Μετακινείται διαρκώς, κουβαλώντας στα χέρια όλα τα υπάρχοντα του.
Μία ψάθα για να τη στρώνει όπου βρίσκει λίγο χωρο, για να κοιμηθεί.
Ένα χάλκινο δοχείο για νερό, που στην ανάγκη μπορεί να γίνει και δοχείο νυκτός
Μερικά στολίδια, που ενδεχομένως να έχουν και καποια συμβολική σημασία
Και ένα κινητό!
Γιατί όμως αυτή η εικόνα μας φαίνεται παράδοξη; Γιατί προκαλεί γέλιο, σ' εμάς τους δυτικούς;
Και μήπως η γελοιότητα του Ινδού ημιφακίρη [που μπορεί να είναι και γκουρού] είναι αυτό που μπορούμε να "αντιληφθούμε" ως "γελοίο", επειδή είναι μακριά από εμάς, ενώ αντιθέτως, τη δική μας ανάλογη γελοιότητα, απλώς δεν είμαστε εις θέσιν να την διακρίνουμε;
Γιατί ποιος μπορεί να ιδεί τη "δοκό", μέσα στο ίδιο του το μάτι;
Προφανως η αίσθηση του γελοίου στον συγκεκριμένο Ινδό άστεγο, γεννιέται από τη χρήση του κινητού τηλεφώνου.
Σε πρώτη ανάγνωση, μας φαίνεται όντως πολύ αστείο ένας άνθρωπος που δεν κατεχει ούτε καν υποστεγο για να κοιμηθεί, να χρησιμοποιει κινητο τηλεφωνο, που αν μη τι αλλο προϋποθετει την πληρωμή έστω μιας μηνιαίας κάρτας.
Ψωμί, τυρί δεν έχουμε δηλαδή, ραπανάκια για την όρεξη...
Ωστόσο δεν είναι μόνον αυτό, που κάμει άκρως γελοίο αυτόν τον Ινδό περιπλανώμενο.
Δεν θα μας φαίνονταν παραδείγματος χάριν το ίδιο γελοίο, αν βλέπαμε έναν γύφτο στο τσαντήρι, να κατέχει τρία πανάκριβα κινητά. Αντιθέτως θα μας φαίνονταν πολύ φυσιολογικό. Για να μην σας πω ότι κανένας δεν θα εντυπωσιάζονταν αν το ένα απο τα τρια κινητα του γυφτου, ήταν καμωμενο ολο απο χρυσό!
Ισα-ισα, θα το θεωρούσαμε φυσικο αυτο για το κιτς της γυφτιας, ενω πολύ πιθανόν να το θεωρούσαμε γελοίο, αν ενας βουλευτης της αριστερας κατειχε ενα ολοχρυσο κινητο.
Διότι στον Ινδό ντεμί-φακίρη είναι γελοίο το κινητό προπάντων από την άποψη μιας πολιτισμικης χασμωδίας, όπως και στον βουλευτη της αριστεράς, δεν ταιριάζει ενα ολοχρυσο κινητο, λογω προεκλογικων εξαγγελιών, που οικοδομούν το πορτραίτο ενος παιδιου του λαου...
Η αίσθηση της γελοιότητας δεν προέρχεται λοιπον μοναχά από μία αντιστροφή της ιεράρχησης των ανθρωπινων αναγκων [λόγου χάριν άστεγος - κινητό] αλλά πολύ συχνά από την αντίστιξη, το χάσμα, την αντίθεση που δημιουργείται, μεταξύ της κοινωνικής, πολιτισμικής ή ιστορικής "εικόνας" που έχουμε καλλιεργήσει για ένα πρόσωπο και της "πραγματικής" εικόνας που αυτό παρουσιάζει, στην καθημερινότητα του.
Είναι δηλαδή σαν να μαθαίνεις άξαφνα ότι η συντρόφισσα Περιστέρα, ενεδύθη το καλογερικό ένδυμα, αρνήθηκε πάσαν ακαδημαϊκή θέσιν και παν καθηγητικό αξίωμα και απεσύρθη στη μονή των Μετανοουσών, για να σώσει την ψυχή της [και την υστεροφημία της]
Με το που θα στο πούνε δηλαδή, η πρώτη σου αντίδραση θα είναι να σκασεις στα γελια...
Το θλιβερό είναι πως αν το καλοσκεφτείς η γελοιότητα, δεν είναι διόλου εντοπισμένη στους Ινδούς φακιρηδες που κυκλοφορούν με κινητά ή στους "καημένους τους πρόσφυγες", που τα δικά τους τα κινητά είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας ή έστω στα γυφτικα τσαντηρια, που απεξω τους ειναι παρκαρισμενες κατι μερσεντες 3.000 κυβικα και ανω...
Η γελοιότητα του συγχρονου ανθρωπου φαινεται οτι εχει εξακτινωθει σε ολακερον τον πλανητη. Από τους "κακόμοιρους τους προσφυγες" που δεν το χουν σε τιποτα να πλερώσουν μια περιουσια στους ανθρωποδιακινητες τους, ωστε να λαθροεισβαλουν στην Ευρωπη, οπου θα βρουν "ευρώ, ψωμί και μουνί" ίσαμε τις λεσβίες του "ουράνιου τόξου", που υποστηρίζουν μετά πάθους το Ισλάμ, ενώ έτσι και βρισκόντουσαν εκεί για μία ημέρα μόνον, θα τις είχαν λιθοβολήσει επί τόπου!
Ειμαστε ο πλανητης των γελοίων.
Σαν μία παγκόσμια αποικία πιθηκων, που μιμούνται τυφλά όσα τους πλασάρουν οι πειραματιστές τους.
Και προκαλούμε το γέλιο, σε όσους φυσικά έχουν τη δυνατοτητα να μας παρατηρούν, απόξω από τα κλουβιά μας...
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στη γη της Μητέρας Ινδίας [Mother India], που μαζι με την ψωροκωσταινα μας, αποτελουν τα πιο τρανταχτα παραδειγματα της γελοιότητας των ανθρωποπίθηκων του 21ου αιωνα...
Αλλωστε παντα οταν παρατηρουμε τις ζωες των άλλων απο αποσταση, μαθαινουμε καλυτερα τις δικες μας
Και δυστυχώς η μετατροπή του πανάρχαιου Ινδικού πολιτισμού σε γη του γελοίου, δεν είναι παρά μια αντανάκλαση της δικής μας γελοιότητας...
Ο Ινδικός πολιτισμός είναι ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του πλανήτη μας.
Τα ιερά "βιβλία" του Ινδουϊσμού, οι Βέδες, που αποτελούν και την πνευματική βάση του Ινδικού πολιτισμού, διαμορφώθηκαν πολύ πριν την εμφάνιση της γραφής και κυκλοφορούσαν ως προφορική παράδοση, μέχρι να καταγραφούν στη σανσκριτική γλώσσα των Ινδοαρίων.
Αυτό που αποκαλούμε βραχμανισμό ή ινδουϊσμό, είναι ακριβώς ένας τρόπος αντίληψης του κόσμου, ταυτόχρονα θρησκευτικός, κοινωνικός, εθνικός και μεταφυσικός, που κατάγεται απευθείας από τη διδασκαλία των Βεδών.
Το αξιοπερίεργο με την ινδουϊστική κοσμοαντίληψη είναι ότι διατηρήθηκε σχεδόν αναλλοίωτη ως τις μέρες μας, χαρακτηρίζοντας πολιτισμικά το μεγαλύτερο κομμάτι των πληθυσμών της Ινδίας, ακόμα και αν πρόκειται για διαφορετικά φυλετικά στρώματα [ινδοάριοι, δραβιδες, τουρκομογγολοι κ.λπ.]
Σε αντίθεση με άλλες αρχαίες διδασκαλίες περί του Είναι, όπως η Ελληνική, οι οποίες κατέρρευσαν κάτω από τη λυσαλέα επίθεση του δυτικού νεωτερισμού, οι ινδουϊστές Ινδοί φαίνεται ότι διατήρησαν τον βασικό κορμό της βεδικής κουλτούρας ως και τον 20ο αιώνα.
Ακριβώς αυτή η εικόνα που έχουμε στην Ευρωπη, για μια Ινδία βαθιά ποτισμένη από την παράδοση, μετατρέπει σε ανοίκειο θέαμα τη χρηση της νεωτερικής τεχνολογίας.
Φανταστείτε ας πούμε τους σημερνούς Έλληνες να είχαν διατηρήσει σχεδόν αναλλοίωτη την αρχαία κουλτούρα τους και να κυκλοφορούσαν στους δρόμους , σαν τον Σικελιανό στις Δελφικές εορτές.
Με χλαμύδες και σανδάλια...
Κάτι αντιστοιχο είναι και οι βραχμανιστές Ινδοί που κυκλοφορούν ακόμα, όπως ο άνθρωπος της φωτογραφίας, με ένα κομμάτι βαμβακερό τυλιγμένο γύρω από τα σκέλια τους, όπως ο Γκάντι...
Μην μου πείτε λοιπόν ότι δεν θα σας έπιαναν τα γέλια βλέποντας έναν άντρα με σπαρτιάτικο χιτώνα να μιλάει στο smart phone;
Αλλο τοσον λοιπον μας φαινεται γελοιο, ενας αντρας με περιβολή σαντού [ινδουϊστή αγίου] να πιάνει την κουβεντα στο κινητό του!
Η γελοιότητα γεννιέται από την αντιστιξη δυο εντελώς διαφορετικών κοσμοαντιλήψεων, που συνυπάρχουν, χωρίς όμως να έχουν συγχωνευθεί σε ένα ισορροπημένο και αρμονικό σύνολο.
Η σύγχρονη Ινδία έχει διαμορφωθεί μέσα από τέσσερις διαδοχικές μακρόχρονες κατακτήσεις.
Αρχικά την κατάκτηση της Ινδικής χερσονήσου από τους άριους, στον πολύ παλιό καιρο των Βεδών.
Οι Βέδες άλλωστε λογίζονται ως δημιούργημα των Ινδοαρίων, ενώ η κάστα των ξατρίγιας [πολεμιστών] φαίνεται ότι απηχεί την κοινωνική ανωτερότητα των πρώτων κατακτητών της Ινδίας, έναντι των αυτόχθονων πληθυσμών, που οι απόγονοι τους ανήκουν κατα κανόνα σε κατώτερες κάστες.
Η Ινδοάρια φυλή διατήρησε την κυριαρχία της σε θύλακες στη βόρειο Ινδία ίσαμε την έλευση των Βρετανών, ενώ αποτελεί και την κύρια φυλετική ρίζα του Ινδουϊσμού.
Η ιδέα του τροχού της ζωής, που στρέφεται αέναα παρασύροντας το κάθε ατομικό Εγώ σε μια σειρά μεταμορφώσεων, εξαφανίζοντας εν τέλει την ατομικότητα του, ανήκει στους ινδοάριους λαούς.
Η ιδέα των διαρκών μεταμορφώσεων [και όχι ακριβώς μετεμψυχώσεων, που είναι πλατωνική έννοια] συνέβαλε τα μέγιστα ώστε η κάθε ατομική μορφή ανθρώπινης ζωής να θεωρείται σαν ένα Μηδέν, ένα αδιόρατο ίχνος στην απεραντωσύνη των διαρκών μεταμορφώσεων του Είναι [Βράχμα]
Μην σας κάμει εντύπωση λοιπον το ποσο χυμα ζει ο ανθρωπος στην Ινδια..
Ειναι απλως κομματι μιας ζωντανής μάζας που κινείται διαρκώς, τόσο στον χώρο, όσο και στον χρόνο
Ο μοστακαλής κύριος που βλεπετε ανήκει στους Σιχ.
Μια ισλαμικη αίρεση της Ινδιας, που διατηρει ομως εντονα στοιχει ινδουϊσμου...
Η δεύτερη μεγάλη κατάκτηση της Ινδιας, που άλλαξε ριζικά τη φυλετική, πολιτισμική, φυλετικη και εθνικη υπόσταση της Ινδικής ηπείρου, ήταν η τουρκομογγολική κατάκτηση, που έφερε και το Ισλαμ στη χώρα των Βεδών.Το πιο γνωστό μνημείο της Ινδίας το Τατζ Μαχάλ, δεν είναι ινδουϊστικό μνημείο αλλά ινδομογγολικό.
Η λεγόμενη Ινδομογγολική δυναστεία αρχίζει με τον Μεγάλο Άκμπαρ [Ακμπαρ σημαινει: Μεγας] εναν φιλόσοοφο-βασιλέα, ο οποίος προσπάθησε να ενοποιήσει τους Μογγόλους κατακτητες [στους οποίους ανηκε και ο ίδιος] με τους ινδοαριους πληθυσμούς, πιστεύοντας πως έτσι θα δημιουργούσε έναν αξεπέραστο πολιτισμό.
Ως ένα βαθμό είχε δίκιο, αφού ο απόγονος του Σαχ Τζιχάν άφησε για πάντα το όνομα της δυναστείας στην ιστορία, χτίζοντας το ερωτικό μαυσωλείο του Τατζ Μαχαλ στο οποίο ετάφη αυτός και η ινδή αγαπημενη του Νουρ Τζιχαν...
Ο Ακμπαρ ομως απετυχε εκει που φαινεται οτι αποτυγχανουν και οι σημερνοι ευρωπαιοι μάγειροι των εθνών. Δεν κατάφερε να ενσωματώσει το Ισλαμ στον Ινδουϊσμό ή το αντιστροφο.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ινδομογγόλων ηγετών για να συνταιριάξουν τον Αλλάχ με τον Βραχμα, αυτό που εν τελει δημιουργήθηκε ήταν μια νέα μπασταρδη φυλή, αποτελούμενη κυρίως από κατώτερες κάστες δραβίδων σε επιμειξία με τουκομογγόλους, η οποία ασπάστηκε το ισλαμ.
Το σημερνο Πακισταν ειναι οι απογονοι τους...
Η αίρεση Σιχ, που πλησιάζει ίσως πιο κοντά σ αυτό που πιστευαν οτι θα επεβαλαν οι Ινδομογγολοι σαχηδες, δεν καταφερε ποτε να ξεπερασει τα ορια μιας αιρεσης [απο τις παμπολλες που ευδοκιμουν στην Ινδια]
Η τρίτη κατάκτηση που υπέστη η Ινδική ηπειρος ήταν η Βρετανική.
Οι Βρετανοί σημάδεψαν την Ινδία, μπολιάζοντας την με το μικρόβιο του δυτικοευρωπαϊκού τρόπου ζωής, τον οποίο όμως ουτε οι μουσουλμανοι, ουτε οι ινδουϊστες Ινδοι κατάφεραν ποτε να αφομοιώσουν τελείως.
Ο θρίαμβος του Γκάντι, ο οποίος αρνήθηκε ολοσχερώς τον δυτικοευρωπαϊκό τροπο ζωής, απέδειξε πόσο λάθος λογάριαζαν οι Βρετανοί κατακτητές, την πολιτισμική δυναμική του Ινδουϊσμού...
Οι τρεις μακρόχρονες κατακτήσεις της Ινδίας, από τους αρίους, από τους τουρκομογγόλους και από τους Βρετανούς, μπορει να άφησαν πολλά σημάδια στον ινδικό τροπο ζωής, διαμρφώνοντας αυτό τον μαγευτικό και αντιφατικό κόσμο των γιόγκι, των γκουρού, των μαχαραγιάδων και των πάμπλουτων μεγαλοαστών της εποχής της αποικιοκρατίας, ωστόσο ποτέ δεν κατάφεραν να αποσπάσουν εντελώς τον Ινδό από την αγκαλιά της Γης και των ποταμών του.
Οι βέδες συνέχισαν να κυριαρχούν στους νόες και στις ψυχές των ινδουιστών Ινδών, ακόμα και όταν άρχισαν να οδηγούν αυτοκίνητα, πάντα από τα αριστερά, όπως χάραξαν τους πρώτους αυτοκινητόδρομους οι Αγγλοι...
Η τέταρτη και τελευταια [προς το παρον] κατακτηση της Ινδιας, συμβαινει σημερα, μοναχά που οι Ινδοί, όπως και πολλοί ευρωπαϊκοί λαοί δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για κατακτηση...
Τα αφανη κογκλαβια των τραπεζων, του χρηματιστωτικου κεφαλαιου και των λοιπων βρυκολακων της παγκοσμιοποιησης, ειχαν τη φαεινη ιδεα να επιτεθουν στην Ινδια, οχι με τα κανονια οπως το εκαμαν οι Αγγλοι αλλα με τα κινητα τους, τις τηλεορασεις τους, τις μιζες τους και τα αυτοκινητα τους...
Ό,τι δεν κατάφεραν οι τουρκομογγόλοι ή οι Βρετανοι, το κατάφεραν οι μηχανικοί του δογματος του Σοκ και οι πολυεθνικες που τους κατευθυνουν.
Αυτη τη στιγμη που μιλαμε, η Ινδια παρα τις βαθιες ριζες του πολιτισμου της, ακολουθει τη μοιρα της Βραζιλιας και των αλλων χωρών της επικυριαρχίας των ελιτ και των κοινωνιων του 1/3.
Τεραστιες περιοχες που εθρεψαν αμετρητους ανθρωπους επι αιωνες, μεταβαλλονται σε ερημους, απο τη δραση εταιρειων οπως η Union Carbide ή σε καταστροφικες μονοκαλλιεργειες, που παραγουν μεν εικοσαπλασιες ποσοτητες τροφης απο οτι στο παρελθον αλλα οι ανθρπωοι εκει, κυριολεκτικα πεθαίνουν απο την πεινα!!!
Αν ζούσε σήμερα ο Γκάντι θα ξεκινούσε απεργία πείνας εως θανάτου, βλέποντας με ποιους τροπους ενας παναρχαιος πολιτισμός αρχίζει να χάνει τις ρίζες τους και να οδηγείται στην εθνική, πολιτισμική και ιστορική του εξαφάνιση, κάτω από μυριάδες άχρηστα καταναλωτικά αγαθά, τα οποια κάμουν καλό μοναχά σε όσους τα πουλάνε...
Η τσάντα με τα ψώνια απ το σουπερ μαρκετ, που βλέπετε στη φωτογραφια, έχει αναχθεί σε ένα είδος φετίχ, εντός του οποιου μπορεί ο καθένας να τοποθετησει ακόμα και τα παιδιά του.
Το δυστύχημα είναι ότι εμείς οι δυτικοί αντί να κλαίμε με αυτο το θέαμα, γελάμε....
Κι όμως...
Αν κι εμείς είχαμε κρατήσει βαθιά την παράδοση μας, όπως τουλάχιστον είχαν κάμει οι ινδουϊστες Ινδοί ίσαμε την αμείλικτη εφαρμογή του δόγματος του Σοκ στην κοινωνία τους, σήμερα θα γελούσαμε με τα δικα μας χάλια.
Ωστόσο δεν ειναι λιγότερο γελοίος ένας κληρονόμος του Ρεμπραντ που παρακολουθει βυζοβιζιον απο οσο γελοιος ειναι ενας Ινδος φακιρης που χρησμοποιει ταμπλετ.
Απλως σ εμας τους δυτικους, η αρρώστια της υπερκαταναλωσης, της παγκοσμιοποιησης και της πολυπολιτισμικοτητας μας διεφθειρε αργα-αργα κι ετσι δεν ειμεθα εις θεσιν να αντιληφθουμε τη γελοιοτητα μας.
Σε αντιθεση με τους Ινδους, που η εφαρμογη του δογματος του Σοκ τους μετετρεψε μεσα σε μια γενια, από κληρνόμους ων Βεδων, σε θλιβερους πιθηκους του δυτικου υπερκαταναλωτικου κοσμου κι έτσι μας φαίνονται καταγέλαστοι....
Το οτι δεν μπορουμε ομως να δουμε αυτο που μας συμβαινει δεν σημαινει και οτι δεν αλλοτριωνομαστε, αργα και σταθερα.
Η οψη μιας Ινδιας που γελοιοποιειται μερα με τη μερα, δεν ειναι παρα η ορατη αντανακλαση της δικης μας γελοιοτητας...
ΠΗΓΗ
from The Secret Real Truth https://ift.tt/2rNJMig
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου