Κάναμε αμάν και πώς για να φύγουν τα βυρσοδεψεία και αντί να φύγει το μολυσμένο έδαφος κοιμίζουν πάνω σ' αυτό πρόσφυγες...
Αποτελεί απίστευτα μεγάλη ντροπή για όλους τους αρμόδιους η κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα «προσωρινής» φιλοξενίας των προσφύγων, ειδικά στο νομό Θεσσαλονίκης. Η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε ηθικό πλεονέκτημα του ξεχασμένου ιδεολογικού της υπόβαθρου και είναι έκθετη απέναντι στην κοινή γνώμη και ειδικά σε όσους πολίτες πίστεψαν ότι μπορεί να αποτελέσει –η ανάδειξή της στην εξουσία- το κίνητρο για τη δημιουργία μιας κοινωνίας πιο ανεκτικής, πιο ανθρώπινης, πιο ευαίσθητης.
Οι πρόσφυγες στα σημερινά κέντρα ζουν σε άθλιες συνθήκες. Κι όταν ακούω ακόμη και σε προσωπικές συνομιλίες ΣΥΡΙΖΑίο να λέει ότι «κάνουμε το καλύτερο δυνατό», «φταίνε οι Ευρωπαίοι που έκλεισαν τα σύνορα», «δεν περιμέναμε ότι θα είχαμε να διαχειριστούμε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα» ή ακόμη χειρότερα «είναι πολύ καλύτερα για τους πρόσφυγες εκεί από ό,τι ήταν στην Ειδομένη ή όπου αλλού βρέθηκαν μέχρι σήμερα», τρελαίνομαι.
Πέταξαν στα σκουπίδια (χειρότερα είναι αλλά δεν θέλω να είμαι πολύ επιθετικός) δεκάδες χιλιάδες ψυχές και μοιράζουν υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς να είναι σε θέση να τις τηρήσουν. Αυτή είναι η κατάσταση και μακάρι να διαψευστώ. Και ταυτόχρονα κομματιάζουν την κοινωνική συνοχή, δημιουργούν φανατισμένους φυλακισμένους και δεν προετοιμάζονται καν για ένα χειρότερο μέλλον, που οι ίδιοι το χτίζουν μέρα με τη μέρα.
Μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου λέει η κυβέρνηση ότι αυτά τα κέντρα θα κλείσουν και οι πρόσφυγες θα μετακινηθούν σε άλλες καλύτερες, μικρότερες, πιο ανθρώπινες δομές σε όλη τη χώρα. Να το δεχτώ ότι θα γίνει. Μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου ξέρουν πόση υπομονή θα έχουν κάνει οι πρόσφυγες; Και οι νέοι χώροι φιλοξενίας τους τι θα είναι; Απλώς μικρότερα κέντρα; Αμ δεν αρκεί.
Η κυβέρνηση οφείλει και στην πράξη να αναγνωρίσει ότι αυτοί οι άνθρωποι (και πιθανώς το επόμενο διάστημα άλλοι τόσοι) θα μείνουν στην Ελλάδα για χρόνια και να κάνει ενέργειες κοινωνικής ενσωμάτωσής τους. Είναι θλιβερό και για τους πρόσφυγες, το όνειρο των οποίων δεν ήταν να μείνουν στη χώρα μας, αλλά και για την Ελλάδα, που στην παρούσα οικονομική συγκυρία δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματώσει τόσους ανθρώπους και να τους παράσχει τα στοιχειώδη.
Δε χρειάζεται να επιστρέψω στο παρελθόν για να επισημάνω τα λάθη που έγιναν στο χειρισμό του προσφυγικού από τη χώρα μας στη διακυβέρνησή της από τον ΣΥΡΙΖΑ (και προφανώς τα εγκλήματα από τους εταίρους μας στην ΕΕ, που γι' ακόμη μια φορά φρόντισαν να γιγαντώσουν τον ευρωσκεπτικισμό και να αποδείξουν πως όλα τα μέλη στη συγκεκριμένη οικογένεια δεν έχουν την ίδια αξία).
Το κακό, μετά τα καλωσορίσματα και την Ειδομένη, είναι ότι τα λάθη αυτά συνεχίστηκαν και συνεχίζονται με την ίδια εμμονική νοοτροπία. Δεν μπαίνω στη λογική όσων είναι οπαδοί της καταστολής, όσων κάνουν κηρύγματα μίσους και όσων συγκρίνουν την κατάστασή τους με εκείνη των προσφύγων. Δεν τους προσπερνώ, απλώς δεν είναι εκεί το πρόβλημά μου και πιστεύω και το πρόβλημα της χώρας και των προσφύγων.
Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι οι πρόσφυγες πλέον είναι κομμάτι της κοινωνίας μας και να τους δώσει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, μέσα από ένα συγκροτημένο σχέδιο διαχείρισης του συγκεκριμένου πληθυσμού (που όφειλε να το έχει μέχρι σήμερα). Εφόσον θέλει να τηρήσει τουλάχιστον τα προσχήματα του ανθρωπισμού, της ανεκτικότητας και του... προοδευτικού. Είναι ξεκάθαρα ντροπή και αίσχος να βάζει πρόσφυγες να ζήσουν επί μήνες σε εγκαταλειμμένο βυρσοδεψείο.
Δε θέλησα να οξύνω τα πράγματα, με την ελπίδα ότι θα είναι πολύ προσωρινή η παραμονή αυτών των ανθρώπων στους χώρους ενός πρώην βυρσοδεψείου. Όμως πλέον, αφού και το ΚΕΕΛΠΝΟ και άλλοι φορείς άρχισαν να ψελλίζουν τι συμβαίνει, θεωρώ υποχρέωσή μου να υπενθυμίσω σε όσους λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις ότι ορισμένοι έδωσαν εδώ και πολλά χρόνια μάχες για να φύγουν τα βυρσοδεψεία από εκεί που λειτουργούσαν, διότι ήταν η μεγαλύτερη πηγή ρύπανσης της Μεσογείου. Ναι δεν κάνω λάθος, όχι του Θερμαϊκού, της Μεσογείου. Κι επίσης, αφού μεταφέρθηκαν τα βυρσοδεψεία στη ΒΙΠΕ δίνονται μάχες (για πάνω από μια δεκαετία) για να εξυγιανθεί το έδαφός τους από τα τοξικά. Και ορισμένοι βρήκαν ένα πρώην βυρσοδεψείο να πετάξουν χιλιάδες πρόσφυγες, με σπασμένες πλάκες αμιάντου –όπως καταγγέλλεται- πάνω από τα κεφάλια τους για να πάρουν την γεύση της φιλόξενης Ελλάδας για πάντα μαζί τους. Ωραία ευαισθησία. Αφού σκέφτομαι πως αν υπήρχε ακόμη η «ΔΙΑΝΑ» θα τους έδιναν και τα βαρέλια με τα απόβλητα να κάνουν μπάνιο.
Κι άλλους τόσους και περισσότερους τους έχουν πετάξει κυριολεκτικά μέσα στην περιοχή με τα περισσότερα κουνούπια που μεταδίδουν μολυσματικές ασθένειες στη Θεσσαλονίκη. Πάνω από όλα ο άνθρωπος... Αν συμβεί το απευκταίο και έχουμε καμιά επιδημία να δούμε τι θα πουν. Κάτι θα βρεθεί... Κι από την άλλη, τα κέντρα «προσωρινής» φιλοξενίας μετατρέπονται πλέον σε γκέτο ανθρώπων, οι οποίοι προφανώς και δεν μπορούν να είναι ευχαριστημένοι από την κατάσταση στην οποία ζουν, έχουν χάσει τις ελπίδες τους και πλέον φανατίζονται εναντίον της Ελλάδας. Μπείτε στη θέση τους. Θα συμπεριφερόσασταν διαφορετικά; Θα αγαπούσατε την καλή Ελλάδα που σας προσέφερε στέγη (τέλος πάντων έστω τρώγλη) και φαγητό πάνω στην ανάγκη σας ή θα καταριόσασταν την ώρα και τη στιγμή που βρεθήκατε σ' αυτόν τον τόπο και ζείτε σε μια «ανοιχτού τύπου» φυλακή; Κάπως έτσι δε δημιουργήθηκαν τα φαινόμενα μίσους από μετανάστες οι οποίοι στρέφονται εναντίον της χώρας στην οποία γεννήθηκαν και στην οποία μεγάλωσαν;
Κι από την άλλη υπάρχουν και οι λίγοι τυχεροί, οι οποίοι βρέθηκαν σε ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο ή σε ένα διαμέρισμα, που πληρώνονται όλα τα έξοδα από το ελληνικό κράτος και προφανώς θα πρέπει να μακαρίζουν την τύχη τους για τη φιλοξενία της Ελλάδας. Αυτοί ζουν πραγματικά σε πολύ καλές συνθήκες και μπορεί το όνειρό τους να ήταν η κεντρική Ευρώπη, αλλά δεν τους πέταξε κανείς σαν τα ποντίκια σε κάποιο ερείπιο. Βρήκαν στέγη (αληθινή, κανονική), φαγητό και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και κάνουν υπομονή μέχρι να τους δοθεί η ευκαιρία να φτάσουν στον προορισμό τους. Εδώ η κυβέρνηση φέρθηκε όπως έπρεπε. Προφανώς και δεν μπορούσε να κάνει το ίδιο με όλους τους πρόσφυγες, όμως όφειλε να κρατήσει μια σχετική ισορροπία. Θα ήταν δυνατό να γίνει εάν υπήρχε ένα μίνιμουμ συνεννόησης πριν από τις αιφνιδιαστικές αποφάσεις, με τις τοπικές κοινωνίες. Διότι είναι πάρα πολλά τα κτήρια δημοτικά και δημόσια που θα μπορούσαν να μετατραπούν και να δοθεί έτσι αξιοπρεπής λύση στο πρόβλημα στέγασης των προσφύγων που εγκλωβίστηκαν στη χώρα μας. Μια καταγραφή να γινόταν... Αλλά θα μου πεις είναι και το ΤΑΙΠΕΔ...
Προσοχή, οι πρόσφυγες που ζουν σε ξενοδοχεία και διαμερίσματα μπορεί σε λίγο καιρό να γίνουν αντικείμενο μίσους από Έλληνες που χάνουν περιουσίες και σπίτια. Σκεφτείτε κι αυτή την παράμετρο... Σε ένα κοινωνικό κράτος που καταρρέει και πολλαπλασιάζεται ο κόσμος που τρώει στα συσσίτια να βλέπεις έναν πρόσφυγα να ζει με περισσότερες ανέσεις από τον Έλληνα. Σκεφτείτε τα θύματα κατάσχεσης που μένουν στο δρόμο τι θα αισθανθούν για τους πρόσφυγες. Απεύχομαι να γίνουν τέτοιες συγκρίσεις στο μέλλον, διότι θα φουντώσει ο ρατσισμός και θα έχουμε έκρυθμες καταστάσεις παντού. Εκτός κι αν υπάρχει σχέδιο πριμοδότησης συγκεκριμένων πολιτικών χώρων... Που δεν υπάρχει, αλλά μπορεί να εξελιχθεί ακουσίως ή εκουσίως σε κάτι τέτοιο.
Η κυβέρνηση οφείλει να ξυπνήσει προτού είναι αργά. Η υπομονή των προσφύγων και των ντόπιων εξαντλήθηκε. Είναι υπεύθυνη για όσα θα ακολουθήσουν. Και φοβάμαι θα είναι πολύ άσχημα, ασχέτως αν οι ροές αυξηθούν ξανά ή όχι. Δημιουργήθηκαν γκέτο στις φαβέλες του ΣΥΡΙΖΑ και η γκετοποίηση έχει συγκεκριμένες επιπτώσεις σε μια κοινωνία. Η κυβέρνηση οφείλει να ξεφύγει από όσους «φίλους» της έχουν εμμονές και δεν μπορούν ελεύθεροι από προκαταλήψεις να λειτουργήσουν με σοβαρό τρόπο και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, χωρίς να δημιουργούν νέα προβλήματα.
Πέρα από το άσπρο και το μαύρο υπάρχουν κι άλλα χρώματα. Υπάρχει και η μέση λύση. Κι αυτή πρέπει να δοθεί γρήγορα. Ο δήθεν προοδευτισμός οδήγησε στα σημερινά κέντρα απάνθρωπης διαβίωσης. Η υπερευαισθησία απέναντι στους πρόσφυγες οδηγεί πολλές φορές στην εκδήλωση φαινομένων ρατσισμού ή από την άλλη φανατισμού.
Το προσφυγικό δεν ήταν, δεν είναι και δε θα είναι εύκολο στην αντιμετώπισή του. Και όσες περισσότερες γνώμες ακούν οι κυβερνώντες, όσες περισσότερες προτάσεις σέβονται και εξετάζουν, τόσο καλύτερες λύσεις θα βρίσκουν. Αν μείνουν με τις παρωπίδες αντί να βελτιώνεται, θα επιδεινώνεται η κατάσταση και πλέον υπεύθυνοι θα είναι μόνον οι ίδιοι και όχι όσοι κυβέρνησαν επί 40 χρόνια... Χρειάζεται σχέδιο το συντομότερο.
from The Secret Real Truth http://ift.tt/2aIM9tG
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου