O ΦΟΙΝΙΞ ΑΝΑΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΟΥ.

Ο Φοίνιξ (από το ΄΄Φοινός΄΄=πορφυρός, βαθυκόκκινος) είναι ένα μυθολογικό πουλί που ξαναγεννιέται από τις στάχτες του.

ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΦΝΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Ο Ηρόδοτος αναφέρεται σε αυτό και στη μοναδική του ικανότητα να αναγεννιέται από τις στάχτες του, οι οποίες προέρχονται από την ίδια του τη φωτιά. Ο Φοίνιξ πεθαίνει και αναγεννιέται μόνος του.
Σύμφωνα με πολλές παραδόσεις έχει εξαιρετική φωνή και όταν τραγουδάει ακόμα και ο Ήλιος σταματάει το άρμα του για να τον απολαύσει.

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και στην αληθινή ζωή ή μάλλον αυτή που ονομάζουμε «αληθινή», μέσα σε αυτόν τον ψεύτικο κόσμο.
Όπως ο Φοίνιξ αναγεννιέται από τις στάχτες του, κάλλιστα θα μπορούσε να «ξυπνήσει» από κάποιον «λήθαργο» και μια «σκουριασμένη», «τσαλαπατημένη», «ταλαιπωρημένη», «πεταμένη», «ξεθωριασμένη», «αφημένη» καρδιά.

Ξέρετε, εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλές αντοχές. Περνάμε από χίλια μύρια κύματα υπομένοντας, καρτερώντας, ζώντας. Όμως κάποια στιγμή, έρχεται το σωστό timing και σου γίνεται στον εγκέφαλο ένα μαγικό ΄΄κλικ΄΄ και ξυπνάς και αναρωτιέσαι πού ήσουν τόσο καιρό. Τι υπέμενες; Τι καρτερούσες; Τι έκανες; Αν ζούσες για εσένα ή για άλλους! Αν στο αναγνώρισαν ή σε χρησιμοποίησαν…

Τότε στέκεσαι στο Φως και φωνάζεις στον ουρανό, για να σε ακούσει όλος ο κόσμος ότι υπάρχεις και ότι θέλεις να σταματήσεις να ματώνεις μέσα σου και ότι θέλεις να νιώσεις, πως δεν είσαι τίποτα περισσότερο από μια παρένθεση στη ζωή που ζούσες μέχρι τότε ή που θα ζεις μετά από όλο αυτό.
Κι ας κάνεις λάθος!
Θα νιώσεις ότι δεν θέλεις να χαθεί πολύ γρήγορα, η ομορφιά αυτής της στιγμής και να επιστρέψει σφοδρότατη η πραγματικότητα . Θα θέλεις να νιώσεις ότι κάνεις αυτό που θέλεις κι όχι αυτό που πρέπει. Τέρμα τα πρέπει! Δεν θα θέλεις ξανά να σκέφτεσαι ότι όλο αυτό το «ξύπνημα» δεν θα έπρεπε να συμβεί και ότι δεν θα έπρεπε κανένας να καταλάβει πόσο διαλυμένος και άδειος ήσουν μέσα σου.

Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως είχες φτάσει στο σημείο να περιμένεις αυτού του είδους την εξέλιξη… πως είχες απελευθερώσει κάτι μέσα σου, για να συμβεί όλο αυτό και ότι αυτό πρέπει να το απολαύσεις.
Δεν θέλεις να είσαι πια αυτή – αυτός που ήσουν.
Δεν θέλεις να είσαι πια ήσυχη – ήσυχος.
Δεν θέλεις πια να ζεις μόνο για τους άλλους. Θέλεις να είσαι μόνο ΕΣΥ. Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ. Δεν θυμάσαι να έχεις ξανανιώσει ποτέ έτσι.

Από την πρώτη στιγμή που άνοιξες την καρδιά σου στα θέλω σου και όχι στα πρέπει σου, αισθάνεσαι να απελευθερώνεται ένα κομμάτι του εαυτού σου το οποίο προσπαθούσες να πνίξεις. Ένα κομμάτι που νόμιζες ότι δεν υπήρχε πια. Όμως είχες κάνει λάθος. Το έκρυβες επειδή φοβόσουν ότι θα σε απορρίψουν, γιατί έτσι σε έμαθαν… Όμως δεν φοβάσαι πια! Κυρίως επειδή θέλεις ν απελευθερωθείς.

Και για αυτό δεν χρειάζεται να ευχαριστήσεις κανέναν. Μόνο τον εαυτό σου, που ανακάλυψε εκείνο το κομμάτι, που χαίρεται επειδή το ξαναβρήκες και δεν θέλει να συνεχίσεις να ζεις τη ζωή σου, αν δεν το εξερευνήσεις.

Ξέρεις ότι έπρεπε να διαλυθούν πραγματικά τα πάντα στον κόσμο σου και να αρχίσεις να χτίζεις έναν άλλον ολοκαίνουργιο. Αισθάνεσαι σαν να είναι αυτό το ταξίδι που πρέπει να κάνεις κι ας ξέρεις ότι η ζωή σου από εδώ και πέρα θα μοιάζει με μια απέραντη έρημο. Γιατί θα το κάνεις μόνη σου – μόνος σου.
Εσύ η ίδια – ο ίδιος πρέπει να απελευθερωθείς μόνη σου ή μόνος σου.
Εσύ η ίδια – ο ίδιος ξαναγεννιέσαι. Και το να ξαναγεννιέσαι ακόμα και μέσα από τα λάθη σου, μέσα από τις στάχτες που σκόρπισες γύρω σου, καίγοντας το παρελθόν σου είναι ΥΠΕΡΟΧΟ!

Η καρδιά σου αρχίζει να τραγουδάει δυνατά κι ο Ήλιος σταματάει το άρμα του και την απολαμβάνει!!!!

ΙΧΝ

Β. Λ.

el.gr

from The Secret Real Truth https://ift.tt/2URlIY9
via IFTTT