Πολλοί από μας όταν σκεφτόμαστε την υγεία μας επικεντρωνόμαστε στις ασθένειες που κληρονομούνται με βάση τη γενετική πορεία των γονέων μας. Πιστεύουμε πως θα έχουμε τις ίδιες ασθένειες που είχε ο πατέρας και τη μητέρα μας. Παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του φαινότυπού μας υπαγορεύεται από τον γενετικό μας κώδικα, η κατεύθυνση της υγείας μας αποφασίζεται από τον τρόπο ζωής, τις τροφές που καταναλώνουμε, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, αλλά πολύ περισσότερο, από όσα σκεφτόμαστε.
Κάθε σκέψη δημιουργεί μια φυσιολογική αντίδραση στο σώμα, δηλαδή με άλλα λόγια, κάθε σκέψη που κάνουμε και υιοθετούμε παράγει μια φυσική πραγματικότητα. Εδώ και χρόνια οι πνευματικοί δάσκαλοι γνώριζαν πως το σώμα μας προγραμματίζεται από τη γλώσσα που μιλάμε, τις λέξεις και τη σκέψη. Αυτό έχει πλέον αποδειχθεί και εξηγηθεί επιστημονικά.
Διάφορες μελέτες πάνω σε χαρακτηριστικά και συμπεριφορές οικογενειών και διδύμων έδειξαν ότι πολλά γνωρίσματα του χαρακτήρα μας είναι πάνω από 50% κληρονομήσιμα, όπως η υπακοή στην εξουσία, η ευαισθησία στο άγχος και η τάση για ριψοκίνδυνη ζωή. Οι ερευνητές μάλιστα βρήκαν πως όταν πρόκειται για θέματα όπως η θρησκεία και η πολιτική, οι επιλογές μας καθορίζονται πολύ περισσότερο από ό, τι νομίζαμε από τα γονίδιά μας.
Πολλοί βρίσκουν κάτι τέτοιο ενοχλητικό. Η ιδέα πως κάποιες ασυνείδητες βιολογικές δυνάμεις καθοδηγούν τις πεποιθήσεις και τις δράσεις μας μοιάζουν να υπονομεύουν την ελεύθερη μας βούληση. Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι κάνουμε επιλογές με βάση τις δικές μας συνειδητές αποφάσεις. Είναι σαν όλα όσα σκεφτόμαστε να καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων και η τελική μας απόφαση να υπαγορεύεται από το γενετικό μας κώδικά. Άραγε καταρρέει ολόκληρο το οικοδόμημα της προσωπικότητάς μας, αν δεχτούμε ότι τα γονίδια είναι υπεύθυνα για τις επιλογές μας;
Ο Jeffrey S. Bland, PhD, FACN, FACB και συγγραφέας του βιβλίου, GeneticNutritioneering: Πώς μπορείτε να τροποποιήσετε τα κληρονομικά χαρακτηριστικά και να ζήσετε μια μακροβιότερη και υγιέστερη ζωή, εξηγεί πως τα γονίδια είναι μόνο ένα μέρος της ιστορικού της υγείας μας. Η προδιάθεση για ορισμένες ασθένειες που κληρονομούνται από την οικογένειά μας δεν είναι ο μοναδικός καθοριστικός παράγοντας για το αν ή όχι θα αρρωστήσουμε από αυτές. Οι επιλογές που κάνουμε και ο τρόπος ζωής μας έχουν σημαντικότερες επιπτώσεις, ειδικά όταν πρόκειται για χρόνιες ασθένειες, όπως η καρδιοπάθεια.
Ο Διακόπτης της Επιγενετικής
Επιγενετικά είναι τα φαινόμενα εκείνα όπου σε γενετικά πανομοιότυπα κύτταρα τα γονίδια τους εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο, με αποτέλεσμα να προκύπτουν διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά. Ερευνητές από το Κέντρο Καρκίνου του Πανεπιστημίου της Βοστώνης δημοσίευσαν δύο άρθρα για το θέμα αυτό στο επιστημονικό περιοδικό Anticancer Research and pigenomics.
H εξέλιξη του καρκίνου είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Επίσης, είναι πολύ γνωστό ότι οι νέες μεταλλάξεις και η ενεργοποίηση των περισσότερων γονιδίων που προκαλούν καρκίνο συμβαίνουν καθ' όλη την ανάπτυξη και εξέλιξη του καρκίνου.
«Αν παίρναμε ως δεδομένο, ότι τα πάντα στη φύση εκδηλώνονται με ένα οργανωμένο τρόπο, τότε είναι λογικό να υποθέταμε ότι η ανάπτυξη του καρκίνου δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ανοργάνωτη όσο δείχνει», είπε ο Sibaji Sarkar, PhD, καθηγητή Ιατρικής στο BUSM, ο επικεφαλής συγγραφέας της δημοσίευσης. «Θα πρέπει να υπάρχει ένας γενικός μηχανισμός που εκκινεί την εξέλιξη του καρκίνου στα προγονικά κύτταρα με προδιάθεση, κάτι το οποίο πιθανόν περιλαμβάνει επιγενετικές μεταβολές«.
Σταδιακά, οι βιολόγοι διαπιστώνουν ότι μη-γενετικές παραλλαγές που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ζωής ενός οργανισμού μπορεί μερικές φορές να περάσουν στους απογόνους. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως επιγενετική κληρονομικότητα.
Η πλειοψηφία των επιγενετικών αλλαγών συμβαίνουν σε συγκεκριμένες στιγμές στη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, από την ανάπτυξή τους ως έμβρυα στη μήτρα μέχρι την βρέφη ηλικία, αργότερα πάλι στην εφηβεία και ξανά σε μεγάλη ηλικία.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα επιγενετικά μοτίβα, όπως η διατροφή και οι διαταραχές στο περιβάλλον λόγω της δράσης του ανθρώπου, μπορεί επίσης να έχουν μακροχρόνιες διαγενεακές επιδράσεις.
Τα τελευταία χρόνια, η αντιστοίχηση συγκεκριμένων γονιδίων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά έχει εξασθενίσει. Ελάχιστοι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει συγκεκριμένο γονίδιο για μεμονωμένο γνώρισμα. Σχεδόν όλα τα κληρονομικά χαρακτηριστικά είναι παράγωγα πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων μεταξύ των γονιδίων σε συνδυασμό με διαδικασίες που δεν γνωρίζουμε ακόμα. Η επιγενετική είναι ο διακόπτης, που αποφασίζει ποια και πόσα κληρονομικά χαρακτηριστικά θα εκφραστούν σε συνδυασμό με τον τρόπο ζωἠς.
Η λάθος σκέψη που κάνουμε είναι πως υποθέτουμε πως αν, για παράδειγμα, μια ασθένεια είναι 90% κληρονομήσιμη, τότε το 90% που εμφανίζουν την ασθένεια αυτή την έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους, όμως η κληρονομικότητα δεν σχετίζεται με την πιθανότητα εμφάνισής της ασθένειας αυτής, απλά δείχνει τη διακύμανση των προβληματικών γονιδίων εντός ενός δεδομένου πληθυσμού. Τώρα, το αν θα εκφραστούν τα γονίδια έχει να κάνει με το περιβάλλον του πληθυσμού.
Κυτταρική Κληρονομικότητα
Οι βιολόγοι υποψιάζονται εδώ και χρόνια ότι κάποιο μέρος επιγενετικής κληρονομικότητας συμβαίνει σε κυτταρικό επίπεδο. Η διαφοροποίηση των κυττάρων στο σώμα μας δίνει ένα παράδειγμα. Τα κύτταρα του δέρματος και τα κύτταρα του εγκεφάλου έχουν διαφορετικές μορφές και λειτουργίες, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν ακριβώς το ίδιο DNA. Αυτό δείχνει πως υπάρχει διαφορετικός μηχανισμός που διαφοροποιεί τα κύτταρα όταν διαιρούνται.
Ο Δρ Bruce Lipton αναφέρεται στη δουλειά του Δρ Dean Ornish και δηλώνει, «Ο Dr. Ornish πήρε ασθενείς με καρδιαγγειακά προβλήματα και τους άλλαξε τον τρόπο ζωής τους (καλύτερη διατροφή, τεχνικές μείωσης του στρες, και ούτω καθεξής). Αυτό που ἐγινε μετά ήταν πως χωρίς τη λήψη φαρμάκων η καρδιαγγειακή νόσος αντιμετωπίστηκε. Ο Ornish έλεγε πως, αν τα ίδια αποτελέσματα προέκυπταν από τη λήψη ενός φαρμάκου, κάθε γιατρός θα το συνταγογραφούσε στους ασθενείς του. «
Όσον αφορά τον καρκίνο, ακόμα και οι πιο αυστηρές αλλαγές στον τρόπο ζωής δεν τον θεραπεύουν σε όλους. Τι γίνεται με τη γενετική προδιάθεση για τη νόσο; «Κάποτε νομίζαμε ότι ένα μεταλλαγμένο γονίδιο προκαλούσε τον καρκίνο,» παραδέχτηκε ο Lipton, «αλλά με τις εξελίξεις στην επιγενετική, όλα αυτά έχουν αλλάξει.»
Οι πανομοιότυποι δίδυμοι μας δείχνουν ότι και οι δύο έχουν ρόλο να διαδραματίσουν στη διαμόρφωση του ποιοι είμαστε. Η αμφιβολία μας στο ότι τα γονίδιά μας καθορίζουν τη ζωή μας με κάποιο απόλυτο τρόπο, δεν λύνει την απορία για το αν έχουμε ελεύθερη βούληση.
Το ποιοι είμαστε φαίνεται να είναι ένα προϊόν της φύσης, της διατροφής και της συνείδησης με το ποσοστό που το καθένα από αυτά συνεισφέρει. Μπορεί συχνά να διαμορφωνόμαστε από δυνάμεις πέρα από τους εαυτούς μας που επηρεάζουν τις επιλογές μας. Έτσι, επιλέγουμε να κάνουμε πράγματα με βάση τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τις διαθέσεις που ενδεχομένως να μην έχουμε επίγνωση αυτών των επιλογών.
Είναι πολύ πιθανό ολόκληρη η πραγματικότητα μας να είναι καθορισμένη, αλλά αυτό που αισθανόμαστε διαμορφώνει αυτό που είμαστε. Έχουμε πάντα ελεύθερη επιλογή και ελεύθερη θέληση να διαμορφώσουμε τους εαυτούς μας σε αυτό που πιστεύουμε ότι είμαστε
from The Secret Real Truth http://ift.tt/2cCftAz
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου