Η συνειδησιακή άνοδος το κλειδί για την πολιτική «άνοδο»

Διάβασα ένα εξαιρετικό άρθρο, γραμμένο από τον κ. Γεωργίου Μιχαήλ και αναρτημένο στο "Ας μιλήσουμε επιτέλους" (εδώ) και το παραθέτω ολόκληρο. Παραθέτω ακολούθως το σχόλιο που έστειλα, αλλά αρκετά διευρυμένο ώστε να αποτελεί ένα ολοκληρωμένο άρθρο/άποψη.

Ο Τσίπρας πήρε το μήνυμα και δίνει «αίμα στην αρένα»

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Ο Τσίπρας έπιασε το μήνυμα των συλλαλητηρίων, όπου εκφράσθηκε η αγανάκτηση των πολιτών. Να μπουν πολιτικοί στη φυλακή. Βέβαια. ο Αλέξης προσπέρασε την «λεπτομέρεια» πως μέσα στους πολιτικούς προς φυλακή είναι και ο ίδιος με σχεδόν όλη την παρέα του.
Αλλά ο Αλέξης -όπως ήταν φυσικό- διάλεξε να ρίξει στην αρένα του σύγχρονου Κολοσσαίου (βλ. ΜΜΕ) τους πολιτικούς του αντιπάλους και ως νέος Καίσαρας αναμένει τη στιγμή για να δείξει με το δάχτυλό του την θανατική ποινή.

Ελλείψει άρτου, ο «αυτοκράτορας» αποφάσισε να προσφέρει θέαμα. Και μάλιστα με σκληρούς, παλαίμαχους, «μονομάχους».Αίμα, λοιπόν, στο Κολοσσαίο για να ηρεμήσει ο λαός και να κερδηθεί χρόνος μέχρι να βρεθεί η επόμενη κυβερνητική «απάντηση» στην θέα των οργισμένων πολιτών.


 
Και μπορεί οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, μαζί με την συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, σε άλλες «αυτοκρατορικές παραστάσεις» να έχουν παραδώσει την Ελλάδα στα «δόντια των θηρίων» (μνημόνια), αλλά ο Αλέξης Τσίπρας με τις τελευταίες εξελίξεις φαίνεται να εξασφαλίζει τη δική του (ιδιαίτερη) θέση στον… «λάκκο των λεόντων».
Έτσι ο φερόμενος και ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο εκλεκτός των κατοχικών – μνημονιακών δυνάμεων, εκείνος που (σύμφωνα με ομολογία του) ζούσε σε αυταπάτες και αποφάσισε να επιβιώσει με απάτες εις βάρος των Ελλήνων, ανοίγει έναν «κύκλο πολιτικού αίματος», αγνοώντας πως η χειρότερη τιμωρία περιμένει τον ίδιο, όχι τόσο επειδή ο λαός απαιτεί την σκληρή του τιμωρία, αλλά επειδή ο ίδιος παραβίασε τον κανόνα της πολιτικής μαφίας, «στήνοντας στον τοίχο», «καρφώνοντας» και επιδιώκοντας την εξαφάνιση ενός μέρους της, χωρίς να έχει εξασφαλίσει κάποια συμμαχία με τους υπόλοιπους οι οποίοι δεν πρόκειται να υποκύψουν στις γενικόλογες απειλές του. Εξάλλου, όλα δείχνουν πως το «αστέρι του Αλέξη» εξαφανίζεται με ταχύτατους ρυθμούς και πολύ σύντομα θα συναντήσει ανυπέρβλητες καταστάσεις, χειρότερη εκ των οποίων θα είναι η πολιτική μοναξιά…
Το επόμενο διάστημα θα «διασκεδάσουμε» με όσα θα καταγγέλλονται εκατέρωθεν των πλευρών της πολιτικής μαφίας – αλήτ που κυβέρνησε, κυβερνά ή προτίθεται να (ξανα)κυβερνήσει τη χώρα. Το αποτέλεσμα αυτής της μεταξύ τους αντιπαλότητας θα κάνει όλους εμάς να τους σιχαθούμε και -γιατί όχι; – να τους πάρουμε με τις πέτρες όπου θα τους συναντάμε.
Το χειρότερο της όλης υπόθεσης είναι η ακυβερνησία που θα επέλθει, αφού πρώτο μέλημα όσων κυβερνούν θα είναι να ενδιαφέρονται και να απασχολούνται με τα χτυπήματα που θα δέχονται για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση, αδιαφορώντας για το ότι εδώ και αρκετό καιρό είναι ήδη πολιτικά νεκροί και με όλα όσα κάνουν απλά επιβαρύνουν την ήδη οικτρή τους θέση, αφού το τελευταίο πράγμα που κάνουν είναι να… κυβερνούν.
Στο ζητούμενο, που αφορά όλους εμάς, και το πως πρέπει να σταθούμε στα συμβαίνοντα, η απάντηση είναι δύσκολη, αλλά υπαρκτή. Κατ' αρχήν θα πρέπει να λειτουργήσουμε με κανόνες «υψηλής στρατηγικής», να καθορίσουμε τον αντικειμενικό μας σκοπό, να καταγράψουμε τους ενδιάμεσους στόχους που πρέπει να ικανοποιηθούν, να σχεδιάσουμε όλες τις πιθανές προβληματικές, να βρούμε τις απαντήσεις σε αυτές και να προχωρήσουμε… Μην ξεχνάμε πως τρέμουν την απέναντι σε αυτούς παρουσία μας…
Αυτά απαιτούν σοβαρότητα από όλους τους πολίτες, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν επαρκώς την αναγκαιότητα ενεργειών που θα σέβονται τους νόμους, το Σύνταγμα και την χώρα, της οποίας η διεθνής εικόνα δεν θα πρέπει να απειληθεί επ' ουδενί.
Οι πολίτες θα πρέπει να είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν ένα απαιτητικό σχεδιασμό. Θα πρέπει, κυρίως, να κατανοήσουν πως πρέπει να εργαστούν ομαδικά και με πνεύμα αλληλοσεβασμού, χωρίς «πρωτοβουλίες» και «εξυπνακισμούς», παραμερίζοντας το θυμικό και προβάλλοντας την λογική, αλλά κυρίως αποφεύγοντας «ενέργειες» που θα μπορούν να τύχουν «εκμετάλλευσης» από τους «απέναντι».
Στο μυαλό όλων των πολιτών πρέπει να παραμείνει αδιασάλευτο πως η εμφάνιση του λαού πανικόβαλε τους όλους πολιτικούς. Εντός και εκτός κυβέρνησης. Και μπορεί οι πανικόβλητοι κυβερνώντες με την βοήθεια των ΜΜΕ να «σκέπασαν» το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, να «έριξαν μαύρο» στις τηλεοπτικές οθόνες, όμως αυτή τους η αντίδραση δεν καταγράφει μόνο την αδιαφορία τους για τη «φωνή του λαού» και την δημοκρατία που μέχρι χθες έλεγαν ότι σέβονται και υπηρετούν, δεν αποδεικνύει μόνο τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι σε τρίτους για να «εκτελέσουν συμβόλαιο» εις βάρος της Ελλάδας, αλλά κυρίως καταδεικνύει και τον τρόμο τους και την επικίνδυνη προδιάθεσή τους να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας αρκεί να διασώσουν εαυτούς…
Αυτοί ποντάρουν σε μια παλιά συνταγή, στον τρόμο και τον διχασμό.
Επιδιώκουν να στήσουν ένα καθεστώς σοβιετικού τύπου, σε μια κατεχόμενη οικονομικά χώρα.
Εμείς οφείλουμε να τους απαντήσουμε όπως τους αξίζει, ενωμένοι απέναντί τους…
Ακολουθεί το σχόλιο.
Κύριε Γεωργίου, όπως πάντα τα λόγια σας μεστά πολιτικής σοφίας. Όμως αυτό το άρθρο θεωρώ ότι είναι λιγάκι μετέωρο, σαν ένα βήμα που έμεινε στον αέρα και μόνον η επόμενη "κίνηση" θα το ολοκληρώσει. Θα ολοκληρωθεί, αν οδηγήσετε λίγο πάρα κάτω το θέμα, έστω θεωρητικά. Ποιος θα οργανώσει την αμυνο-επίθεση του λαού; Επειδή χωρίς ηγέτες ο λαός δεν μπορεί να οργανωθεί. Ποιος θα τον καθοδηγήσει με σοφία να αποφύγει τις ακρότητες και να τηρήσει το Σύνταγμα, έστω αυτό που είναι; Ποιος θα διακινδυνεύσει τα πάντα για να μπει μπροστά στη μεγάλη μάχη που ήδη άρχισε, ώστε να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω από τα απάνθρωπα καθεστώτα της "Βουλής", που επιτελούν κάθε είδους διαπλοκή με τους έξω και έσω νεοταξίτες, εφ'οσον "όμοιος ομοίω αεί πελάζει…"
Φυσικά γνωρίζω ότι οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα απαιτούν χρόνο… Χρόνο που είναι ανάλογος της ωρίμανσης και της συνειδησιακής ανόδου του ελληνικού λαού. Όταν αυτές συμβούν, έστω σε μια κρίσιμη μάζα, οι ηγέτες του θα φανούν. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΑΝΟΔΟΣ των αληθινών Ελλήνων είναι το κλειδί που θα μπορέσει να τα ξεκλειδώσει όλα!
Και αυτή για να συμβεί πρέπει ο Έλληνας, ο κάθε ένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να απαντήσουν στα πάρα κάτω ερωτήματα;
Ποιος πραγματικά είμαι;
Μήπως με πολεμούν γι' αυτό που πραγματικά είμαι και όλα τα άλλα είναι απλώς "υποστηρικτικές κινήσεις", ώστε να ξεχάσω ποιος πραγματικά είμαι;
Πότε , ποιοι και πώς κατάφεραν να με οδηγήσουν στο να χάσω την αυτογνωσία μου, βαθιά ταυτισμένη με τις ελληνικές μου ρίζες;
Ποια κληρονομιά κουβαλάω στο DNA και στην ψυχή μου που με κάνει να είμαι αυτό που πραγματικά είμαι; Πώς θα την ξαναβρώ και πώς θα την ενεργοποιήσω;
Ακόμα και η απλή ενστέρνιση αυτών των ερωτημάτων ενεργοποιεί αυτό το "κάτι" μέσα μας, που είναι  η "ένδον σοφία", ίδιον των Ελλήνων αλλά και κάθε ανθρώπου που έχει πνευματικούς στόχους, ή μάλλον πνευματικό στόχο, γιατί ένας είναι ΑΥΤΟΣ!


destoolon.gr 

from The Secret Real Truth http://ift.tt/2oEXMbP
via IFTTT