Η πιο σκοτεινή ώρα

Η πιο σκοτεινή ώρα

Η αδιάκριτη, άναρχη, εμπαθής και παράλογη συμφεροντολογία είναι το αίτιο της διένεξης, της σύγκρουσης, της βίας και του πολέμου. Ο ανταγωνισμός, ως απότοκο της ασυμβατότητας ή της σύγκρουσης συμφερόντων, είναι ίδιον του πεπτωκότος κόσμου μας. Μετά την ενανθρώπιση του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος (η κορωνίδα της δημιουργίας) επαναπροσδιορίζεται ως ρυθμιστής και ισορροπιστής αυτού του ανταγωνισμού. Έτσι, εναρμονισμένος με το θέλημα του Τριαδικού Θεού όχι μόνο εύχεται, αλλά και ενεργεί «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου».

Η χάρις του Αγίου Πνεύματος καταρτίζει τον άνθρωπο ως ειρηνοποιό οντότητα με εξουσία και δύναμη μέσα στη δημιουργία.

Ωστόσο, αυτά που έχει να αντιπαλέψει το «άλας της γης» είναι ανυπέρβλητα. Η επιρροή του αντικειμένου, ήγουν του μισάνθρωπου και μισόκαλου εξαποδώ, σε συνέργεια με το ανεξέλεγκτο, ακατέργαστο και αναίσθητο στη θεϊκή ενέργεια θυμικό ορισμένων ανθρώπων προκαλούν χαίνουσες πληγές και καρκινώματα. Διαπράττονται τόσο ειδεχθή εγκλήματα που και μόνο στ' άκουσμά τους αρρωσταίνεις.

Με δύο πράγματα έχουν ν' αντιπαλέψουν τα παιδιά του Θεού, δηλαδή οι αυθεντικοί ειρηνοποιοί, μέσα στον κόσμο. Από τη μια μεριά είναι το υπερφίαλο εγώ και το άπληστο θέλω δυναμικών, αποφασιστικών, διεκδικητικών και επιθετικών ανθρώπων που τους καθιστά εν δυνάμει ανισόρροπους καταστροφείς μικρής, μεγάλης ή ακόμα και τεράστιας κλίμακας. Από την άλλη, υπάρχει ο απολύτως αδιάκριτος, ασύνετος, θολός και ψευδεπίγραφος φιλειρηνισμός. Αυτός χρησιμοποιείται υποκριτικά ως προκάλυμμα της δειλίας, της έλλειψης αγωνιστικού, θυσιαστικού και φιλελεύθερου φρονήματος και της φιλαυτίας. Επίσης, σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να είναι προϊόν των προπαγανδιστικών στρατηγικών εργαλείων κάποιων επίβουλων εχθρών.

Με πνεύμα δυνάμεως και σοφίας, σύνεσης, διάκρισης και λογικής πρέπει να λειτουργούν οι πραγματικοί άνθρωποι της ειρήνης στον κόσμο.

Ευθυκρισία, αντίληψη και μέτρον άριστον χρειάζεται∙ αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο σε ορισμένες περιπτώσεις. Μερικές φορές τα διλήμματα είναι αδιανόητα.

Για να καταλάβετε τι εννοώ, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του συμβούλου του προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν το 1945. Η λίστα με τους νεκρούς νεαρούς συμπατριώτες σας που χάνονται στις μάχες των νησιών του Ειρηνικού έρχεται στα χέρια σας κάθε μέρα, και είναι μεγάλη∙ είναι αβάστακτο... Για να γίνει απόβαση και να καταληφθεί η Ιαπωνία θα πρέπει να θυσιαστούν χιλιάδες νέοι.

Κι από την άλλη έχετε τη βόμβα…

Ας πούμε, λοιπόν, στο υποθετικό μας παράδειγμα πως πήρατε εφτά φορές τηλέφωνο μαζί με τον πρόεδρο την ηγεσία του εχθρού. Τους τα είπατε, τα ξανάπατε∙ τους παρακαλέσατε. Παίρνετε μια φορά ακόμα. Βρε καλά μου, βρε χρυσά μου… θα σας ρίξουμε τη βόμβα, τι δεν καταλαβαίνετε! Όλες οι δυνάμεις του Άξονα νικήθηκαν, μόνοι σας μείνατε. Παραδοθείτε. Κι ακούς από την άλλη μεριά της γραμμής: ο Σαμουράι δεν παραδίνεται ποτέ! Κι ύστερα εκείνο το γκλανκ που έκανε η παλιά συσκευή, όταν ο άλλος έκλεινε το τηλέφωνο απότομα και με θυμό.

Κι εκεί σκέφτεσαι εάν πράγματι έχεις πάρει στο λαιμό σου τους συμπατριώτες σου που σκοτώθηκαν αυτήν την τελευταία εβδομάδα, όσο εσύ διαπραγματευόσουν με τον εχθρό (καλώντας τον μάταια να παραδοθεί). Από τη μαύρη κι ασήκωτη σκέψη σε βγάζει η φωνή του προέδρου:

Θα την ρίξω! Θα την ρίξω που να πάρει! Να την ρίξω;… Τι απαντάς, λοιπόν, εκεί;

Πόσο δύσκολο είναι να αγαπάς και να υπηρετείς αυθεντικά την ειρήνη, τους συνανθρώπους σου και την κτίση ολάκερη και να βρίσκεσαι μπροστά σε τέτοιο δίλημμα… Ειδικά αν αντιμετωπίζεις ανεπίδεκτους λόγου, αναξιόπιστους, ψεύτες, ύπουλους, φθονερούς, μισαλλόδοξους, ανισόρροπους και βίαιους ανθρώπους που απειλούν την πατρίδα σου και την παγκόσμια ειρήνη… Τέτοιος ήταν ο πρωτεργάτης κι υπεύθυνος του προηγούμενου παγκόσμιου πολέμου, ο Αδόλφος Χίτλερ.

Η πρόσφατη κινηματογραφική ταινία Darkest hour παρουσιάζει γεγονότα εκείνης της εποχής. Με πολύ φιλοσοφημένο τρόπο δείχνει τις αδιανόητα δύσκολες αποφάσεις του νεοδιορισμένου πρωθυπουργού της Αγγλίας Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ο Τσόρτσιλ βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Με το σύνολο σχεδόν του στρατού του παγιδευμένο στις ακτές της Δουνκέρκης και απέναντι στην συντριπτική υπεροπλία της γερμανικής πολεμικής μηχανής, δέχθηκε αφόρητες εσωτερικές πολιτικές πιέσεις για συνθηκολόγηση. Με το μέλλον της Αγγλίας και του κόσμου να κρέμεται σε μια κλωστή, εμπνεύστηκε από το ηρωικό φρόνημα του απλού Εγγλέζου πολίτη, όρθωσε το ανάστημά του και κήρυξε ανένδοτο αγώνα απέναντι στον τύραννο.

Είπε ότι τα κράτη που μάχονται, ακόμα κι αν χάσουν, κάποια στιγμή ξανασηκώνονται. Αυτά που συνθηκολογούν δεν ξανασηκώνονται ποτέ!

Μερικά χρόνια πιο πριν, στα 1938, είχε καυτηριάσει τον τότε πρωθυπουργό Τσάμπερλεν για τη συμφωνία που υπέγραψε με τον Χίτλερ στο Μόναχο. Είπε: «η κυβέρνηση είχε να διαλέξει ανάμεσα στον πόλεμο και την ντροπή. Διάλεξε την ντροπή. Αλλά θα έχει και πόλεμο». Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης. Η ιστορία διδάσκει πως ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλίσεις την ειρήνη και την ησυχία σου είναι να δείχνεις την αποφασιστικότητά σου και τα δόντια σου έγκαιρα και εμφατικά κάθε φορά.

Η ιστορία των παγκόσμιων πολέμων διδάσκει ξεκάθαρα πως οι διεθνείς ταραξίες πρέπει ν' αντιμετωπίζονται από το σύνολο της παγκόσμιας κοινότητας γρήγορα και αποφασιστικά. Στην αντίθετη περίπτωση, αργά ή γρήγορα όλοι θα πληρώσουν βαρύ τίμημα αίματος και καταστροφής. Ο Τσόρτσιλ κάτι έμαθε από την Καλλίπολη… Εσείς;


Θεόφιλος Πουταχίδης

pontos-news.gr

from The Secret Real Truth http://ift.tt/2FPKAfm
via IFTTT