Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Η επιβεβαίωση της είδησης ότι τελικά η Τουρκία αγοράζει (και η Ρωσία πουλάει) ένα κρίσιμο αντιπυραυλικό - αντιαεροπορικό σύστημα που είναι ενάντια στις προδιαγραφές του ΝΑΤΟ και της Ασπίδας που έχει δημιουργήσει, μήπως τελικά αποβεί εις βάρος των Τούρκων;
Δεν θα μιλήσω για τα απλά και τετριμμένα και χιλιοειπωμένα από τους διεθνείς αναλυτές, σχετικά με την ψύχρανση των σχέσεων με την Αμερική και το ΝΑΤΟ. Όχι. Θα σας μιλήσω γιατί κάτι λίγο πιο βαθύ.
Πριν πάω όμως σε αυτό το πιο "βαθύ" θέλω να απευθυνθώ λίγο στους Ρωσολάγνους της χώρας μας. Όταν τον Μάρτη του 2016 είχα γράψει ότι πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, σε πολλούς αναγνώστες δεν άρεσε η πληροφορία μου. Πρέπει εκείνη την ημέρα να έχασα κάτι χιλιάδες κλικς. Όμως εδώ είμαστε για να λέμε αυτά που αντιλαμβανόμαστε (όχι απαραίτητα την αλήθεια, γιατί αυτήν την κρύβουν πολλές φορές κάτω από πολλά χαλιά) και κυρίως αυτά που πληροφορούμαστε. Όμως το θέμα της αγοράς των s400 ίσως τελικά αποτελέσει εφαλτήριο για την αλλαγή στη σκέψη αυτών που ονειρεύονται ξανθά και κόκκινα γένη και πράσινα άλογα.
Πάμε όμως στο κατά την ταπεινή μου άποψη "βαθύ"!
Δεδομένα:
α) Η αγορά ενός ολοκληρωμένου συστήματος S400 κοστίζει περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια. Στο ολοκληρωμένο σύστημα συμπεριλαμβάνονται 8 εκτοξευστήρες και 112 πύραυλοι. Η Τουρκία συζητά για 8 έως 12 τέτοια συστήματα, οπότε μιλάμε για ένα συνολικό κόστος κοντά στα 4 δις δολάρια.
β) Οι S400 αποτελούν ένα αμυντικό σύστημα, που μας τρομάζει γιατί το έχουν υπερδιαφημίσει στην Ελλάδα. Και όχι τυχαία. Αν δείτε τις σελίδες που το προβάλουν συνεχώς είναι σαφώς φιλορωσικές (και επειδή σελίδες = χρήμα, από πίσω κρύβονται άλλα πράγματα) και με παραφουσκωμένες τις δυνατότητες του. Στον ξενόγλωσσο αμυντικό τύπο υπάρχουν εκτενή άρθρα που μιλάνε για ένα αξιόπιστο μεν σύστημα εντοπισμό και εξουδετέρωσης πολλαπλών στόχων, όμως θεωρούν πολύ πιο αξιόπιστους τους s300. Όμως πρέπει να λάβουν υπόψη ότι μια χώρα που ούτως ή άλλως το στρατιωτικός της δόγμα και η ανάπτυξη των στρατιωτικών μας δυνάμεων είναι ούτως ή άλλως σε αμυντική διάταξη, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από ένα αμυντικό όπλο.
γ) Οι S400 έχουν αυτόνομο σύστημα ραντάρ. Όπως όλα τα ραντάρ έχουν πρόβληματα σε περιοχές με περίεργο ανάγλυφο, όπως είναι η χώρα μας, ενώ στις χαμηλές πτήσεις ουσιαστικά είναι ελάχιστα ακριβές.
Συμπέρασμα:
Σίγουρα ένα αντιαεροπορικό όπλο θα εμποδίσει την πολεμικής μας αεροπορία να κάνει τη δουλειά της στο Αιγαίο, όμως το πολεμικό παιχνίδι Ελλάδας - Τουρκίας, όπως και όλων των χωρών δεν παίζεται στον αέρα, αλλά στην ξηρά και την θάλασσα. Ακόμα και αν ήταν καθηλωμένα όλα μας τα αεροσκάφη η αντιαεροπορική άμυνα της χώρας μας βρίσκεται ακόμα σε πολύ καλή κατάσταση. Και αυτό οφείλεται όχι στις προμήθειες, αλλά κυρίως στην εφευρετικότητα των στρατιωτικών μας.
Ίσως να μην το γνωρίζεται αλλά το Μηχανικό έχει κάνει μετατροπές σε αντιαεροπορικά συστήματα (όπως η τοποθέτηση Α/Α ZU 23-2 πάνω σε BMP- 1, που κάνει θραύση και ζήτησαν μέχρι και οι Ρώσοι τα αντίγραφα της πατέντας ή του συστήματος Α/Α των φρεγατών που αποσύραμε και που έχει τοποθετηθεί σε απόρρητες τοποθεσίες/νησιά κάνοντας την έξοδο των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο σχεδόν αδύνατη).
Οπότε κλείνοντας έχουμε μια Τουρκία η οποία θα δαπανήσει 4 δις δολάρια, για ένα σύστημα που καμία έως πολύ μικρή ζημιά μπορεί να κάνει σε μια χώρα με αμυντικό δόγμα, όπως εμείς, ενώ την ίδια ώρα στερεί 4 δις δολάρια από επιθετικό εξοπλισμό (βομβαρδιστικά, αποβατικά, τανκς κλπ).
Οπότε δύο ταυτόχρονες απώλειες για την Τουρκία. Α) Στερεί πολύτιμους πόρους από τον επιθετικό της οπλοστάσιο και Β) χαλάει ίσως για πάντα τις σχέσεις της με τις χώρες του ΝΑΤΟ.
Οπότε με το καλό να προχωρήσει η συμφωνία αυτή, εμάς μας συμφέρει...
Δεν θα μιλήσω για τα απλά και τετριμμένα και χιλιοειπωμένα από τους διεθνείς αναλυτές, σχετικά με την ψύχρανση των σχέσεων με την Αμερική και το ΝΑΤΟ. Όχι. Θα σας μιλήσω γιατί κάτι λίγο πιο βαθύ.
Πριν πάω όμως σε αυτό το πιο "βαθύ" θέλω να απευθυνθώ λίγο στους Ρωσολάγνους της χώρας μας. Όταν τον Μάρτη του 2016 είχα γράψει ότι πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, σε πολλούς αναγνώστες δεν άρεσε η πληροφορία μου. Πρέπει εκείνη την ημέρα να έχασα κάτι χιλιάδες κλικς. Όμως εδώ είμαστε για να λέμε αυτά που αντιλαμβανόμαστε (όχι απαραίτητα την αλήθεια, γιατί αυτήν την κρύβουν πολλές φορές κάτω από πολλά χαλιά) και κυρίως αυτά που πληροφορούμαστε. Όμως το θέμα της αγοράς των s400 ίσως τελικά αποτελέσει εφαλτήριο για την αλλαγή στη σκέψη αυτών που ονειρεύονται ξανθά και κόκκινα γένη και πράσινα άλογα.
Πάμε όμως στο κατά την ταπεινή μου άποψη "βαθύ"!
Δεδομένα:
α) Η αγορά ενός ολοκληρωμένου συστήματος S400 κοστίζει περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια. Στο ολοκληρωμένο σύστημα συμπεριλαμβάνονται 8 εκτοξευστήρες και 112 πύραυλοι. Η Τουρκία συζητά για 8 έως 12 τέτοια συστήματα, οπότε μιλάμε για ένα συνολικό κόστος κοντά στα 4 δις δολάρια.
β) Οι S400 αποτελούν ένα αμυντικό σύστημα, που μας τρομάζει γιατί το έχουν υπερδιαφημίσει στην Ελλάδα. Και όχι τυχαία. Αν δείτε τις σελίδες που το προβάλουν συνεχώς είναι σαφώς φιλορωσικές (και επειδή σελίδες = χρήμα, από πίσω κρύβονται άλλα πράγματα) και με παραφουσκωμένες τις δυνατότητες του. Στον ξενόγλωσσο αμυντικό τύπο υπάρχουν εκτενή άρθρα που μιλάνε για ένα αξιόπιστο μεν σύστημα εντοπισμό και εξουδετέρωσης πολλαπλών στόχων, όμως θεωρούν πολύ πιο αξιόπιστους τους s300. Όμως πρέπει να λάβουν υπόψη ότι μια χώρα που ούτως ή άλλως το στρατιωτικός της δόγμα και η ανάπτυξη των στρατιωτικών μας δυνάμεων είναι ούτως ή άλλως σε αμυντική διάταξη, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από ένα αμυντικό όπλο.
γ) Οι S400 έχουν αυτόνομο σύστημα ραντάρ. Όπως όλα τα ραντάρ έχουν πρόβληματα σε περιοχές με περίεργο ανάγλυφο, όπως είναι η χώρα μας, ενώ στις χαμηλές πτήσεις ουσιαστικά είναι ελάχιστα ακριβές.
Συμπέρασμα:
Σίγουρα ένα αντιαεροπορικό όπλο θα εμποδίσει την πολεμικής μας αεροπορία να κάνει τη δουλειά της στο Αιγαίο, όμως το πολεμικό παιχνίδι Ελλάδας - Τουρκίας, όπως και όλων των χωρών δεν παίζεται στον αέρα, αλλά στην ξηρά και την θάλασσα. Ακόμα και αν ήταν καθηλωμένα όλα μας τα αεροσκάφη η αντιαεροπορική άμυνα της χώρας μας βρίσκεται ακόμα σε πολύ καλή κατάσταση. Και αυτό οφείλεται όχι στις προμήθειες, αλλά κυρίως στην εφευρετικότητα των στρατιωτικών μας.
Ίσως να μην το γνωρίζεται αλλά το Μηχανικό έχει κάνει μετατροπές σε αντιαεροπορικά συστήματα (όπως η τοποθέτηση Α/Α ZU 23-2 πάνω σε BMP- 1, που κάνει θραύση και ζήτησαν μέχρι και οι Ρώσοι τα αντίγραφα της πατέντας ή του συστήματος Α/Α των φρεγατών που αποσύραμε και που έχει τοποθετηθεί σε απόρρητες τοποθεσίες/νησιά κάνοντας την έξοδο των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο σχεδόν αδύνατη).
Οπότε κλείνοντας έχουμε μια Τουρκία η οποία θα δαπανήσει 4 δις δολάρια, για ένα σύστημα που καμία έως πολύ μικρή ζημιά μπορεί να κάνει σε μια χώρα με αμυντικό δόγμα, όπως εμείς, ενώ την ίδια ώρα στερεί 4 δις δολάρια από επιθετικό εξοπλισμό (βομβαρδιστικά, αποβατικά, τανκς κλπ).
Οπότε δύο ταυτόχρονες απώλειες για την Τουρκία. Α) Στερεί πολύτιμους πόρους από τον επιθετικό της οπλοστάσιο και Β) χαλάει ίσως για πάντα τις σχέσεις της με τις χώρες του ΝΑΤΟ.
Οπότε με το καλό να προχωρήσει η συμφωνία αυτή, εμάς μας συμφέρει...
polemikos-antapokritis
from The Secret Real Truth http://ift.tt/2qhTQAv
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου