Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της λίστας με τις χώρες, στις οποίες οι νέοι ηλικίας 15-29 ετών μένουν ακόμη στο σπίτι των γονιών τους.Με το ποσοστό της ανεργίας να ανεβαίνει συνεχώς, είναι λογικό ότι οι νέοι αδυνατούν να φύγουν από το πατρικό τους. Ακόμη και αν έχουν δουλειά, οι περισσότεροι παίρνουν χαμηλούς μισθούς, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τα έξοδα ενός νοικοκυριού. Για έναν νέο άνω των 25 χωρίς προϋπηρεσία, ο βασικός μισθός ανέρχεται στα 586,08 μικτά, ένα ποσό που δύσκολα συντηρεί ένα σπίτι. Πόσο μάλλον αν πρόκειται γαι μισθό μερικής απασχόλησης.
Στο πατρικό τους νιώθουν την ασφάλεια που χρειάζονται. Καθημερινά έξοδα, όπως το φαγητό, καλύπτονται από τους γονείς. Έτσι, μπορούν να καλύψουν τα προσωπικά τους έξοδα.
Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό ενισχύεται και από την νοοτροπία της οικογένειας. Οι γονείς προσπαθούν να διευκολύνουν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις σπουδές τους και να βρουν μια σταθερή δουλειά με καλό εισόδημα, παρέχοντάς τους ό,τι χρειάζονται. Έτσι, όσο περνάει ο καιρός δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να ανεξαρτητοποιηθούν, σύμφωνα με ψυχολόγους και συμβούλους καριέρας.
Πολλοί επιλέγουν να ζήσουν με τους γονείς, ακόμη και αν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φύγουν από το πατρικό.
«Μένουν με τους γονείς τους, παρόλο που μπορούν να ζήσουν ανεξάρτητοι. Ζουν μαζί τους για να τους βοηθήσουν όχι για να βοηθηθούν» αναφέρουν ερευνητές από την αμερικανική εταιρία δανείων Earnest.
Παράλληλα, διαπίστωσαν ότι όσοι έχουν σπουδάσει, φεύγουν πιο γρήγορα από το πατρικό τους. Μάλιστα, το 25% όσων έχουν τελειώσει απλώς το σχολείο είναι περισσότερο πιθανό να ανεξαρτητοποιηθούν πιο μεγάλοι σε ηλικία.
Όπως είναι λογικό και το αντικείμενο των σπουδών παίζει ρόλο. Για παράδειγμα, όσοι έχουν σπουδάσει Νομική ή Πληροφορική, είναι περισσότερο πιθανό να μείνουν μόνοι νωρίτερα, γιατί έχουν περισσότερες πιθανότητες για άμεση αποκατάσταση. Αντίθετα, όσοι ασχολούνται με τη Ψυχολογία και τις Ανθρωπιστικές επιστήμες μένουν για περισσότερα χρονιά με τους γονείς τους.
«Η ανεξαρτητοποίηση κάποιου καθορίζεται και από το αντικείμενο και από το επίπεδο των σπουδών», ανέφεραν.
Ένας άλλος παράγοντας που αυξάνει το ποσοστό των νέων που μένουν στο πατρικό τους, είναι ότι πλέον παντρεύονται πιο αργά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κατά μέσο όρο οι άνδρες παντρεύονταν στα 27 τους, ενώ οι γυναίκες στα 25 τους. Σύμφωνα με μετρήσεις του 2014, οι ηλικίες έχουν αυξηθεί, με τους άνδρες να παντρεύονται κατά μέσο όρο στα 34 και τις γυναίκες στα 31.
«Ο γάμος δεν έχει αντικατασταθεί με την συγκατοίκηση. Οι νέοι δεν αργούν απλώς να παντρευτούν, αργούν και να συγκατοικήσουν» αναφέρεται σε έρευνα που έκανε το αμερικανικό ερευνητικό κέντρο Pew Research Center.
Σύμφωνα με το βιβλίο How We Live Now: Redefining Home and Family in the 21st Century, της ψυχολόγου Bella DePaulo, πλέον οι νέοι έχουν καλύτερη σχέση με τους γονείς τους συγκριτικά με το παρελθόν, κάτι που βοηθάει την συγκατοίκηση δυο εντελώς διαφορετικών γενεών.
Σύμφωνα με έρευνα, τα 3/4 των γονιών ανέφεραν ότι η σχέση με τα παιδιά τους είναι πολύ καλές. Μάλιστα, παραδέχτηκαν ότι απολαμβάνουν και χαίρονται περισσότερο με τη σχέση που έχουν αναπτύξει με το παιδί τους παρά με τους συντρόφους τους.
Οι ψυχολόγοι αποδίδουν τη βελτίωση των σχέσεών τους, στην πιο συχνή επαφή που έχουν οι γονείς με τα παιδιά, αλλά και στις δυσκολίες της καθημερινότητας που τους φέρνουν πιο κοντά.
«Το 1986, περίπου οι μισοί γονείς μας είχαν αναφέρει ότι είχαν συζητήσει μια φορά με το ενήλικο παιδί τους, την τελευταία εβδομάδα, ενώ το 2008 περισσότερο από το 87% των γονέων απάντησαν θετικά. Το 1988, λιγότεροι από τους μισούς γονείς είχαν δώσει μια συμβουλή στο παιδί τους τον τελευταίο μήνα, ενώ το 2008 περισσότερο από το 90%» εξήγησαν οι καθηγητές ανθρωπιστικών επιστημών, Karen Fingerman και Frank Furstenberg.
Με πληροφορίες από psychology today, priceonomics
valueforlife.gr
from The Secret Real Truth http://ift.tt/2nrSNeP
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου