Μετά από τόσα χρόνια που γράφω, νόμιζα ότι τίποτα πια δεν θα μου προκαλούσε έκπληξη. Καμία υπουλότητα. Καμία θηριωδία. Κανένα ψέμα.
Σε αυτή την πρόταση συνοψίζεται το συμπέρασμα που κατέληξα μετά από τόσα χρόνια που αρθρογραφώ. Όλοι είμαστε μόνοι. Πολύ μόνοι. Τόσο μόνοι όσο οι νεκροί στο νεκροτομείο. Θα σας σκοτώσουν με τέτοιο τρόπο που κανείς δεν θα πιστεύει καν ότι σκοτωθήκατε. Ψέματα είναι, θα λένε. Είναι μια ταινία αυτή. Μια ταινία προπαγανδιστική. Είναι ψέμα ότι σας έκοψαν το κεφάλι και το πέταξαν στα σκυλιά. Είναι ψέμα ότι σας έβγαλαν τα έντερα και τα έφαγαν ωμά. Είναι ψέμα ότι σας έκαψαν ζωντανούς. Είναι ψέμα όλες οι κραυγές που βγάζατε όταν οι φλόγες εκείνες εξαπλώνονταν από τα πόδια στο κορμί και στα μάτια σας.
Η γλώσσα σας που πετάχτηκε έξω από τον πόνο. Τα μαλλιά σας που έπιασαν φωτιά. Είναι ψέμα!
Μετά από τόσα χρόνια που γράφω, νόμιζα ότι τίποτα πια δεν θα μου προκαλούσε έκπληξη. Καμία υπουλότητα. Καμία θηριωδία. Κανένα ψέμα. Όμως, ακόμα μου προκαλεί έκπληξη η επικράτηση των ψεμάτων έναντι των πραγματικοτήτων. Θα σας σκοτώσουν και κανείς δεν θα πιστεύει καν ότι σκοτωθήκατε. Αυτοπυροβολήθηκε, θα λένε. Μόνος του απαγχονίστηκε. Αυτοπυρπολήθηκε. Πνίγηκε στη θάλασσα. Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του.
Αυτές τις μέρες νιώθω πιο περίεργα από ποτέ. Δεν μπορώ να συμβαδίσω με τον κόσμο. Εκδίδω εφημερίδα τόσα χρόνια, αλλά τώρα μαθαίνω να θεωρώ φυσιολογικό το να καίγεται ζωντανός ένας άνθρωπος! Πόσο ήρεμοι είναι όλοι. Πόσο ήσυχοι. Τόσο ήσυχοι ώστε μοιράζονται μαζί μας φωτογραφίες με τους κεφτέδες που τρώνε. Δεν υπάρχει καμία είδηση στις εφημερίδες. Οι τηλεοράσεις είναι άδειες. Οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι μας κοροϊδεύουν.
Αυτό ήταν σίγουρα το χειρότερο ενδεχόμενο. Και τελικά έγινε και αυτό συνηθισμένο. Έγινε συνηθισμένο αφού πέθαναν πάρα πολλοί. Δεν ήταν αρκετό να πεθάνουν ένας-ένας ή δυο-δυο για να γίνει συνηθισμένο. Έπρεπε να πεθάνουν κατά εκατό, κατά χιλιάδες. Πέθανες εσύ αδελφέ. Φωνάζοντας από πόνο. Κανείς δεν άκουσε την κραυγή σου. Και ιδού η ζωή. Ιδού ο κόσμος. Δεν έγινε καν είδηση μιας γραμμής στις εφημερίδες το σώμα σου που μετατράπηκε σε σφαίρα φωτιάς. Μάλιστα, κανείς δεν πίστεψε. Αθωώθηκαν ακόμα μια φορά εκείνες οι μαύρες ψυχές που σε έκαψαν. Ο ρήτορας στο βήμα ακόμα μιλάει για το σερμπέτι των μαρτύρων. Και ο συμπολεμιστής σου, ο οποίος έμεινε ζωντανός σε εκείνο το μέτωπο, ανυπομονεί να πιει από αυτό το σερμπέτι. Αυτό που κάνει χώματα τα χώματα είναι το αίμα που τα ποτίζει, λέει. Εκπλήττομαι με τα μυαλά που κουβαλάς ποιητή. Μήπως με αίμα ποτίζονται οι νάρκισσοι, τα γαρύφαλλα και τα τριαντάφυλλα;
Αυτή τη στιγμή είμαι βέβαιος ότι ο κόσμος έχασε τα μυαλά του, ακόμα και αν μου προσφέρει την ευκαιρία να συνομιλήσω με εικόνα με έναν φίλο μου στην άλλη άκρη της Γης. Κλείνω τα μάτια και δεν ακούω κανέναν άλλο εκτός από τα παιδιά που λένε χαρούμενα τραγούδια γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Μου γδέρνουν τα αφτιά τα μονότονα και πολύ μπανάλ κουδούνια του ντόπιου συστήματος. Μπούχτισα και με το παραπάνω από τις μουχλιασμένες ομιλίες. Χάρισμά σας οι επισκέψεις και οι υποδοχές σας. Αλλά με φοβίζει η μονοτονία που παίρνει και πάλι την παλιά της μορφή μετά από έναν πόνο που μας συγκλόνισε. Εσάς δεν σας τρομάζει; Δεν σκέφτεστε την πιθανότητα να συγκλονιστείτε με έναν νέο πόνο ανά πάσα στιγμή; Ακόμα υφίστανται οι λόγοι που μας έπνιξαν στον πόνο. Όσο και αν πεθάνουμε, όπως και αν πεθάνουμε, τίποτε δεν αλλάζει!
Ο πόνος μας δεν θα διαρκέσει πολύ. Το πολύ μια βδομάδα. Όμως, είναι άλλο πράγμα το μέρος στο οποίο πέφτει η φωτιά. Δεν σβήνει καθόλου όσο ζει.
Σε αυτή την πρόταση συνοψίζεται το συμπέρασμα που κατέληξα μετά από τόσα χρόνια που γράφω άρθρα. Όλοι είμαστε μόνοι. Πολύ μόνοι. Τόσο μόνοι όσο οι νεκροί στο νεκροτομείο. Θα σας σκοτώσουν με τέτοιο τρόπο που ο κόσμος δεν θα πιστεύει καν ότι σκοτωθήκατε. Θα περάσετε και θα φύγετε από τη ζωή σαν ψέμα. Μετά από χρόνια θα συναντήσουν τα σβησμένα δυσδιάκριτα ονόματά σας σε μια ταφόπλακα χαμένη ανάμεσα σε ξερά χόρτα. Αν δεν έχει πλέον καμία σημασία ακόμα και το να καίγεται ένας άνθρωπος ζωντανός από βαρβάρους, ποιος θα μου εξηγήσει τι έχει σημασία;
Πηγή: Πολίτης
infognomonpolitics
from The Secret Real Truth http://ift.tt/2iLS3MI
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου