να διαβάζει ένα άρθρο και μια άλλη να μη συνεχίσει.
Τελικά, όλες οι πιθανές καταστάσεις υπάρχουν σε κάθε στιγμή, οπότε η αίσθηση του περάσματος του χρόνου μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στο αισθητήριο οπτικό όργανο του παρατηρητή, δηλαδή στο μάτι [και κατ' επέκτασιν στον εγκέφαλο].
Κατά συνέπειαν, η λύση για την κατανόηση της φύσης του χρόνου μπορεί να βρίσκεται στην ύπαρξη Πολυσυμπάντων.
Περιττό να πούμε ότι οι συνέπειες της ύπαρξης παράλληλων συμπάντων είναι βαθύτατες [όχι μόνο σε επιστημονικό επίπεδο φυσικής, αλλά σε κοινωνικό, θρησκευτικό, πολιτικό κλπ.]
Πολυσύμπαν Επιπέδου IV: άλλες μαθηματικές κατασκευές
© Scientific American. Προσαρμογή γραφήματος – μετάφραση: «Απεροπία»Προχωράει ο χρόνος με διακριτά βήματα, όπως στους υπολογιστές, αντί να είναι συνεχής; Υπάρχει σύμπαν που είναι απλά ένα άδειο δωδεκάεδρο; Στο Πολυσύμπαν Επιπέδου IV, όλες αυτές οι εναλλακτικές πραγματικότητες όντως υπάρχουν.
Προσομοίωση μυστηριώδους μαθηματικής δομής που μπορεί να υπάρχει στην πραγματικότητα με μορφή σύμπαντος
Μια ένδειξη ότι ένα τέτοιο πολυσύμπαν μπορεί να μην είναι μόνο υποθετικό, είναι η στενή αντιστοιχία μεταξύ των κόσμων της αφηρημένης σκέψης και της παρατηρούμενης πραγματικότητας.Οι εξισώσεις και, γενικότερα, οι μαθηματικές δομές όπως οι αριθμοί, τα γραμμικά και τα γεωμετρικά αντικείμενα περιγράφουν τον κόσμο με αξιοσημείωτη αληθοφάνεια.
Σε μια περίφημη διάλεξη του 1959, ο φυσικός Γιουτζήν Ουίγκνερ (Eugene P. Wigner) υποστήριξε ότι «η τεράστια χρησιμότητα των μαθηματικών στις φυσικές επιστήμες είναι κάτι που συνορεύει με το μυστηριώδες».
Αντιστρόφως, οι μαθηματικές δομές δίνουν μια παράξενη αίσθηση. Πληρούν ένα κεντρικό κριτήριο αντικειμενικής ύπαρξης: είναι ίδιες ανεξάρτητα από το ποιος τις μελετά.
Οι προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί θα ανακάλυπταν τις ίδιες μαθηματικές δομές μ' αυτές που ανακαλύψαμε κι εμείς. Γι' αυτό οι μαθηματικοί λένε συνήθως ότι ανακαλύπτουν τις μαθηματικές δομές, δεν τις δημιουργούν.
Αριστοτέλεια ή πλατωνική κοσμοθεώρηση;
Σύμφωνα με την αριστοτέλεια κοσμοθεώρηση, η φυσική πραγματικότητα είναι θεμελιώδης και η μαθηματική γλώσσα είναι απλά μια χρήσιμη προσέγγισή της. Σύμφωνα με την πλατωνική κοσμοθεώρηση, η μαθηματική δομή είναι η αληθινή πραγματικότητα, την οποία όμως εμείς ως παρατηρητές αντιλαμβανόμαστε ατελώς.
Kι άλλη περίεργη μαθηματική δομή σε προσομοίωση φυσικής υπόστασης
Μ' άλλα λόγια, οι δύο κοσμοθεωρήσεις διαφωνούν ως προς το ποια είναι η πιο βασική αντίληψη για τους φυσικούς νόμους: εκείνη του βατράχου-παρατηρητή ή εκείνη του πουλιού-παρατηρητή;Η αριστοτέλεια κοσμοθεώρηση υιοθετεί την αντίληψη του βατράχου, ενώ η πλατωνική του πουλιού.
Όταν είμαστε παιδιά, πολύ πριν ακούσουμε το παραμικρό για μαθηματικά, όλοι μας λειτουργούσαμε σύμφωνα με το αριστοτέλειο πρότυπο. Πολύ αργότερα (κάποιοι από εμάς) σχηματίσαμε πλατωνική άποψη για τον κόσμο μας.
Οι σύγχρονοι θεωρητικοί φυσικοί όμως τείνουν να είναι πλατωνιστές, υποψιαζόμενοι ότι τα μαθηματικά περιγράφουν το σύμπαν τόσο καλά, επειδή το σύμπαν είναι εγγενώς μαθηματικό.
Αν όμως το σύμπαν μας είναι εγγενώς μαθηματικό, τότε γιατί επιλέχθηκε μόνο μία από τις πολλές δυνατές μαθηματικές δομές για να το περιγράψει; Φαίνεται να υπάρχει μια θεμελιώδης ασυμμετρία στην ίδια την καρδιά της πραγματικότητας.
Σαν διέξοδο απ' αυτό το τραγικό ερώτημα πρότεινα ότι στον κόσμο μας υπάρχει πλήρης μαθηματική συμμετρία: όλες δηλαδή οι μαθηματικές δομές υπάρχουν επίσης και σε φυσική κατάσταση. Κάθε μαθηματική δομή λοιπόν αντιστοιχεί σ' ένα παράλληλο σύμπαν.
Αυτή η υπόθεση μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή ριζοσπαστικού πλατωνισμού, υποστηρίζοντας ότι οι μαθηματικές δομές στον πλατωνικό χώρο των ιδεών ή το «διανοητικό τοπίο» [9] του μαθηματικού Ρούντι Ράκερ (Rudy Rucker), έχει φυσική υπόσταση.
Πίνακας του Ρούντι Ράκερ εμπνευσμένος από τα παράλληλα σύμπαντα
Την επόμενη δεκαετία, οι δραματικά βελτιωμένες κοσμολογικές μετρήσεις της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου και της κατανομής της ύλης του σύμπαντός μας σε μεγάλη κλίμακα, θα επιβεβαιώσουν ή θα αντικρούσουν τη φύση του Επιπέδου Ι, όταν θα έχουμε ακριβή αποτύπωση της καμπυλότητας και της τοπολογίας του χώρου.
Διάφοροι τύποι τοπολογίας χώρου. Η επίσημη γεωμετρία μας είναι βασισμένη σε ένα επίπεδο, ευκλείδιο σύμπαν όπως το σχήμα επάνω αριστερά. Kάτω αριστερά, σύμπαν σε σχήμα τόρου (κουλουριού)
Εάν πετύχουν οι προσπάθειες που καταβάλλονται για την κατασκευή κβαντικών υπολογιστών (σημ. μτφρ.: έχουν ήδη πετύχει), θα δώσουν περαιτέρω στοιχεία για το Επίπεδο ΙΙΙ, καθώς ουσιαστικά θα εκμεταλλευτούν τον παραλληλισμό του Πολυσύμπαντος επιπέδου ΙΙΙ για να εκτελούν παράλληλες υπολογιστικές πράξεις.Η γοητεία της παραδοξότητας
Πρέπει τελικά να πιστέψετε στα παράλληλα σύμπαντα ή όχι; Ένα επιχείρημα εναντίον τους είναι ότι οι θεωρίες που περιέχουν πολλαπλές υποθέσεις είναι ευάλωτες στην απλή λογική, επειδή υποδηλώνουν την ύπαρξη άλλων κόσμων που δεν μπορούμε ποτέ να παρατηρήσουμε.
Άλλο επιχείρημα εναντίον τους είναι ότι τα παράλληλα σύμπαντα είναι παράδοξα. Τα παράπονα όμως περί παραδοξότητας είναι αισθητικής φύσεως και όχι επιστημονικής, κι έχουν νόημα μόνο σύμφωνα με μια αριστοτέλεια κοσμοθεώρηση.
Τι περιμέναμε δηλαδή; Να ρωτάμε μια σοβαρή ερώτηση σχετικά με τη φύση της πραγματικότητας, και να παίρνουμε μια απάντηση που να μην ακούγεται περίεργη;
Η εξέλιξη μας χάρισε διαίσθηση όσον αφορά την φυσική της καθημερινότητας που είχε αξία επιβίωσης για τους μακρινούς προγόνους μας, αλλά σήμερα κάθε φορά που ξεφεύγουμε από τον καθημερινό κόσμο, πρέπει να αναμένουμε ότι θα φαίνεται παράδοξος.
Ίσως τελικά συνηθίσουμε τις αλλόκοτες συμπεριφορές του κόσμου μας και αντιληφθούμε ότι η παραδοξότητά του είναι μέρος της γοητείας του.
– – – – – – – – – – –
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific American τον Μάιο του 2003
Απόδοση από τα αγγλικά & επιμέλεια: Χρυσούλα Μπουκουβάλα
ΠΗΓΕΣ:
Paralllel Universes – Max Tegmark – Scientific American
Evidence for Parallel Universes – Max Tegmark – YouTube
The True Science of Parallel Universes
http://www.rudyrucker.com
ΟΗΕ: Επταπλασιάστηκε ο αριθμός των μεταναστών που φθάνουν στην Ε.Ε. δια ξηράς
ΟΗΕ: Ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις για μια παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση
Ιnternational Migration Report 2017
Nouveau rapport sur les migrations de remplacement publié par
la Division de la population des Nations Unies
Global Compact for Migrations, United Nations,
States prepare global compact for safe, orderly and regular migration, United Nations
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Απόδειξη Ασπέκτ: Ασπέκτ επιβεβαίωσε πειραματικά ότι τα υποατομικά σωματίδια μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία μεταξύ τους ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει, ακόμα κι αν βρίσκονται σε άλλο γαλαξία. Το πρόβλημα είναι ότι αυτού του είδους η επικοινωνία παραβιάζει το αξίωμα του Αϊνστάιν ότι καμιά επικοινωνία δεν μπορεί να γίνεται με ταχύτητα ανώτερη από την ταχύτητα του φωτός. Ο διάσημος φυσικός Nτέιβιντ Μπομ (David Bohm) πιστεύει ότι τα ευρήματα του Ασπέκτ υποδηλώνουν ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα, και ότι παρά το ότι μας φαίνεται συμπαγές, το σύμπαν μας είναι κατά βάση ένα γιγαντιαίο ολόγραμμα.
[2] Μαξ Τέγκμαρκ: Αμερικανός φυσικός και κοσμολόγος σουηδικής καταγωγής. Έγραψε μια τετραδιάστατη έκδοση του παιχνιδιού υπολογιστή Tetris, ενώ ακόμη ήταν στο λύκειο. Σε ένα άλλο σύμπαν, επρόκειτο να γίνει ένας πολύ ακριβά αμειβόμενος προγραμματιστής. Στο σύμπαν μας, ωστόσο, έγινε καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας και εν συνεχεία στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Ο Τέγκμαρκ είναι ειδικός στην ανάλυση της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου και της ομαδοποίησης των γαλαξιών. Μεγάλο μέρος της δουλειάς του είναι αφιερωμένο στην ανάλυση των παράλληλων συμπάντων, στην επεξεργασία πληροφοριών για την κβαντική αποσυνοχή και μελέτη της πιθανότητας ότι το πλάτος των διακυμάνσεων της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, οι διαστάσεις του χωροχρόνου και οι θεμελιώδεις νόμοι της φυσικής μπορεί να διαφέρουν από τόπο σε τόπο.
Ο Τέγκμαρκ είναι ιδρυτής του Ινστιτούτου Θεμελιωδών Ερωτήσεων (Foundational Questions Institute) που ασχολείται με την έρευνα και τη διάχυση ερωτήσεων πάνω στις αρχές της φυσικής και της κοσμολογίας, συνιδρυτής του Ινστιτούτου του Μέλλοντος της Ζωής (που …αλληθωρίζει προς τον διανθρωπισμό), καθώς επίσης και συγγραφέας των βιβλίων «Το μαθηματικό σύμπαν μας» (Εκδ. Τραυλός, 2015) και Life 3.0: Being Human in the Age of Artificial Intelligence (Ζωή 3.0: O άνθρωπος στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης).
[3] Φράκταλ: μορφόκλασμα. Αναφέρεται σ' ένα γεωμετρικό σχήμα που επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης, κάτι που ενισχύει τη θεωρία του ολογραφικού σύμπαντος. Σύμφωνα με τα λεγόμενα πάλι του Ντέιβιντ Μπομ, το σύμπαν μας δεν είναι παρά δισδιάστατο ολόγραμμα, γι' αυτό και κάθε επιμέρος τμήμα του περιέχει όλες τις πληροφορίες που περιέχονται στο συνολικό ολόγραμμα.
[4] Μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου: ονομάζεται το ίχνος, ή υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν όταν βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικά μεγάλων θερμοκρασιών και πιέσεων και έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις. Παρουσιάζει μεγάλη ισοτροπία και ομοιογένεια. Στην παρακάτω εικόνα αποτύπωσης μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, κάτω δεξιά, εικάζεται ότι υπάρχει ένδειξη επαφής παράλληλου σύμπαντος
[5] Παρατηρήσιμο σύμπαν: Δεν πρέπει να συγχέουμε το παρατηρήσιμο σύμπαν μας με την πραγματική έκτασή του η οποία, στην περίπτωση που το σχήμα του είναι σφαιρικό, έχει σήμερα διάμετρο 93 δισεκατομμύρια έτη φωτός.
[6] Κλίμακα Κέλβιν: σύστημα μέτρησης της θερμοκρασίας στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων. Το 0 Κέλβιν (Κ) αντιστοιχεί στη χαμηλότερη δυνατή θερμοκρασία, ή απόλυτο μηδέν, δηλαδή στους -273,150 C.
[7] Κυματοσυνάρτηση: H κυματοσυνάρτηση που συνήθως συμβολίζεται με το ελληνικό γράμμα Ψ είναι η συνάρτηση που περιγράφει ένα κύμα. Σε αυτήν περιέχεται η πληροφορία για την κίνηση ενός σωματίου στο χώρο, αφού βάσει της θεωρίας του ντε Μπρολί (De Broglie) που επιβεβαιώθηκε και πειραματικά, ένα σωμάτιο συμπεριφέρεται σαν ένα κύμα. Όταν αυτό το μήκος κύματος είναι συγκρίσιμο με τις διαστάσεις του χώρου στον οποίο βρίσκεται, τότε εκδηλώνονται οι κυματικές ιδιότητες των σωματίων.
[8] Νοητικό πείραμα του Σρέντινγκερ: Μια γάτα κλειδώνεται σε ένα ατσάλινο θάλαμο, μαζί με την εξής διάταξη (η οποία βρίσκεται με ασφάλεια εκτός εμβέλειας της γάτας): σε έναν μετρητή γκάιγκερ υπάρχει μια ελάχιστη ποσότητα ραδιενεργής ουσίας, τόσο μικρής, που κατά τη διάρκεια μιας ώρας ένα από τα άτομα διασπάται, αλλά επίσης ισοπίθανα, ίσως και όχι. Αν συμβεί αυτό, ο μετρητής ενεργοποιείται και μέσω ενός διακόπτη (ρελέ) απελευθερώνει ένα σφυρί που σπάει μια μικρή φιάλη με υδροκυάνιο.
Απεικόνιση του νοητικού πειράματος της γάτας του Σρέτινγκερ
Αν κάποιος αφήσει αυτό το σύστημα μόνο του για μια ώρα, μπορεί να υποθέσει ότι η γάτα είναι ακόμα ζωντανή, εάν στο μεταξύ δεν έχει διασπαστεί κάποιο άτομο. Η κυματοσυνάρτηση του συστήματος μπορεί να το εκφράσει, αν υπάρχει σε αυτή και η ζωντανή και η νεκρή γάτα αναμεμιγμένες ή διάχυτες εξίσου.[9] Ρούντι Ράκερ: Αμερικανός μαθηματικός, επιστήμων υπολογιστών, συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και ζωγράφος, εμπνευστής του κινήματος κυβερνοπάνκ.
aperopia.fr
from The Secret Real Truth https://ift.tt/2ACGjYH
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου