Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

6 Τύποι Γονέων που Κάνουν τα Παιδιά τους να Υποφέρουν από Συναισθηματική Εγκατάλειψη.




Σκοπός του ανθρώπου είναι η αγάπη, η σχέση με τον αγαπημένο άλλο! Οι συναισθηματικοί δεσμοί είναι τόσο απαραίτητοι όσο το νερό στην έρημο. Παρ΄όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τις σχέσεις με εγωκεντρικό τρόπο. Η αίσθηση αυτή δημιουργεί μια ψευδαίσθηση σχέσης, ενώ ο άλλος, που έχει επενδύσει συναισθηματικά στη σχέση, υποφέρει από συναισθηματική εγκατάλειψη.

Γονεϊκότητα και συναισθηματική αδιαφορία.

Η πιο δυσάρεστη περίπτωση συναισθηματικής αδιαφορίας βρίσκεται στη σχέση γονέα και παιδιού. Η βιαιότητα αυτής της μορφής εγκατάλειψης αφορά στο γεγονός ότι το παιδί δεν έχει καμία άλλη επιλογή συναισθηματικής σχέσης για να καταφέρει να επιβιώσει.
Όταν ένα άτομο υποφέρει από συναισθηματική εγκατάλειψη, ασυνείδητα παραμένει στάσιμο σε εκείνη την ηλικία αναζητώντας πάντοτε έναν τρόπο να γεμίσει το κενό με αγάπη. Το κενό μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες διαταραχές, όπως την ανικανότητα ανεύρεσης ενός καλού συντρόφου, μέχρι τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
Οι κατηγορίες των γονέων που οδηγούν το παιδί να υποφέρει από συναισθηματική εγκατάλειψη διαφέρουν ανάλογα με την βασική αιτία που προκαλεί αυτό το κενό.

6 Τύποι γονέων που οδηγούν να παιδιά τους να βιώσουν το αίσθημα της συναισθηματικής εγκατάλειψης.

1. Ο αυταρχικός γονιός.

Υπάρχουν γονείς που το μόνο που επιθυμούν είναι τα παιδιά τους να ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες και δεν τα αφήνουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Στην ουσία, ντρέπονται οι ίδιοι για τα δικά τους αισθήματα και πιθανόν έχουν υποστεί καταπίεση για μεγάλη χρονική περίοδο.
Εφ΄όσον έζησαν υποταγμένοι, δεν επιτρέπουν σε όσους ελέγχουν, να ζήσουν ελεύθερα και λατρεύουν αυτό το αίσθημα ισχύος. Αυτοί οι γονείς ανατρέφουν παιδιά που βρίσκονται στα δύο άκρα, είτε επαναστάτες, είτε υποταγμένοι.
Η αιτία που προκαλεί το κενό είναι η έλλειψη προσωπικής ελευθερίας μέσα στα όρια της κοινωνίας.

2. Ο γονέας που δεν βάζει όρια.

Υπάρχουν γονείς που δεν ανακατεύονται στη ζωή των παιδιών τους. Δεν ρωτάνε για τις αποφάσεις, για τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τα πάθη. Δεν δίνουν κίνητρα στα παιδιά τους, ούτε τα καθοδηγούν να αναζητήσουν τα ίδια τον δρόμο τους.
Φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη για την ανατροφή και την ανάπτυξη των παιδιών τους και δεν τους αρέσει να δημιουργούν αντιπαραθέσεις. Αυτός που ασκεί την ανατροφή, σε αυτή την περίπτωση, είναι ο φόβος ανάληψης της ευθύνης ανατροφής.
Οι γονείς αυτοί ανατρέφουν παιδιά που δυσκολεύονται να δεχτούν όρια και πλαίσια. Σύμφωνα με μελέτες, αυτός ο τύπος γονέα ανατρέφει έφηβους με κακή συμπεριφορά, ανίκανους να οικοδομήσουν επιχειρήματα χωρίς να προβάλλουν αρνητικά συναισθήματα.
Η αιτία αυτού του κενού είναι η έλλειψη πειθαρχίας και άρνηση αποδοχής της εξουσίας, σε συνδυασμό με κακή καθοδήγηση.

3. Ο ναρκισσιστής γονέας.

Υπάρχουν γονείς που επιθυμούν ο κόσμος να γυρίζει γύρω από αυτούς και σκέφτονται μόνο τις δικές τους ανάγκες. Φροντίζουν περισσότερο τις προσωπικές τους επιθυμίες, όχι τις επιθυμίες των παιδιών τους.
Αισθάνονται δυσαρέσκεια εάν η συμπεριφορά των παιδιών τους κάνει να φαίνονται κακοί γονείς, ή δεν ωφελεί τη δική τους εικόνα. Δεν δείχνουν ενσυναίσθηση και δεν αγαπούν τα παιδιά τους για αυτό που είναι.
Οι ναρκισσιστές αναζητούν συνεχώς επιβεβαίωση από τους άλλους, διότι δεν την βρίσκουν στον εαυτό τους. Η προτεραιότητά τους είναι η εικόνα τους και κάθε σχέση είναι μια σχέση που τους κάνει να φαίνονται όμορφοι και καλοί. Βιώνουν τη ζωή που επιθυμούν και προσβάλλονται προσωπικά όταν τα παιδιά τους δεν εκπληρώνουν τις δικές τους επιθυμίες.
Αυτοί οι γονείς αναθρέφουν παιδιά που δυσκολεύονται να ταυτιστούν με τις ανάγκες τους, δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους και ανυπομονούν να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες.
Η αιτία αυτού του κενού είναι η ανικανότητα να αποδεχτούν τον εαυτό τους για αυτό που είναι.

4. Ο τελειομανής γονέας.

Αυτός ο τύπος γονέα δεν δέχεται το παιδί του να είναι κάτι λιγότερο από τέλειο. Εάν το παιδί δεν είναι το καλύτερο σε ό,τι κάνει δεν είναι ευτυχισμένοι. Θέλουν να επιδεικνύουν το παιδί τους και όχι να το αγαπούν, να το αναθρέφουν και να το κάνουν έναν υγιή άνθρωπο.
Οι τελειομανείς δεν αποδέχονται ούτε τα δικά τους ελαττώματα, ούτε εκείνα των άλλων. Επειδή κανείς δε είναι τέλειος, προβάλλουν αυτή την ανάγκη τελειότητας πάνω στα παιδιά τους και εξοργίζονται όταν τα παιδιά δεν εκπληρώνουν τις προσδοκίες τους. Οι τελειομανείς γονείς έχουν μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι δεν είναι αρκετά ικανοί, οπότε πρέπει να είναι τέλειοι.
Αυτοί οι γονείς θα αναθρέψουν ένα τελειομανές παιδί που θέτει μη ρεαλιστικές προσδοκίες και αισθάνεται άγχος μήπως δεν είναι αρκετά ικανό. Αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν και αισθάνονται άγχος, στρες, επιζητούν να ευχαριστούν τους άλλους και δυσκολεύονται να δημιουργούν στενές σχέσεις, ενώ δεν αποδέχονται την κριτική.
Η αιτία του κενού σε αυτή την περίπτωση είναι η αίσθηση της ανικανότητας και της ανεπάρκειας.

5. Ο απών γονέας.

Αυτοί οι γονείς ήταν απόντες από τη ζωή του παιδιού τους, λόγω θανάτου, διαζυγίου, εργασίας ή κάποιας άλλη αιτίας.
Εκτός των περιπτώσεων θανάτου και διαζυγίου, οι απόντες γονείς έχουν άλλες προτεραιότητες και όχι την ανατροφή των παιδιών τους. Είναι φυσικά, νοητικά και συναισθηματικά απόντες λόγω των δικών τους προτεραιοτήτων.
Αυτοί οι γονείς αναθρέφουν παιδιά υπεύθυνα, που πνίγονται από τα προβλήματα της ζωής, ωριμάζουν πολύ γρήγορα και ξεχνούν να ζήσουν.
Η βασική αιτία του κενού αυτού είναι η έλλειψη συσχετισμού με το παιδί που κρύβουν μέσα τους.

6. Ο ελεγκτικός γονέας.

Αυτοί οι γονείς νομίζουν ότι κανείς δεν επιβιώνει χωρίς τη συμβολή τους και θέλουν να έχουν τα πάντα υπό έλεγχο. Σπανίως αφήνουν στα παιδιά την ελευθερία των δικών τους αποφάσεων και δεν πιστεύουν σε αυτά.
Ο έλεγχος των γονέων στερείται πίστης στον εαυτό τους και σε οποιονδήποτε άλλον βρίσκεται υπό την ευθύνη τους. Επειδή δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους, δεν εμπιστεύονται ούτε τα μέλη της οικογένειάς τους. Αυτός είναι και ο τρόπος να αντιμετωπίζουν την έλλειψη αυτοπεποίθησης∙ η ψευδαίσθηση του ελέγχου είναι το μοναδικό στοιχείο που τους χαρίζει αίσθηση σπουδαιότητας.
Αυτοί οι γονείς αναθρέφουν παιδιά με χαμηλή, ή και καθόλου, αυτοεκιμήσή. Συνήθως αυτά τα παιδιά, πολύ συχνά, μεγαλώνουν καταθλιπτικά και μόνα, χωρίς αυτοπεποίθηση.
Η βασική αιτία του κενού είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης.

Πώς μπορείτε να θεραπευθείτε εάν έχετε υποστεί συναισθηματική εγκατάλειψη;

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, τα άτομα που επηρεάζονται αναζητούν πάντοτε τρόπους να λάβουν την αγάπη που δεν πήραν ποτέ.
Το κλειδί της κάθε αυτοθεραπείας είναι να σταματήσουμε να αναζητούμε την χαμένη αγάπη, συγχωρώντας και γεμίζοντας το κενό με αγάπη για τον εαυτό μας.
Το εσωτερικό μας κενό υπάρχει επειδή περιμένουμε εκείνη τη χαμένη αγάπη των γονέων. Ωστόσο, όταν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε η πηγή όλης αυτής της αγάπης που εμείς δώσαμε, και μάλιστα άνευ όρων, δεν έχει καμία σημασία να δημιουργήσουμε συνθήκες επιστροφής αυτής της αγάπης.
Αντιθέτως, η θεραπεία μας θα είναι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και να δώσουμε εμείς σε εμάς την αγάπη που περιμένουμε από τους άλλους.

Ας δούμε 4 τρόπους που μπορούν να μας βοηθήσουν στην αναζήτηση του εαυτού μας!

Κάποιος που έχει βιώσει συναισθηματική εγκατάλειψη κατά την ποδική του ηλικία, ίσως βρει ενδιαφέρουσες τις παρακάτω συμβουλές:
1. Αναγνωρίστε το συναίσθημά σας, θετικό, ή αρνητικό. Αναγνωρίστε την παρουσία του συναισθήματος για να εδραιώσετε βαθύτερη σχέση με τα συναισθήματά σας.
2. Πιστέψτε ότι έχετε ανάγκες που πρέπει να εκπληρώσετε παρά το γεγονός ότι δεν αισθάνεστε ότι δεν το αξίζετε. Μόλις αναγνωρίσετε τις ανάγκες σας, ξεκινήστε με απλά και μικρά βήματα να τις εκπληρώνετε.
3. Αναγνωρίστε πόσο αρνητική ήταν εκείνη η «παλαιά» πεποίθηση που ελλοχεύει μέσα στο μυαλό σας. Εάν αισθάνεστε ακόμη ότι δεν αξίζει να εκπληρωθούν οι ανάγκες σας, παραδεχτείτε ότι αυτό είναι μόνο μια πεποίθηση κι όχι μια πραγματικότητα.
4. Δώστε στον εαυτό σας την τρυφερότητα που αξίζετε. Φερθείτε στον εαυτό σας σαν ένα παιδί που χρειάζεται τρυφερότητα, ευγένεια, συμπόνια και φροντίδα, αποφεύγοντας να είστε επικριτικός με τον εαυτό σας ή να κάνετε συνεχώς αυτό-κριτική.
Να έχετε υπομονή με τον εαυτό σας διότι η ωριμότητα είναι μια διεργασία που δεν έχει σύντομα μονοπάτια. Όπως κάθε πληγή, η συναισθηματική πληγή θέλει πολύ χρόνο για να επουλωθεί, ίσως περισσότερο από όσο φανταζόμαστε.


Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.

share24.gr / Spirit Alive

from The Secret Real Truth http://ift.tt/2gQHed9
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου