Ὑπνωτισμένη κοινωνία ἤ κάτι χειρότερον;

Διάβαζα γιὰ ὧρες τὶς ἀπόψεις «ἀριστερῶν» καὶ «δεξιῶν» καὶ «ἀνθρωπιστῶν» καὶ «ἐθνικιστῶν» καὶ «μηδενιστῶν» καὶ «πατριωτῶν» καὶ τέλος πάντων τοῦ κακοῦ μας τοῦ καιροῦ, ἀναφορικῶς μὲ τὰ ἀλβανὰ ποὺ ἔκαναν τὸ σῆμα τοῦ ἀετοῦ (Μεγάλης Ἀλβανίας) ἐντὸς ἑλληνικοῦ στρατοπέδου καὶ λίγο πρὸ τοῦ ὅρκου τους.Καυγάδες, βρισιές, κραυγές, ὑστερίες, βλακείες κι ἐλαχίστη, ἔως ἀνύπαρκτος, στοιχειώδης κοινὴ λογική.
Ἄλλοι («ἀριστερο»-φασίζοντες) ἰσχυρίζοντο πὼς «δὲν ἦταν δὰ καὶ τόσο ἐχθρικὴ ἐνέργεια», ἢ πὼς «δὲν ἦταν ἐχθρικὴ ἐνέργεια» ἢ πὼς «ἁπλῶς ἐδήλωναν πὼς ἔχουν στὴν καρδιά τους τὴν Ἀλβανία» (κι ὄχι τὴν Μεγάλη Ἀλβανία!).
Ἄλλοι («ἐθνικιστικο»-φασίζοντες) ἀνεφέροντο σὲ σφαγές, ποταμοὺς αἵματος, ἐξαφάνισιν τῶν ἀλβανῶν (κι ὄχι μόνον)  ἀπὸ προσώπου γῆς κι ἄλλα εὐτράπελα…
Ἄλλοι («λογικο»-φασίζοντες) συνιστοῦσαν ψυχραιμία, ἀπαξίωσιν τοῦ ἐν λόγῳ περιστατικοῦ, ἀγάπη στοὺς γείτονες, υἱοθεσία κάθε φυλῆς τοῦ πλανήτου, ποὺ  μέσῳ τῆς «ἑλληνικῆς παιδείας» θὰ μπορούσαμε νὰ τοὺς προσφέρουμε ἀπὸ …νέες πατρίδες ἔως καὶ νέα …μυαλά…
Ὁμαδοποιώντας (…«φασιστικῶς» κι ἐγώ) τὶς κυριότερες τάσεις, σᾶς παρουσιάζω τὰ ὅσα διεπίστωσα, ἐν πυκνώσει:
Οἱ μὲν ἤθελαν νὰ κάνουμε …«ντοῦ» στὴν Ἀλβανία καὶ νὰ τὴν ἐξαφανίσουμε…
Οἱ δὲ νὰ ἀφήσουμε ἐλευθέρως τὸν κάθε πυροβολημένο νὰ ἐκφράζεται ὅπως ἀρέσκεται, διότι δὲν συνιστᾶ ἀπειλή.
Οἱ μὲν ἠξίωναν νὰ ἐξαφανίσουμε κάθε φυλετικὴ μόλυνσιν…
Οἱ δὲ νὰ καταργήσουμε κάθε ἐναπομείναν φυλετικὸ κατάλοιπον ἐντὸς τῆς χώρας καὶ νὰ μετατραποῦμε στὴν πρώτη χώρα παγκοσμίως, ποὺ θὰ καταδιώκη τὴν φυλετικὴ διαφορετικότητα..
Οἱ μὲν οὔρλιαζαν γιὰ τὸ ὅτι εἶναι κατάλληλος στιγμὴ γιὰ νὰ φθάσουμε στὴν …Ἄγκυρα…!!!
Οἱ δὲ οὔρλιαζαν γιὰ νὰ καταργήσουμε κάθε ἐννοίαν συνόρων καὶ νὰ μετατρέψουμε τὴν (πρώην) χώρα μας σὲ τόπο …ἄτοπον!!!

Οἱ μὲν ἀνεφέροντο σὲ διὰ τῆς βίας ἑλληνοποίησιν τῶν πάντων…
Οἱ δὲ ἀνεφέροντο σὲ διὰ τῆς βίας διεθνοποίησιν τῶν πάντων…

Οἱ μὲν θεωροῦσαν πὼς ἔφθασε ἡ στιγμὴ γιὰ τὴν Ἑλλὰδα τῶν τριῶν ἠπείρων καὶ τῶν πέντε θαλασσῶν…
Οἱ δὲ θεωροῦσαν πὼς πρέπει νὰ καταργήσουμε τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ φτιάξουμε τὴν …στραπατσάδα…
Τό καλλίτερον τῶν διαλόγων αὐτῶν; Ἡ ἀπόλυτος σύγχυσις…!!!
Ἄτομα ποὺ ἀπὸ τὴν μία ἰσχυρίζοντο πὼς πρέπει νὰ καταργήσουμε τὰ σύνορα, σὲ ἄλλες τοποθετήσεις, ἐντὸς τῶν ἰδίων διαλόγων, ἰσχυρίζοντο πὼς πρέπει νὰ πολεμήσουμε, ἔως ἐξοντώσεώς του, κάθε ἕναν ποὺ ἐπιβουλεύετο τὴν …ἀκύρωσιν συνόρων μας.
Ἄτομα ποὺ εὐαγγελίζοντο τὴν κατάληψιν τῆς …Ἀγκύρας, σὲ ἄλλες τοποθετήσεις, πάλι ἐντὸς τῶν ἰδίων διαλόγων, εὐαγγελίζοντο τὴν (μὲ κάθε τρόπο, ἀκόμη καὶ τῆς βίας) ἐπιβολὴ τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ὡς μοναδικοῦ ὅπλου ἀμύνης μας καὶ ἰσχύος μας.
Ἄτομα ποὺ εὐαγγελίζοντο τὸ δικαίωμα κάθε φυλῆς νὰ ὑπάρχῃ, ἦσαν τὰ ἴδια, πού, σὲ ἄλλες ἀναστροφὲς τῶν συζητήσεων, εὐαγγελίζοντο τὸ ὕψιστον καθῆκον διατηρήσεως (μόνον) τῆς δικῆς μας φυλῆς…!!!
Τὸ ἀπόλυτον …ἀλαλοῦμ!!!

Καὶ πολλὰ ἀκόμη, μεγίστου κάλλους μά, ἰδίως, ἀπολύτου ἀδυναμίας συνειδητοποιήσεως τοῦ τὶ ἀκριβῶς μᾶς συμβαίνει, ἐφ΄ ὅσον ὅλοι μας, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, συντελέσαμε καὶ συντελοῦμε στὴν σημερινή μας κατάντια…
…ποὺ μεταξὺ ἄλλων, πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, συντηρεῖ διαφορετικὲς (ἂς ποῦμε) ἀντιλήψεις, ἀναφορικῶς μὲ πανάρχαιες κι ἀναγκαῖες θέσεις ἐπιβιώσεως. Θέσεις ποὺ μετατρέπουν μίαν κοινωνία σὲ …λαπᾶ ἢ σὲ πυρῆνα ἐλευθέρων ἀνθρώπων. Θέσεις ποὺ ἀποδεικνύουν, ἐμπράκτως, δικαίωμα ἐπιβιώσεως ἢ ὑποχρέωσιν ἀφανισμοῦ!!! (Γιὰ νὰ μὴν πῶ κι αὐτο-ἀφανισμοῦ!!!)
…κι ἐγὼ σπάραζα ἀπὸ τὴν βλακεία πού, δυστυχῶς, πλέον κορυφώνεται.Ποῦ στά κομμάτια ζοῦμε; Μέ ποιούς διαβιοῦμε; Πόσο σκουπίδι ἔχει σκιάσει τά μυαλά μας καί τήν ἀντιληπτικότητά μας; Τί ἐλπίζουμε; Ποῦ προσβλέπουμε; Πόσα κομμάτια γίναμε ὡς κοινωνία; Μέ ποιό κριτήριον ἐπιλέγουμε νά υἱοθετήσουμε μέρος τῶν μέν ἀπόψεων καί νά ἀκυρώσουμε μέρος τῶν δέ ἀπόψεων; Τί ἐννοοῦμε ὅταν ἀναφερόμεθα στήν ἔννοια «Ἐλευθερία»; Τι θεωροῦμε φίλιον; Τί ἐχθρικό; Ποῦ εἶναι ἡ αἴσθησις αὐταρκείας μας; Ποῦ κρύψαμε το ἔνστικτον αὐτοσυντηρήσεώς μας; Πόσο διεθνιστές πρέπει νά γίνουμε γιά νά ἀντιληφθοῦμε τήν βασική ἀρχή τῆς ἐπιβιώσεως πού λέγεται αὐτοπροστασία;
Γιὰ νὰ μὴν μακρυγοροῦμε, ἂς βάλουμε λοιπόν, γιὰ μίαν ἀκόμη φορά, ὅσο μποροῦμε, τὰ πράγματα σὲ πιὸ …στέρεες βάσεις, ποὺ θὰ μᾶς ἐξοπλίσουν ὅμως μὲ μεγαλύτερα ἐπίπεδα ἀντιληπτικότητος, ἰδίως τώρα ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἐνεργοποιήσουμε βασικοὺς κανόνες αὐτοπροστασίας μας, μὰ καὶ προστασίας τῶν κοινωνιῶν μας.

1. Τὰ σύνορα δὲν σημαίνουν κάτι σημαντικό, μὰ σημαίνουν καὶ τὰ πάντα, ἐφ΄ ὅσον, ἀκόμη καὶ λανθασμένα, (ἐπὶ τῶν σημερινῶν δεδομένων φυσικά) ὁρίζουν δικαιώματα ἐκμεταλλεύσεως χώρου καὶ οὐδέποτε ἐθνικῆς ταὐτότητος ἢ συνειδήσεως. Σύνορα διατηροῦσε καὶ ἡ κάθε αὐτοκρατορία, δίχως ὅμως αὐτὰ νὰ ἐγγυῶνται τὴν αὐτοδιαχείρισιν τῶν λαῶν.
2. Μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐδομήθη τὸ Ἑλλαδοκαφριστάν, ἀπὸ τὶς ἐποχὲς ποὺ ἔφθανε ἔως τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Ἄρτα, ἕνα στοιχεῖον κυριαρχοῦσε: ἡ προσπάθεια τῆς (φερομένης ὡς) πολιτείας νὰ μᾶς διατηρῇ ἐν καταστάσει ἐθνικιστικοῦ παροξυσμοῦ (ὅταν τὴν ἐξυπηρετοῦσε αὐτό, ἢ ἐθνομηδενισμοῦ καὶ ἐθνο-αποδομήσεώς τώρα), ἀπαγορεύοντάς μας τὶς ἱστορικὲς ἀλήθειες, ποὺ συντηροῦν τὸν αὐτοπροσδιορισμὸ τοῦ κάθε λαοῦ, ἐνᾦ παραλλήλως ἀπεμείωναν, σταθερῶς καὶ ἐπιμόνως, τὴν ἀνάγκη ἐπιγνώσεως καὶ αὐταρκείας μας. Κοινῶς; Ἕνα παραμάγαζον τοκογλύφων οὐδέποτε θὰ εἶχε δικαίωμα αὐτοδιαχειρίσεως καὶ αὐτοσυντηρήσεως, ἐὰν κάτι τέτοιο θὰ ἐσυγκρούετο μὲ τὰ συμφέροντα τῶν ἀφεντικῶν-τοκογλύφων.
3. Ἡ ἔννοια τοῦ Ἐθνικοῦ κορμοῦ, κατ' ἐπανάληψιν, ἀφῳροῦσε κι ἀφορᾶ μόνον σὲ ὅσα στοὺς τοκογλύφους ἐξυπηρετοῦσαν κι ἐξυπηρετοῦν. Μὲ πρόσχημα τὴν ἀνάγκη ἀπελευθερώσεως Ἐθνικῶν ἐδαφῶν καὶ Ἑλλήνων ὑποδούλων θυσιάζαμε παλληκάρια, ὑγειεῖς δυνάμεις τῆς κοινωνίας μας καὶ ὑψηλὰ ψυχικὰ ἀποθέματα, ἀκόμη καὶ κοινωνίες, ἀναλόγως τῶν κατὰ περίοδον συμφερόντων, αὐτῶν ποὺ ἐκμεταλλεύοντο τοὺς λαούς. Κι ἔτσι μία Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία ἐξυπηρέτησε μόνον τὰ συμφέροντα τῶν πετρελαιάδων τοῦ πλανήτου, καταδικάζοντας σὲ γενοκτονία ἀμέτρητες φυλὲς (κι ἐμᾶς στὴν ἀπομείωσιν τῆς αὐτοεκτιμήσεώς μας!), ἐνᾦ μία διχοτομημένη Κύπρος μετέτρεψε ἕναν ὑπερήφανο λαὸ σὲ ἐργαλεῖο προστασίας ἑβραϊκῶν (πετρελαϊκῶν γιὰ τὴν ὥρα) συμφερόντων.
   
4. Ἡ ἔννοια τοῦ Δικαίου τῶν δύο ταχυτήτων, γιὰ κοινωνίες σὰν τὴν δική μας, μετέτρεψε καὶ διατηρεῖ ἐν ὑπνώσει κάθε λαό, ποὺ ἀδυνατεῖ νὰ συνειδητοποιήσῃ ὅτι τὰ συμφέροντά του βασίζονται στὴν οὐσιαστικὴ Δικαιοσύνη κι ὄχι στὴν κατὰ περίπτωσιν ἐξυπηρετούσαν Δικαιοσύνη. Κατήντησε, στὶς ἡμέρες μας, ἀκόμη καὶ ἡ Δικαιοσύνη κάτι ὑποκειμενικόν, διαρκῶς ἐξηρτημένον ἀπὸ τὶς πεποιθήσεις μας κι ὄχι καθοδηγουμένη ἀπὸ τὴν Ἰσονομία, ἐφ΄ ὅσον ἀναλόγως τῶν «ἰδεολογικῶν» μας πρισμάτων, τὴν θεωροῦμε Δικαιοσύνη ἢ «Δικαιοσύνη». Ἐπὶ πλέον, λόγῳ τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας, συνειδητῶς πλέον ἐπιλέγουμε πρὸς ἐνημέρωσίν μας μόνον ὅσα δὲν ἀπειλοῦν τὰ ἰδεοληπτικά μας οἰκοδομήματα, μὲ ἀποτέλεσμα τελικῶς νὰ ἔχουμε μετατραπεῖ σὲ ἄμορφες μάζες, ποὺ ἐνισχύουν τὸ ἕνα ἢ τὸ ἄλλον «στρατόπεδον» ἀλλὰ σὲ οὐδεμίαν περίπτωσιν τὸ κοινὸ καλό. 
5. Ἡ αὐτοδιαχείρισις, ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν Αὐτάρκεια καὶ τὴν Αὐτοδυναμία, καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν τυφλὴ καὶ χειραγωγουμένη ἀπὸ ξένους μηχανισμοὺς ἐπιβεβλημένην (κατ' ἐπίφασιν οὐσιαστικῶς) «αὐτάρκεια» (π.χ. ἐπιδοτήσεις καὶ εὐρωπαϊκὰ κονδύλια, ἀπολύτως στοχευμένα), ἔχει πρὸ πολλοῦ καταργηθεῖ καὶ αὐτὸ συνιστᾶ, ἐν δυνάμει, γενοκτονία. Ἡ μὴ συνειδητοποίησις αὐτῆς τῆς λεπτομερείας μᾶς μετατρέπει ὅλους σὲ αὐστηρῶς ἐλεγχομένους καὶ τελικῶς χειραγωγουμένους, ἐφ΄ ὅσον ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, στηρίζει καὶ ὑποστηρίζει αὐτὸ ποὺ θεωρεῖ ὁ ἴδιος ὡς …ἐλπιδοφόρον καί, ὑπὸ τὰ δικά του στεγανά, δίκαιον.
6. Ἡ δική μας κοινωνική, ἠθικὴ καὶ συνειδησιακὴ ἀδικία, πρὸς ὄφελος καὶ μόνον αὐτῶν ποὺ ἀλληλοεξυπηρετῶνται ἀπὸ σκοπιμότητες, μᾶς ὠθεῖ κατὰ περιόδους σὲ θέσεις, οὐδόλως δικές μας καὶ τελικῶς οὐδόλως θέσεις προασπίσεως ταὐτότητος καὶ αὐτοδυναμίας. Αὐτὸ σημαίνει πὼς ἀπὸ λόγους ἀνθρωπιστικοῦ ἐνστίκτου καὶ μόνον συντασσόμεθα, κατὰ περιόδους, μὲ τὸν «ἀδύναμο κι ἀδικημένον», ἀκυρώνοντας τὴν λογική μας καὶ τοὺς πραγματικοὺς σκοποὺς αὐτῶν τῶν τακτικῶν, μὴ ἀναγνωρίζοντας μέσα σὲ αὐτὲς τὶς ὅποιες δολιότητες καὶ τὶς σκοπιμότητες. [Ἔτσι, γιὰ παράδειγμα, ὡς φύσει ἀδικημένοι, ἀπὸ μίαν φύσει ἀδικούσαν (φερομένη ὡς) Πολιτεία, δὲν ἀργήσαμε νὰ βροῦμε δίκαιον στὰ πρακτόρια τῶν κομματικῶν μηχανισμῶν καὶ δὴ στὴν «ἀριστερά» τῶν Rothschild, ἀλλὰ καὶ στὴν «δεξιά» τῶν Rothschild πάλι, ἀνίκανοι νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ὁ μηχανισμὸς αὐτοπροστασίας μίαν κοινωνίας χρήζει αὐτοδυναμίας, συσπειρώσεως καὶ οὐδέποτε ἐνισχύσεως μηχανισμῶν ἀπομειώσεώς τῶν συνεκτικῶν ἱστῶν!!! Μὲ τὸν αὐτὸν μηχανισμὸ εἴδαμε ὡς …«πρόσφυγες» κάθε ἀποκεφαλιστή, ποὺ πρωθεῖται ἀπὸ τὶς Μ.Κ.Ο. τοῦ Soros, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν δική μας γενοκτονία, καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν ὁλοκληρωτικὴ καταστροφὴ τοῦ φερομένου ὡς ἐθνικοῦ μας ἱστοῦ.]
7.  Τὸ τέρας κράτος, τοῦ ὁποίου θεωρούμεθα πολῖτες, ὑπάρχει λόγῳ τοκογλυφικῶν συμφερόντων κι ὄχι λόγῳ κοινωνικῶν συμφερόντων. Υἱοθετώντας ὅμως ἐμεῖς θέσεις, ἀπόψεις καὶ  (κατὰ τὰ ἑκάστοτε συμφέροντα) «ἰδεολογήματα» τοῦ κράτους-τέρατος, ἢ πολεμώντας τες, μετατρεπόμεθα σὲ ὄργανα αὐτῶν ποὺ ἐξυπηρετῶνται ἀπὸ τὶς μεθόδους κοινωνικῶν διαχωρισμῶν (Διαίρει καὶ Βασίλευε) καὶ τελικῶς  ἐξακολουθοῦμε νὰ εἴμαστε ἀντικείμενα ἀπολύτου ἐλέγχου.
   
8. Ἡ ἀναγνώρισις τῶν ἐθνικῶν κινδύνων εἶναι καλή, ἰδίως τώρα ποὺ ἀπειλούμεθα ἅπαντες, παντιοτρόπως καὶ πολυεπιπέδως. Ἡ ἀπομείωσις ὅμως, ἢ ἡ …ὑπερενίσχυσις κάποιων ἐξ αὐτῶν, ἀποδεικνύει πὼς ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὰ πασιφανῆ: μᾶς ἔχουν μετατρέψει σὲ ἀόπλους, ἀνικάνους, εὐπίστους λαπάδες κι ἐμεῖς ἀσχολούμεθα μὲ τὸ …δάκτυλο ποὺ δείχνει τὸν κίνδυνο, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι τὸν πραγματικὸ κίνδυνο. Ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου σαφῶς καὶ συνιστᾶ κίνδυνον ὁ ἐπεκτατικὸς ἐθνικισμὸς τῶν Ἀλβανῶν, ὅμως ὁ κίνδυνος δὲν ἔρχεται ἀπ΄ ἔξω, παρὰ μόνον ἀπὸ μέσα. Οἱ Κερκόπορτες ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἀνοίξει καὶ χώνουν, ἐντὸς τῶν τειχῶν, Δουρείους Ἵππους. Τὸ ὅ,τι χρειαζόμασταν ἕνα περιστατικόν, ὅπως τὸ παραπάνω, γιὰ νὰ διακρίνουμε μόνον τὶς …Κερκόπορτες, ἀλλὰ ὄχι τοὺς Δουρείους Ἵππους, συνιστᾶ ἐπίσης συνθῆκες γενοκτονίας, μὲ ἐπὶ πλέον ἐνισχυτικὸ παράγοντα αὐτῆς τῆς γενοκτονίας, τὴν …αὐτοχειρία!!!
9. Ὁ ἐπεκτατισμὸς τῶν γειτόνων μας δὲν περιορίζεται σαφῶς μόνον στὴν Ἀλβανία, ἀλλὰ καὶ στὴν Τουρκία καὶ στὰ Σκόπια καὶ στὴν Βουλγαρία, ὅπως ἀκόμη καὶ στὴν Σερβία (Ῥωσσία), μὰ καὶ στὴν ἰδίαν τὴν Ἡνωμένη Εὐρώπη. Τὸ γιατὶ ἐπιλέγουμε νὰ θεωροῦμε, ὡς κοινωνίες, συμμάχους μας κάποιους ἀπὸ αὐτούς, συνιστᾶ ἕνα ἀκόμη φαινόμενον ἐκφράσεως τῆς …λοβοτομῆς μας.
10. Ἡ ἀναγνώρισις ἑνὸς κινδύνου ὡς ὑπάρχοντος, δὲν μετατρέπει τὴν κοινωνία σὲ ἐπιθετική, ἀλλὰ συνιστᾶ μηχανισμοῦς προασπίσεως τῶν δικαιωμάτων της, πρὶν παρουσιασθοῦν οἱ κίνδυνοι. Μία ἑτοιμοπόλεμος κοινωνία ἀποδεικνύει κάθε στιγμὴ στοὺς ἐχθρούς της πὼς πρέπει νὰ σκεφθοῦν διπλὰ τὴν ἐπιθετικότητά τους πρὸς αὐτήν.
    
11. Ἡ μὴ ἀναγνώρισις, ἀπὸ μερίδα τῆς κοινωνίας μας, δικαιώματα στοὺς Βορειοηπειρῶτες, συνιστᾶ Ἔγκλημα Ἐθνικῆς προδοσίας, ποὺ πλέον, ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους δὲν ὑφίσταται, ἂν καὶ οἱ ἴδιοι ἀναγνωρίζουν δικαιώματα σὲ «τουρκικές» κι «ἀλβανικές» μειονότητες, ἐντὸς τοῦ ἐθνικοῦ μας κορμοῦ.
12. Ἡ άντιμετώπισις τῶν συμπολιτῶν μας ὡς ἐχθρῶν μας ἀποδεικνύει πὼς ναί, ἔχει ἐπιτευχθεῖ ἡ ὁριστικὴ ῥὴξις, ποὺ ἀποδεικνύει τὸ τέλος τῆς ἔως τώρα γνωστῆς μας ἐθνικῆς ὑποστάσεως. (Τονίζω ἐκ νέου: τῆς ἔως τώρα γνωστῆς μας ἐθνικῆς ὑποστάσεως, γιὰ ἀποφυγὴν παρεξηγήσεων!!!) Ἡ ἐθνικὴ ὑπόστασις ἑνὸς λαοῦ, ὅταν ἔχῃ λόγους ὑπάρξεως, δὲν βασίζεται σὲ κορῶνες ἀλλὰ σὲ παιδεία καὶ συνειδητότητα, κάτι ποὺ ἐμεῖς …ἀποφεύγουμε. Χαρακτηρίζοντας ὡς «ἀναρχοφασίστες» ἢ «ἐθνικοφασίστες» ἢ «ἀριστεροφασίστες» οἱ μὲν τοὺς δέ, τὸ μόνον ποὺ κερδίζουν εἶναι μία ψευδεκτίμησις αὐτοπροβολῆς τους, ποὺ ὅμως ἀποκρύβει τὸ πρόβλημα: ὁ ἐχθρὸς δὲν εἶναι δίπλα μας, ἀλλὰ κρύβεται πίσω ἀπὸ τοὺς μηχανισμοὺς ἐκείνους ποὺ κάνουν αὐτὸν ποὺ στέκεται δίπλα μας, νὰ φαντάζῃ ὡς ἐχθρός. 

Δὲν ἰσχυρίζομαι πὼς εἶναι ἐν τελῶς λάθος οἱ μὲν ἢ οἱ δέ. Δὲν θὰ μποροῦσε ἄλλως τὲ νὰ ἐπικρατήσῃ ὁποιαδήποτε θεωρία, ἐὰν δὲν ἐμπεριεῖχε τμήματα ἀληθείας. Ἰσχυρίζομαι ὅμως πὼς ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς βλέπει μόνον αὐτὸ ποὺ ἀντέχει νὰ βλέπῃ, ἀρνούμενος τὴν ὕπαρξιν μέρους τῆς ἀληθείας καὶ στοιχειοθετημένων πληροφοριῶν πίσω ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ὁ ἴδιος πιστεύει πὼς πολεμᾶ.
Ἕνα τέτοιον παράδειγμα, μοῦ ἐδιηγεῖτο ἕνας φίλος, πρὸ καιροῦ: ἀναρχοαριστερίζοντες ποὺ ἠρνοῦντο ἀλήθειες σὲ πληροφορίες ποὺ προήρχοντο ἀπὸ …«ἐθνικιστές», ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνάποδον. Ὁ πόλεμος στὴν ἐν λόγῳ περίπτωσιν, δὲν συνέβη γιὰ τὶς ὅποιες, ὀρθὲς ἢ λάθος, πεποιθήσεις, ἀλλὰ γιὰ τὸ ἐὰν ὑφίσταντο τὰ γεγονότα ἢ ὄχι. Τὸ ἔζησε μέσα σὲ μίαν μεγάλη παρέα καὶ προσπαθοῦσε ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀποδείξῃ καὶ στοὺς μὲν καὶ στοὺς δὲ πὼς ἄλλο τὸ γεγονὸς κι ἄλλο τὸ τὶ πιστεύουμε ἐμεῖς γιὰ τὶς ἀπόψεις αὐτῶν ποὺ ἀποδέχονται ὡς ἀληθὲς ἕνα γεγονός. Ἄλλο ἡ ἄποψις καὶ ἡ ἐρμηνεία καὶ ἄλλο ἡ πραγματικότης. Φθάσαμε, ἐν ὁλίγοις, νὰ ἀμφισβητοῦμε γεγονότα, ὑπάρχοντα, μόνον καὶ μόνον διότι δὲν ἐξυπηρετοῦν τὶς δικές μας ἰδεοληπτικὲς παρωπίδες, ἀν τὶ νὰ ἐξετάζουμε τὰ γεγονότα, ὡς ἀληθῆ ἢ ὄχι, γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε ἐὰν ἐπιδροῦν στὶς κοινωνικές μας δομές, ἢ ὄχι.
Καταλήγοντας.Θὰ ἐπαναλάβω καὶ πάλι σὲ αὐτὸ ποὺ ἐδῶ καὶ χρόνια ἰσχυρίζομαι. Ἡ ἀλήθεια εἶναι κομματιασμένη καὶ ἀδυνατοῦμε νὰ τὴν ἀντιληφθοῦμε ἐξ ὁλοκλήρου. Βλέποντας μάλιστα τὰ γεγονότα τὰ ἐρμηνεύουμε βάσει αὐτῶν τῶν ἰδεολογικῶν πρισμάτων ποὺ μᾶς ἐξυπηρετοῦν, ἀρνούμενοι νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς καὶ οἱ (ὅποιες) ἀπέναντι πλευρὲς ἔχουν ὀπτικὲς τέτοιες, ποὺ ἐπίσης στηρίζονται σὲ κάποιες ἀλήθειες. Καὶ ἀγνοοῦμε, ἐπίσης, πὼς δὲν γίνεται νὰ εἴμαστε «ὁλίγον ἔγκυος», κατὰ περίπτωσιν, ἐφ΄ ὅσον τὸ «ὁλίγον ἔγκυος» συνιστᾶ ἀναλήθεια…
Τὸ πρόβλημά μας, τὸ πραγματικό μας πρόβλημα, εἶναι ποὺ ἑστιάζουμε σὲ ἀμυχές, ἀποφεύγοντας τὴν ἀναζήτησιν τῶν αἰτίων. Εἶναι ποὺ οἱ ἄλλοι εἶναι κακοὶ (καὶ συνεπῶς ἐχθροί), μὴ ἀντέχοντας νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ὅλοι μας λειτουργοῦμε ὡς ἐχθροὶ τῆς μίας καὶ μόνης ἀληθείας. Εἶναι ποὺ βλέπουμε τὸ δάκτυλο (σύμπτωμα) καὶ οὐδέποτε αὐτὸν ποὺ δείχνει τὸ δάκτυλον (αἴτιον), γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ συστρατευθοῦμε καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε.
Εἶναι, συνολικῶς, στὸ ὅτι πήραμε τὶς ζωές μας λάθος… Κι ὅσον καιρὸ στραβὰ θὰ πορευόμεθα, τόσο θὰ χειραγωγούμεθα, διαπιστώνοντας, ἐκ τῶν ὑστέρων, τὸν βαθμὸ χειραγωγήσεώς μας.
Εἶναι ποὺ καταντήσαμε Ἐπιμηθεῖς, ἀν τὶ νὰ παραμείνουμε Προμηθεῖς.



Φιλονόη
εἰκόνα 



filonoi.gr 

from The Secret Real Truth http://ift.tt/2knv27h
via IFTTT